บทที่ 701.5📌 นวนิยายเสียงลมและหิมะฟังออนไลน์
คนนอกเห็นใช่มั้ย?
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่านางสาวหยูจะรวบรวมอารมณ์ของเธอได้อย่างรวดเร็วและหยุดอยู่กับที่ แต่เธอไม่ได้ไปที่ทะเลหมอกหรือโลกเพื่อให้อาจารย์วังกล้าเข้าใกล้
Yu Xin เงยหน้าขึ้นมองอีกด้านหนึ่งของทะเลหมอกและถามเบา ๆ ว่า "คุณ Zuo ไม่สามารถออกจากด้านนี้ได้ แต่ยังกระตือรือร้นที่จะกลับไปที่กําแพงดาบฉีด้วยหรือไม่" ดังนั้นมันจึงได้รับมาก ความฉงนสนเท่ห์ "
อาจารย์วังพยักหน้าและพูดในใจว่า "พี่รุ่นพี่หยินกวนลอร์ดของเราดูเหมือนจะอยู่ที่นั่นคนเดียวดังนั้นรุ่นพี่ซ้ายและขวาจึงอยากไปที่นั่นจริงๆ" มันเป็นเพียงว่า Tongyezhou อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ในขณะนี้และมันก็เป็นเรื่องยากสําหรับอาวุโส Zuo ที่จะจากไป "
Yu Xin พึมพําว่า "ฝีมือดาบของเขาสูงมาก แต่เขาอายเสมอ" "
ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เป็นเพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปที่กําแพงดาบฉีและไปรับน้องชายคนเล็กได้เมื่อไหร่
ฉันทนไม่ไหวแล้ว เธอไม่ต้องการเห็นร่างเหงาที่ดูเหมือนจะเหงาตลอดไปในสายตาของเธอ ฉันทนไม่ไหวที่จะปล่อยเขาไปวันหนึ่งและไม่เคยกลับมาอีกเลย
ควรมีซ้ายและขวาในโลกที่ไม่ต้องอาย
มี Xiucai เก่าที่ huffed และไปที่ทะเลหมอกมาไปทางซ้ายและขวาหลังนั่งซ้ายและขวาเพียงกําลังจะลุกขึ้น Xiucai เก่าไม่ต้องกระโดดไปที่เท้าของเขาเพียงแค่ตบเขาบนหัว "มันเป็นคนโง่หรือไม่!" นายไม่ได้สอนวิธีหาลูกสะใภ้ แต่นายไม่ได้สอนวิธีเล่นไม้เปล่าให้คุณ! "
ซ้ายและขวาถูกสุภาพบุรุษตบอีกครั้งและเขาก็สับสน แต่เพิ่งชินกับมัน
เจิ้งต้าเฟิงออกจากบ้านเกิดแต่เช้าตรู่และจุดหมายปลายทางของเขาชัดเจน แต่ก็ไม่ถึงปีที่ห้าของ Jiachun ที่เขาเชื่อฟังคําสั่งของเจ้านายของเขาไม่ไปที่ดินแดนแห่งพรรากบัวอีกต่อไป แต่ค่อยๆเดินเข้าไปในโลกที่ห้า
การเดินทางครั้งนี้ออกจากบ้านอย่างเงียบ ๆ การเดินทางข้ามทวีปเจิ้งต้าเฟิงทําตามคําสั่งของชายชราเส้นทางนั้นแปลกไปทางเหนือของหลูโจวครั้งแรกในเมืองเล็ก ๆ ที่เชิงเขาสิงโตมองหาพี่ชายและพี่สะใภ้สักสองสามวันของไวน์ที่ดีและอาหารที่ดีพี่สะใภ้ทําลายท้องฟ้าและไม่ดุ แต่พูดเบา ๆ กับเขาซึ่งทําให้เจิ้งต้าเฟิงเสียใจมากก่อนที่เจิ้งต้าเฟิงจะไม่รู้สึกอะไรเลยหลังจากเห็นการปรากฏตัวของพี่สะใภ้ของเขาเขารู้สึกว่าเขาน่าสงสารจริงๆ
มันเป็นเพียงว่าเมื่อเจิ้งต้าเฟิงเต็มไปด้วยไวน์และอาหาร, และเหลือบมองไปที่ลานว่างเปล่านอกบ้าน, เขากรุณาถามพี่สะใภ้ของเขาว่าเขาต้องการที่จะปล่อยให้ตัวเองตั้งที่จับ, ไปที่ภูเขาเพื่อตัดไม้ไผ่ไม่กี่, และช่วยสร้างเสาแห้งที่แข็งแกร่งไม่กี่แห้งเสื้อผ้า.
หลี่เอ๋อกําลังยุ่งอยู่กับการทําความสะอาดจานและตะเกียบในเวลานั้นโดยไม่สนใจสิ่งนี้ ถ้าคุณไม่สาปแช่งสักวันคุณจะไม่เป็นน้องชาย
เดิมทีผู้หญิงคนนั้นต้องการดุเขาว่าเป็นสุนัขเปื้อนเลือด แต่เมื่อเธอเหลือบมองชายหลังค่อมที่มีเคราขรุขระและดูเหมือนจะเป็นหัวสั้นเธอผิดปกติมากไม่ดุคนพูดไม่จําเป็นก้มศีรษะและเดินออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว
สิ่งนี้ทําให้เจิ้งต้าเฟิงถอนหายใจเป็นเวลานานและต้องถามพี่ชายของเขาด้วยเสียงต่ําว่าพี่สะใภ้ของเขาอยู่ที่นี่เพื่อกลั่นแกล้งคนนอกหรือไม่และเขาไม่มีจิตวิญญาณที่กล้าหาญของบ้านเกิดของเขาเลย
หลี่เอ๋อเพิ่งบรรจุจานและตะเกียบไม่ต้องการให้ผู้หญิงไปและส่งคืนนําไวน์สองหม้อมาดื่มไวน์และอาหารสองสามจานบอกว่าเป็นเพื่อให้พี่น้องสองคนคุยกันดีๆนี่ไม่ได้เจอกันมานานแล้วและพวกเขาต้องแยกดื่มมากขึ้นและ
ไม่ต้องกังวล จนถึงช่วงเวลานี้ผู้หญิงคนนั้นฟื้นตัวเล็กน้อยจากท่าทางเดิมของเธอชี้ไปที่เจิ้งต้าเฟิงเป็นคนดุไม่ซื่อสัตย์อยู่ในบ้านเกิดของเธอเพื่อดูประตูแม้ว่าเธอจะไม่ทําเงินมาก แต่มันเป็นเหล็กประตูเพื่อทํามาหากินสิ่งที่มีที่จะยุ่งกับภายนอกดูน่าเกลียดมากยืนอยู่ที่ประตูในเวลากลางคืนสามารถปัดเป่าความชั่วร้ายจิตวิญญาณมากกว่าพระเจ้าประตู
ไม่มีความสามารถในการผายลมประหยัดเงินในกระเป๋าของคุณและรู้เพียงว่าทุกวันคุณสามารถใช้ดวงตาของสุนัขคู่หนึ่งเพื่อมองไปที่ผู้หญิงที่ผ่านไปพวกเขาสามารถช่วยคุณให้กําเนิดลูกได้หรือไม่?
ผู้หญิงคนนั้นดุเจิ้งต้าเฟิงสดชื่นทันทีรีบเรียกพี่สะใภ้ของเขาให้นั่งลงและดื่มด้วยกันตบหน้าอกของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าถ้าเขาดื่มไวน์มากเกินไปในวันนี้คนเมาจะนอนหลับลึกกว่าผีที่ตายแล้วและไม่ได้ยินเสียงฟ้าร้องนับประสาอะไรกับการเดินละเมอบนเตียงและเดินบนสี่ขา
เธอโกรธมากจนออกจากบ้านลังเลและในที่สุดก็ไม่ได้อยู่ในร้านพบผู้หญิงสองสามคนและลัทธิเต๋าที่มีความสัมพันธ์ที่ดีและสอบถามเกี่ยวกับลม ดูว่ามีผู้หญิงที่เหมาะสมตาบอดรู้สึกว่าน้องชายของผู้ชายของเขาไม่เป็นไรอาจจะอยู่ด้วยกันได้
ในช่วงปีแรก ๆ เมื่อเจิ้งต้าเฟิงมองไปที่ประตูหรือกําลังดื่มอยู่บนถนนเขาชอบที่จะเปรียบเทียบขนาดของผู้หญิงที่ดูดีก่อนเปรียบเทียบหน้าอกแล้วเปรียบเทียบไข่ตูดดวงตาไม่ได้ใช้งานมือไม่ได้ใช้งานและปากไม่ได้ใช้งานบอกว่าพวกเขาสูญเสียวิญญาณในเสื้อผ้าของพวกเขาเพื่อให้บราเดอร์ต้าเฟิงสามารถมองหามันค้นหาสิ่งที่ดีที่สุดและไม่บ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้
มันเป็นเพียงไอ้บ้าที่เฝ้าประตู แต่ไม่ได้วางประตูไว้ที่ประตูถ้าคุณต้องการที่จะลักพาตัวลูกสะใภ้กลับบ้านจริงๆมันก็น่าเสียดาย แต่ก็น่าเสียดายที่ปริญญาตรีตัวอ่อนสีมีหัวใจของโจรมาโดยตลอด แต่เขาไม่มีความกล้าสุนัขและในที่สุดเขาก็ไม่สามารถหาผู้หญิงที่จริงจังในฐานะลูกสะใภ้ได้ ใช่เช่นเดียวกับเขาและไม่มีความสนใจใด ๆ ซึ่งผู้หญิงที่จริงจังยินดีที่จะทนทุกข์กับเขา ผู้หญิงคนนั้นเคยดุและดุและเธอก็ชักชวนผู้ชายของเธอเองเป็นการส่วนตัว
แต่มันทําไม่ได้จริงๆดังนั้นช่วยน้องชายของคุณขอร้องให้ไปที่ร้านของครอบครัวหยางหรือเตาเผามังกรขอทําธุระที่พอใช้ได้แล้วหาเพื่อนบ้านที่คุ้นเคยซึ่งไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นและไม่เลวและทําการจับคู่แม้ว่ามันจะเป็นหนี้ตราบใดที่เจิ้งต้าเฟิงพูดเนื้อสองสามคําในปากของเขาไม่ว่าจะเป็นคนขายของในร้านคนพืชผลหรือไม้สับและย้ายดินเพื่อเผาเครื่องลายครามเขาจะสนับสนุนครัวเรือนเล็ก ๆ ได้อย่างไร
ผู้หญิงคนนั้นจากไป
หลี่เอ๋อร์เริ่มคุยกับน้องชายของเขาเกี่ยวกับธุรกิจ "ตื่นไว้ก่อนรอจนกว่าคุณจะไปถึงที่นั่นแล้วทําลายอาณาจักรคุณสามารถเข้าใจสัดส่วนที่นี่ได้เนื่องจากอาจารย์ได้คืนวิญญาณที่เหลืออยู่ของคุณอย่ายุ่งกับมัน" ในกรณีที่คุณเผลอทําลายขอบเขตในระหว่างการเดินทางครั้งต่อไปมันจะลําบากมาก Fusha Zhou อยู่ไกลจากราศีกุมภ์มากเกินไปและเป็นเรื่องยากสําหรับอาจารย์ที่จะช่วยให้คุณได้รับทางใดทางหนึ่งและไม่เหมาะสําหรับอาจารย์ที่จะออกไปข้างนอก "
ใน Lion Peak หลี่เอ๋อร์ช่วยเจิ้งต้าเฟิงเลี้ยงหมัดของเขาและในที่สุดก็กลับไปที่หกอาณาจักรของศิลปะการต่อสู้แม้ว่าจะยังห่างไกลจากจุดสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ในอดีต แต่ปัญหาไม่ใหญ่และเจิ้งต้าเฟิงเพิ่งก่อตั้งฮีโร่นักศิลปะการต่อสู้และรสชาติก็ไม่ต่ํา ท้ายที่สุดเขาเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่บริสุทธิ์ที่ได้รับรางวัลคําที่แข็งแกร่งที่สุดและหลังจากประสบความยากลําบากกุญแจสําคัญคือหัวใจของเขายังไม่ลดลงซึ่งเป็นการแบ่งเบาบรรเทาที่ดีที่สุดของพรและความโชคร้าย
ศิลปะการต่อสู้ที่บริสุทธิ์ระดับของมวยขึ้นอยู่กับความยาวของลมหายใจนั้นในหัวใจของคุณ
ก่อนที่จะมีการชกต่อยจะต้องมีความหมายที่ยิ่งใหญ่ในการทําให้ท้องฟ้าและโลกจมลงสามฟุตต่อครั้ง
เจิ้งต้าเฟิงก้าวขึ้นไปบนม้านั่งด้วยขาข้างหนึ่งจิบไวน์และพยักหน้า "ฉันรู้ในใจ" "
เมื่อผู้หญิงคนนั้นกลับบ้านเธอวางแผนที่จะบอกข่าวดีกับชายคนนั้นและไม่ว่าสิ่งที่ดีจะสามารถทําได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับการสร้างของเจิ้งต้าเฟิง แต่ผู้หญิงคนนั้นพบว่าเจิ้งต้าเฟิงไม่ได้อยู่บ้านอีกต่อไปและเธอไม่เห็นเขาระหว่างทางกลับบ้าน บนโต๊ะไวน์เหลือเพียงเหยือกไวน์เปล่าสองใบและกินไวน์และอาหารสองสามจาน
ผู้หญิงคนนั้นสงสัยว่า "นี่มันหายไปหรือยัง" "
หลี่เอ๋อร์กรน
ผู้หญิงคนนั้นถอนหายใจนั่งลงและมองออกไปข้างนอก "ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายของคุณคิดอย่างไรฉันไม่รู้ว่าแม่น้ําและทะเลสาบทําให้คุณชอบอะไร" "
ไม่เพียง แต่จะบอกว่าเจิ้งต้าเฟิงซึ่งไม่ได้ปรับจูนตลอดทั้งปี แต่ยังต้องบอกว่าชายหนุ่มที่เธอชอบมากในใจเฉินผิงอันซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นลูกเขยครึ่งหนึ่ง
หลี่เอ๋อร์ไม่มีอะไรจะพูดลุกขึ้นและทําความสะอาดโต๊ะอีกครั้งก้มลงหยิบเหยือกไวน์ของเจิ้งต้าเฟิงข้างทางและเขย่าเบา ๆ ไม่มีอะไรเหลือจริงๆ
ผู้หญิงคนนั้นเหลือบไปเห็นฉากนี้และดุด้วยรอยยิ้ม: "ดูรูปร่างหน้าตาของคุณ" "
หลี่เอ๋อร์อยากหยุดพูดดูเขินอาย
ด้านนอกประตูมีแขก
ผู้หญิงคนนั้นถามอย่างไม่ลังเลว่า "ทําไมคุณควรไปไกลด้วย" "
หลี่เอ๋อร์เกาหัวของเขา
มันวางแผนที่จะไปที่หาดกระดูกและลูกสาวของเธอยังคงอยู่ที่นั่นหลี่เอ๋อไม่มั่นใจมากไม่ต้องพูดถึงเหตุผลเขาควรให้ความแข็งแกร่งไม่กี่ปอนด์
ถ้าไม่ใช่เพราะลูกชายของเขา Li Huai และน้องชายรุ่นน้อง Zheng Dafeng มาที่นี่ก่อน Li Er คงจะคุยกับลูกสะใภ้ของเขาเมื่อนานมาแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อไม่นานมานี้มีคนมาที่ Lion Peak ในฐานะแขกวางแผนที่จะไปที่ทะเลทางใต้ของชายหาดโครงกระดูกด้วยกันคนหนึ่งเป็นนางฟ้าดาบที่ช่วย Qi Jinglong ถามดาบกับนิกายดาบ Taihui ในเกมที่สองและอีกคนเป็นนักศิลปะการต่อสู้เก่าที่ในที่สุดก็ฟื้นความชัดเจนในใจของเขาและสามารถกู้คืนร่างกายที่เป็นอิสระของเขาได้
ตอนนี้ทั้งคู่กําลังรออยู่นอกประตูเพื่อรับข่าวจากฝั่งของหลี่เอ๋อ
ดาบจูลู่โจวเหนือที่โด่งดังมายาวนานอมตะนักศิลปะการต่อสู้สิบอาณาจักรที่เคยยั่วยุนางฟ้าดาบให้เอาชนะ
เพียงแค่รอให้หลี่เอ๋อแม่นยํารอให้หลี่เอ๋อชักชวนลูกสะใภ้ของเขาให้ยอมให้เขาออกไปท่องเที่ยว
มันไม่แปลกเกินไปอย่างไรก็ตามผู้ชายที่ขึ้นและลงภูเขาใน Beiju Luzhou มีชื่อเสียงในเรื่องการไม่กลัวท้องฟ้าเพียงกลัวภรรยาของตัวเองใน Beiju Luzhou
ผู้หญิงคนนั้นตบโต๊ะและพูดอย่างโกรธเคือง: "คุณดื่มปัสสาวะม้าสองสาม taels กับ Zheng Dafeng และฟังเนื้อสองสามคําและคุณทะเยอทะยานหรือไม่!" "
ผู้หญิงคนนั้นบ่นด้วยเสียงอันดัง: "ลูกชายของฉันเป็นคนซื่อสัตย์และมีเหตุผลมากที่สุด แต่เป็นผลให้เขาไม่ได้อยู่มาหลายปีแล้วและลูกสาวของเขาเป็นคนที่ตายและตายไปแล้วเธอดูเหมือนแม่ของเธอเธอติดตามพ่อของเธอและเป็นผลให้เธอกลายเป็นหญิงชราเมื่อเธอมาและไปและเธอไม่สามารถแต่งงานทั้งชีวิตได้ โทษตัวเองใครอีกที่ฉันสามารถตําหนิได้ในช่วงปีแรก ๆ ฉันจ้องมองคนเสียในความงุนงงฉันไม่มีทักษะใด ๆ
ฉันดื่มและตอนนี้ฉันไม่มีความซื่อสัตย์นี้อีกต่อไปในที่สุดฉันก็ยังคงเป็นคนเชิงลบทุกวันฉันคิดถึงหญิงสาวนอกบ้านที่เขย่าหน้าอกและบิดตูดของพวกเขาเท่านั้นฉันไม่บ่นเกี่ยวกับตัวเองใครจะตําหนิได้
หลี่เอ๋อร์เงียบและไม่กล้าพูด
ผู้หญิงคนนั้นเช็ดมุมตาของเธอ "ดูน้ําเต้าที่น่าเบื่อด้วยหน้าที่ที่ซื่อสัตย์เต็มไปด้วยดอกไม้และลําไส้ที่เต็มไปด้วยน้ําไม่ดีความชั่วร้ายชนิดใดที่ถูกสร้างขึ้นและฉันพบผู้ชายอย่างคุณเป็นเสาหลัก..."
หลี่เอ๋อเหลือบมองออกไปนอกบ้านที่ประตูเพื่อดูนางฟ้าดาบที่มีชีวิตชีวาและเยาะเย้ยในใจของเขาและนักศิลปะการต่อสู้เก่าก็สะท้อนมัน
หลี่เอ๋อร์ไม่สนใจพวกเขาและบอกให้พวกเขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและเขาจะไม่มาถึงหาดโบนช้ากว่าพวกเขาอย่างแน่นอน
นางฟ้าดาบหันหลังให้และนักศิลปะการต่อสู้เก่าหัวเราะสองครั้ง นางฟ้าดาบหยิบตอซังอีกอันและพูดคุยกันอย่างแรง
หลี่เอ๋อร์ขมวดคิ้ว
สองคนนี้กําลังมองหาการจับฉลากหรือไม่?
มุมตาของผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองความขมวดคิ้วของ Li Er แต่เป็นครั้งแรกที่เธอเศร้ามากขึ้นเรื่อย ๆ นอนอยู่บนโต๊ะแสร้งทําเป็นส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นกระปรี้กระเปร่าเล็กน้อยและเศร้าจริงๆ แต่เสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ กรน: "ตอนนี้คุณกล้าที่จะเขย่าหน้าฉันวันนี้ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่าพูดและบ่นในใจว่าฉันเป็นผู้หญิงหน้าเหลืองที่ไม่มีเหตุผล..."
หลี่เอ๋อร์มาหาผู้หญิงคนนั้นและนั่งลงตบหลังมือของเธอเบา ๆ และอธิบายเบา ๆ ว่า" หลิวเอ๋อร์กําลังเดินออกไปข้างนอกคนเดียวตอนนี้ฉันวางแผนที่จะไปพบเธอและกลับบ้านเร็ว ๆ นี้" "
หญิงเล็กเงยหน้าขึ้น "คุณยังต้องการช่วยหลี่ห้วยหลี่หลิวและพบวิญญาณสุนัขจิ้งจอกข้างนอกเป็นภรรยาคนที่สองหรือไม่" "
หลี่เอ๋อร์ส่ายหัวและพูดว่า" คุณรู้ไหมฉันทําไอ้แบบนั้นไม่ได้" "
ชายคนนั้นลังเลที่จะบอกว่าลูกสะใภ้ของเขาพูดอะไรผิด
ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่ใบหน้าของ Li Er และกระซิบ: "ในความเป็นจริง Li Huai และ Dafeng เป็นเหมือนการนัดหมายพวกเขาทั้งหมดมาและจากไปคุณอยู่ในอาการงุนงงเป็นครั้งคราวฉันรู้ว่าจิตใจของคุณไม่ได้อยู่ที่นี่" ไประวังบนท้องถนนแม้ว่าคุณจะเรียนรู้ตัวอ่อนสีของลมอย่าเรียนรู้ลมเพื่อกลั่นแกล้งคนข้างนอก แน่นอนว่ามันดีกว่าที่จะเรียนรู้อะไร "
หลี่เอ๋อร์พยักหน้าและช่วยผู้หญิงคนนั้นเช็ดมุมตาของเธอผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเมื่อไหร่จะจากไปหลี่เอ๋อบอกว่าจะออกไปวันนี้ไปก่อนและกลับเร็ว ผู้หญิงคนนั้นไปช่วยแพ็คพัสดุ
ชายชราอยู่ข้างนอกอย่างไม่รู้จบและเปิดอีกประโยคหนึ่งหลี่เอ๋อซึ่งเดิมนั่งยอง ๆ ที่ประตูอย่างอดทนรอพัสดุทันใดนั้นก็ลุกขึ้นและวิ่งไปข้างหน้าผู้หญิงคนนั้นได้ยินการเคลื่อนไหวผู้หญิงที่กําลังบดและทําความสะอาดบรรจุภัณฑ์รีบถามหลี่เอ๋อว่าจะทําอย่างไรเมื่อเขาออกไปหลี่เอ๋อบอกว่ามีสุนัขเห่าอยู่นอกประตู
เจิ้งต้าเฟิงเดินทางจากเป่ยจู่หลูโจวไปยังเฮาโจวแล้วผ่านหลิวเซี่ยโจวจินเจียโจวและจากนั้นจากประตูกลางฟู่เฉาโจวเพราะเป็นนักศิลปะการต่อสู้จากทวีปอื่น ๆ และไม่ใช่อาณาจักรร่างกายสีทองดังนั้นด้วยถุงทองและเงินทองแดงเขาจึงสามารถเข้าสู่โลกที่ห้าผ่านประตูและมาถึงส่วนเหนือสุดของโลกใหม่
Fusha Zhou แตกต่างจาก Tongyezhou ซึ่งสามารถหลบภัยภายใต้ทารกหยวนไม่ต้องพูดถึง Jindan Earth Immortals อาณาจักรทั้งห้ากลางของทวีปนี้ภายใต้สถานการณ์ปกติ Hu ต้องมีความหรูหราในการก้าวผ่านประตูมิฉะนั้นเงินอมตะที่จําเป็นสามารถทําให้นิกายหรือผู้ประกาศข่าวประเสริฐของอาณาจักรห้าบนรู้สึกเจ็บปวดเนื้อหนัง
และไม่ใช่แค่เงิน แต่คุณต้องมีผู้อาวุโสฝ่ายอาณาจักรและเพื่อนนิกายที่เสียชีวิตบนชายฝั่งตะวันออกของ Fusha Zhou เพื่อที่จะชนะสถานที่กวาดล้างซึ่งทําให้ผู้ปลูกฝังเก่าหลายคนที่ไม่มีความหวังที่จะบุกเข้าไปในอาณาจักรโดยเฉพาะผู้ปลูกฝังเก่าที่วิญญาณมีแนวโน้มที่จะสลายตัวไปที่พื้นที่ชายฝั่งทะเล
เพื่อที่จะหลีกทางให้รุ่นน้องของพวกเขามีชีวิตอยู่เพื่อส่งเส้นทางการเพาะปลูกที่เต็มไปด้วยความเสี่ยงและโอกาส
ขนบธรรมเนียมของ Fusha Chau สามารถมองเห็นได้จากสิ่งนี้
ภูเขา Fushaozhou มีส่วนเกี่ยวข้องซึ่งกันและกันและเป็นธรรมเนียมที่จะต้องต่อสู้เพื่อชีวิตและความตาย แต่มันนองเลือดมากกว่า Tongyezhou ที่ซบเซา
เมื่อเจิ้งต้าเฟิงเหยียบโลกภายใต้โลกนี้เขาเข้าสู่อาณาจักรร่างกายสีทองอย่างเงียบ ๆ แต่ไม่มีของขวัญศิลปะการต่อสู้เหตุผลนั้นง่ายมากในหมู่นักศิลปะการต่อสู้ในโลกนี้มีอัจฉริยะของหกอาณาจักรที่มีร่างกายที่ดีมากและเหตุผลที่เขามาที่นี่ไม่มีอะไรมากไปกว่าที่เขาอยู่เคียงข้างโลกอันกว้างใหญ่และเขาถูกกําหนดให้ไม่ได้รับของขวัญจากศิลปะการต่อสู้ดังนั้นเขาจะมาที่นี่เพื่อใช้ประโยชน์ ด้วยสินค้าประเภทนี้เจิ้งต้าเฟิงจึงไม่ได้หายากในฐานะเพื่อนนักเดินทาง
เจิ้งต้าเฟิงไม่สนใจเลยเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ไม่ว่าเขาจะเป็นหกอาณาจักรที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเจ็ดอาณาจักรหรือแม้แต่แปดอาณาจักรและเก้าอาณาจักรมันไม่สําคัญเลยเขาไม่รีบร้อนแม้แต่น้อยถ้าชายชรากังวลกับเรื่องนี้เขาจะปล่อยให้เขาไปที่ Tongyezhou เพื่อรอโดยตรงแล้วมาที่นี่ ในความเป็นจริงชายชราได้เตือนเขาตั้งแต่เนิ่นๆว่าไม่จําเป็นต้องปฏิบัติต่อศิลปะการต่อสู้เป็นกระเป๋ามันไม่น่าสนใจเพียงเพื่อทําลายอาณาจักรอย่างรวดเร็วเป็นอันดับแรกและมันก็เพียงพอที่จะเข้าสู่สิบอาณาจักรก่อน
หนึ่งร้อยปีล่าสุดอย่างน้อยคอขวดของอาณาจักรยอดเขา มิฉะนั้นในอนาคตคุณจะกินและรอความตายในโลกนั้น
เจิ้งต้าเฟิงวางแผนที่จะไปที่ศูนย์กลางของสวรรค์และโลกเพื่อดูและได้ยินว่ากําแพงดาบฉีตกอยู่ที่นั่นในการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ผ่าน "ทะยาน" ของเมือง
ในเวลาเดียวกันกับที่เจิ้งต้าเฟิงเข้าสู่โลกใหม่ Tongyezhou Taiping Mountain มงกุฎหญิง Huang Ting ผู้ปลูกฝังคอขวดของดาบหยวนหยูก็ข้ามประตูอีกบานหนึ่งและมาถึงสวรรค์และโลกนี้เดินทางไกลด้วยดาบเพียงอย่างเดียวไปจนถึงดาบนั้นเร็วมากคนรับใช้ลม
และฝุ่นเธอหยุดหลังจากเดือนมกราคมเลือกภูเขาที่ดูน่าพึงพอใจกว่าตาและลงจอดตั้งใจที่จะอุ่นความตั้งใจดาบที่นี่ไม่ต้องการกระตุ้นความโลภของการดํารงอยู่ที่แปลกประหลาดสิ่งดีๆกลายเป็นคู่ทําลายอาณาจักรเข้าสู่อาณาจักร Yupu และยังพบหลุมที่เหมาะสมสําหรับการเพาะปลูกเต็มไปด้วยพลังงานทางจิตวิญญาณ สมบัติสวรรค์และโลกทั้งหมดเกินจินตนาการ
เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับความโชคดีและโชคดี Huang Ting นั้นดีจริงๆ มิฉะนั้นเหอเสี่ยวเหลียงในราศีกุมภ์จะไม่เป็นที่รู้จักในฐานะคนที่สองในหวงติง
หลังจากหวงติงเข้าสู่อาณาจักรหยูผู่แล้วเขาก็สร้างอนุสาวรีย์หินบนยอดเขาสลักตัวอักษรสามตัว "ภูเขาไท่ผิง" ด้วยดาบจากนั้นก็ลงจากภูเขาเพื่อเดินไปรอบ ๆ กลับมาเหมือนเดิมเพื่อดูว่าเขาจะได้พบกับใบหน้าที่คุ้นเคยหรือไม่
เธอชอบแม่น้ําและทะเลสาบมาโดยตลอด
ระหว่างทางไปทางใต้ของดาบจักรพรรดิหวงติงได้พบกับนักวิชาการหนุ่มสวมชุดดําที่ซ่อนอยู่ แต่ทั้งสองฝ่ายแลกเปลี่ยนภาพถ่ายกันเท่านั้น
นักวิชาการชุดดําดูเหมือนจะจําเธอได้มาก่อนริเริ่มที่จะปิดพัดลมพับหยุดและพยักหน้าให้เธอ
หวงติงไม่สนใจมัน
ต่อมาเมื่อเขาเห็นผู้ปลูกฝังเดินทางขึ้นเหนือมากขึ้นเรื่อย ๆ หวงติงได้เรียนรู้ว่าปรมาจารย์อมตะใน Tongyezhou ในปัจจุบันดูเหมือนจะเป็น "ภูเขาที่เคลื่อนไหว" นอกเหนือจากประเพณีภูเขาเก่าที่หนักขึ้นแล้วยังมีการเปลี่ยนแปลงใหม่ ๆ เช่นในหมู่ผู้ฝึกฉีหลายร้อยคนในปัจจุบันที่สามารถคํานวณการปฐมนิเทศและเลือกตระกูลหยินและหยางที่เหมาะสมสําหรับการเดินทางไกล ๆ
ตระกูล Kangyu ที่ตรวจสอบดินแดนสมบัติของฮวงจุ้ยอย่างถูกต้องรวมถึงเกษตรกรเภสัชกรและพ่อค้าที่เก่งในการทําเงินกลายเป็นอาหารหอมที่ทุกคนมุ่งมั่นในระยะสั้นผู้ฝึกฉีทุกคนที่สามารถช่วยสร้างภูเขาได้จะคุ้มค่ามากขึ้น
สําหรับผียากสี่ตัวบนภูเขาในอดีตการปลูกฝังดาบทหารนักกฎหมายและมงกุฎหญิงของห้องดาบกองเนื่องจากภูเขาที่แขวนอยู่คว่ําได้กลายเป็นเมฆควันสถานการณ์ในโลกเปลี่ยนไปอย่างมากและมันก็เปลี่ยนไปเช่นกันและวันนี้นอกเหนือจากศูนย์กลางในสี่ทิศทางของตะวันออกตะวันตกใต้และเหนือมีการเพาะปลูกดาบน้อยเกินไป ผู้ปลูกฝังส่วนใหญ่ของตระกูลทหารถูกบังคับให้เข้าร่วมในสงครามในบ้านเกิดของพวกเขาและนักกฎหมายก็ไม่มีข้อยกเว้นและสําหรับมงกุฎหญิงของห้องดาบกองไม่ต้องพูดถึงที่นี่คาดว่าอาจมีไม่มากนักในโลกอันกว้างใหญ่
โลกใหม่ในช่วงห้าปีของ Jiachun ได้มีความหลากหลายมากขึ้นเรื่อย ๆ
Yang Ningzhen ซึ่งเป็นทั้งนักศิลปะการต่อสู้คอขวดของอาณาจักร Golden Body และผู้ปลูกฝังนามแฝง Yang Hengxing และ Yang Ningzhen น้องชายที่ขัดเกลาภูเขาสามลูกและกระจก Marquis เก้าบานของภูเขา Baojing ในช่วงต้นได้เข้าสู่โลกที่ห้าอย่างต่อเนื่องและสองพี่น้องไม่ได้ทักทายกันและไม่ได้คิดที่จะพบกัน
ในฐานะราชาแห่งสวรรค์องค์น้อยแห่งพระราชวังหยุนเซียวแห่งฉงซวนหยางหนิงซือได้รวบรวมองค์ประกอบทั้งห้าของชีวิตที่แท้จริงและมาที่นี่เพียงเพื่อทําลายอาณาจักรและเข้าสู่หยกปูแล้วกลายเป็นอมตะ
มีผู้ฝึกฉีที่ไม่รู้จักชื่อ Shu Zhong Zhong ผู้ชายที่ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขามาจากทวีปใดครอบครองสถานที่ที่มีภูเขาและผืนน้ําที่สวยงามสร้างแท่นเหนือธรรมชาติตั้งภูเขาและข้อห้ามทางน้ําและภายในรัศมีสามร้อยไมล์ไม่มีผู้ปลูกฝังอมตะของโลกได้รับอนุญาตให้เข้าไปมิฉะนั้นเขาจะถูกฆ่าตาย บุคคลนี้ตามมาด้วยสาวใช้ดิจิทัลชื่อ Xiao Jiao, Scarlet, เสื้อผ้าหลากสี, Big String และ Flower Shadow และพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้ปลูกฝังดาบของอาณาจักรที่ห้ากลาง
จีไห่ปรมาจารย์นิกายของนิกาย Fuqi ซึ่งเป็นเทคนิคพื้นฐานของนิกายคือการเขียนคําสีเขียวและบทสีเขียวเพื่อเชิญเทพเจ้าและคุณยังสามารถเชิญผีและอมตะได้อีกด้วย
จีไห่ขอให้แม่ทัพเทพเจ้าองค์ต่อไป "จับวิลโลว์" และผีอมตะถึง "ฮัวจือ" และทั้งสองอาณาจักรอยู่ในอาณาจักรหยวนเบบี้ และร่วมกันปกป้องปรมาจารย์นิกายต่อไปของนิกายฟู่ฉีและเข้าสู่โลกใหม่
มีสตรีมเมอร์ผ้าขาวสวมเสื้อผ้า Yamazawa Ye Xiu ที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์หลังจากเข้าสู่สวรรค์และโลกนี้จาก Tongyezhou เขาไม่รีบร้อน แต่เริ่มเดินไปรอบ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลือกกวีนักแต่งเพลงนักแต่งเพลงและผู้ปฏิบัติงานเช่นฟูจิอาการดํารงอยู่เหล่านี้หลังจากเกลี้ยกล่อมเข้าสู่โลกใหม่เริ่มท่องบทกวีและเพลงของตัวเองดัง ๆ
คําที่กล้าหาญบทกวีด้านข้างคําหยาบคายบทกวีอมตะการเดินทางและแม้แต่ความคับข้องใจของฮาเร็มเพียงเพื่อแสวงหาเสียงสะท้อนกับโลกใหม่นี้ด้วยความช่วยเหลือของบทกวีและการผสมผสานเล็ก ๆ ของสวรรค์และโลกที่ยิ่งใหญ่
หลังจากหมดความสนใจในที่สุดเด็กชายก็เริ่มเดินทางคนเดียวและในที่สุดบนชายฝั่งของแม่น้ําและเมฆชายหนุ่มนั่งบนพื้นหยิบปากกาและหมึกออกมาหลับตาและดึงม้วนยาวหลายพันไมล์ของแม่น้ําและภูเขาด้วยความทรงจําของเขาชื่อเมล็ดมัสตาร์ด มีเพียงหมึกเล็กน้อยบนม้วนยาว แต่มีชื่อว่าภูเขาและแม่น้ํา
ชายหนุ่มหยิบแมวน้ําสองตัวออกมาและใต้ม้วนภาพวาดมัสตาร์ด "และแสงจันทร์ในเมฆสีขาวและหินก็ดี" และในม้วนภูเขาและแม่น้ําตราประทับ "ครั้งหนึ่งเคยเมาดอกบ๊วยเป็นเวลาสิบปีและครึ่งชีวิตสําหรับกุ้ยจิ่ว"
ชายหนุ่มล้มลงข้างหลังทําหมอนด้วยมือของเขาและพึมพําด้วยรอยยิ้ม: "คนที่เคลื่อนไหวหัวใจของฉันดวงจันทร์ที่สดใสความงามหิมะที่ตกลงมาแสงดาบ" "
เมืองแห่งกําแพงดาบฉีเพิ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นเมืองจากน้อยไปมากลู่เฉินกลับสู่โลกชิงเซี่ยและต้าวอิสท์ซุนก็ก้าวไปข้างหน้าเขาและกลับไปที่ Xuanduguan
Lu Shen มาถึง Bai Yujing เห็นพี่ชายคนโตเดินไปข้างหน้าอย่างเกียจคร้านนอนอยู่บนราวที่สูงที่สุดของเมืองที่สูงที่สุดในบรรดาห้าเมืองและพูดด้วยรอยยิ้ม: "อย่าโกรธ Xuanduguan จาก Sun Daoist ถึงเด็กชาย Daoist ตัวน้อยที่อายุน้อยที่สุดคุณมีอารมณ์สําหรับพี่ชายอาวุโส" "
ลู่เฉินมองไปที่เมฆที่ลอยขึ้นและลงเหมือนการลดลงและการไหลของกระแสน้ําทะเลและพูดเบา ๆ ว่า: "มันเป็นเหตุผลที่จะช่วยให้ครอบครัวของคุณเองมีอารมณ์เล็กน้อย" "
สําหรับนิกายสามฝ่ามือ Bai Yujing นี้โลกทั้ง Qingxia ไม่ว่าจะเป็นเกษตรกรหรือไม่ก็ตามนั้นอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน
อารมณ์หลายอย่างไม่มีเหตุผล แต่ลู่เฉินบอกว่านี่คือความจริง
ผู้คนในเกาดาวเงียบไป
ลู่เฉินหันหลังกลับพิงราวบันไดและเหยียดเอวของเขา"จะมีน้องชายที่ไม่ช่วยพี่ชายและช่วยเหลือคนนอกได้อย่างไร" เจ้าหน้าที่วิญญาณห้าร้อยคนคุณไม่สามารถทําผิดพลาดได้ "
Dao Lao Er กล่าวว่า: "ผู้ชายคนนั้นยังคงถูกกดดันจากภูเขา Tuoyue อยู่หรือไม่? "
ลู่เฉินหัวเราะ"ฉันไม่สามารถบ่นเกี่ยวกับคนอื่น ๆ ที่ปล่อยให้เขาเป็นแขกในตอนนั้นเขียนบนจานเดียวเมื่อไม่มีอะไรทําคนหนึ่งเขียนผู้อาวุโสคนที่สองและอีกคนเขียน Lu Chen" ตอนนี้มันเป็นการแก้แค้น "
ภูเขาขึ้นและลง Tongyezhou ถูกล้อมรอบอย่างชัดเจนเสมอหนึ่งคือกองกําลังครอบครัวอมตะในทวีปนี้มีไม่มากเท่ากับในทวีปอื่น ๆ และผู้ปลูกฝังของ Tongyezhou คุ้นเคยกับการกวาดหิมะหน้าประตูแต่ละบานมานานแล้วและความสนใจของพวกเขาในตลาดใต้ภูเขานั้นน้อยกว่าอีกแปดทวีปในโลกอันกว้างใหญ่
ดินแดนของ Tongyezhou นั้นกว้างใหญ่ซึ่งทําให้สถานที่โดดเดี่ยวหลายแห่งในดินแดนของหลายทวีปไม่ทราบว่าโลกไม่ได้สงบสุขมานานแล้ว
ในเมืองหลวงของประเทศที่ห่างไกลและเล็ก ๆ ครอบครัวที่ร่ํารวยซึ่งเป็นทั้งครอบครัวของเจ้าหน้าที่และนักวิชาการชายชรากําลังนําสองสิ่งสําหรับหลานชายที่เพิ่งศึกษาชามเครื่องลายครามของ Retreat Hall ที่จักรพรรดิมอบให้และชิ้นส่วนของหมึกจักรพรรดิ Jinsi Hall ที่ได้รับรางวัลจากกษัตริย์อธิบายให้หลานชายที่รักของเขาฟังว่าทําไม Retreat Hall ถึงเผาชามนี้ทําไม Jin Si Hall ถึงทําหมึกของจักรพรรดิทําไมเขาถึงถอยกลับและคิดและทําไมเขาถึงคิดต่อไป
เมืองเล็ก ๆ ในเคาน์ตีใต้เวทีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เรียนรู้ที่จะแต่งหน้าผู้หญิงคนหนึ่งก้มลงและชี้กล้วยไม้ ชายหนุ่มและหญิงคนนั้นไม่ประทับใจและชายชราดุสองสามครั้งเมื่อเขาเห็นมัน
นักวิชาการที่เดินทางพักผ่อนอยู่ที่สถานีไปรษณีย์มองผ่านรหัสปากกาของผู้รู้หนังสือของราชวงศ์ก่อนหน้าเห็นจากหนังสือว่าน้ําของนาจิงสามารถบอกเวลาได้และดอกไม้ปกติที่เติบโตในมิยางิพวกเขาทั้งหมดรู้สึกแปลก ๆ
นักสวิงกิ้งบางคนที่มีฟันสีทองกับกลุ่มคนขี้เกียจใช้ชีวิตที่สะดวกสบายของปลาและเนื้อสัตว์ตัวใหญ่ทุกวันในบ้านเกิดของเขาได้ยินมาว่าอาจมีอมตะบนภูเขา แต่พวกเขาไม่ได้อิจฉาเลย
ในเมืองเคาน์ตีมีการค้าขายที่เชี่ยวชาญด้านเงินของการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาดที่มีชื่อเสียงเลียนแบบพอที่จะเป็นของปลอมและของจริงดังนั้นเขาจึงนับเงินตามคําราคาขอสูงมากและเขากําลังต่อรองกับผู้มีพระคุณเก่า
แล้ววันหนึ่งก็ไม่มีอะไร
เมื่อเมฆสีดําหนาแน่นทันใดนั้นก็มีการเปิดรูเหนือภูเขา Xianjia ชายฝั่งใน Tongyezhou ดวงอาทิตย์หกอาวุธก็ล้มลงกับพื้นและปีศาจตัวใหญ่ก็ทุบลงบนพื้นอย่างหนัก
หินก้อนใหญ่อีกก้อนใหญ่เท่าภูเขาชนเข้ากับเมืองอันสง่างามของเมืองหลวงแห่งราชวงศ์
เหนือก้อนหินหญิงสาวที่เพรียวบางลากมีดตามหลังหุ่นกระบอกหุ้มเกราะที่เขย่าโลกทุกย่างก้าว
หกปีใน Jiachun ภายใต้โลกที่ห้านั้น
Tongyezhou ขนาดใหญ่ยกเว้นสถาบันการศึกษาสามแห่งและภูเขา Xianjia มากกว่าหนึ่งโหลได้ล่มสลายไปหมดแล้ว
ในช่วงเวลานี้อดีตสุภาพบุรุษสถาบันการศึกษาชื่อ Zhong Kui ออกมาจากที่ไหนเลยและพลิกกระแส
และในภูเขา Fushazhou และถ้ําน้ํา Cao Ci บุกเข้าไปในอาณาจักรและเข้าสู่อาณาจักรทั้งสิบในการต่อสู้ในทะเลเพื่อต่อต้านการฆ่าปีศาจ
ในทุ่งน้ําแข็งที่หนาวเหน็บตลอดกาลใน Haozhou กลุ่มพระสงฆ์ที่เดินทางทางเหนือที่ตกอยู่ในอันตรายและล่าสัตว์ประหลาดได้พบกับสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งและไม่มีใครเทียบได้ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังพวกเขาสามารถหนีไปทางใต้ได้อย่างสิ้นหวังหมดแรงทีละคนพวกเขาพร้อมที่จะตายเพียงเพื่อดูหิมะสีขาวทางตอนเหนือค่อยๆเดินออกจากหญิงสาวถือไม้เดินป่าและถือกล่องไม้ไผ่สีเขียว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
