พ่อผมจากไป 5ปีเเล้วครับ
ช่วง1-3ปีเเรก ผมย่ำเเย่ชนิดที่ว่าเกือบลาโลกบ่อยๆ เพราะซึมเศร้าหนักกว่าสมัยเรียนหลาย 10เท่า เเล้วยิ่งเเม่ผมหาเรื่องเอาไฟนอกเข้าบ้าน หาเรื่องชวนทะเลาะ พูดจาไม่คิดว่านี่คือคำพูดของแม่ตัวเอง (คือเจ็บปวดขั้นสุดมา20ปี)
พ่อผมคือ คนที่เข้าใจผมมากที่สุด ไม่ว่าผมจะเจออะไร ทำผิดจริงไม่จริงจากปากคนอื่น พ่อผมเลือกคุยกับผมดีๆก่อน ต่อให้ผมสุขหรือทุกข์ ต่อให้ผมผิดจริงหรือไม่ เเต่กับคนอื่นจะตัดสินผมทันที พ่อจะอยู่กับผมเสมอ พอพ่อตายจากเหมือนคนรู้ใจผมที่สุดตายไป
ช่วงปีที่4-5 ผมก็เริ่มดีขึ้น เพราะตอนผมกำเริบถึงขั้นอยากตายตามพ่อเพื่อหนีความเจ็บปวด ผมก็เเค่ใช้ชีวิตเเบบที่ผมหวังอยากให้เป็นชนิดที่ว่า พอผมก็คงปลื้มไปด้วยอีกคน หลังจากผมเริ่มดีขึ้นเเบบไม่โกหกใครเเม้ตัวเอง ผมก็ใช้ชีวิตตามปกติได้นะ ต่อให้พ่อผมจากไปแล้วอย่างมากก็เเค่คิดถึงไม่ได้เศร้า อยากคุย อยากเเลกเปลี่ยนเหมือนวันวาร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
