1426/1428☑️
เย่เฉินเทพยุทธ์จอมราชันย์
ที่ 1426 ไม่มีนวนิยายเสียงฟังออนไลน์
ย้าย!
เมื่อเย่เฉินอายเสียงดื่มดังขึ้นข้างหลังตัวเองและเมื่อเขาหันศีรษะเขาเห็นมือใหญ่อยู่ตรงหน้าเขาและเขาไม่เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนดังนั้นเขาจึงถูกดึงมือใหญ่นั้นออกไป
เย่เฉินเห็นอย่างชัดเจนว่ามันคืออะไรมันควรจะเป็นคนชายชราในเสื้อคลุมสีม่วงการเพาะปลูกของเขาไม่ธรรมดาเขาเป็นกษัตริย์กึ่งศักดิ์สิทธิ์หยิ่งผยองเล็กน้อยและเขาเดินอย่างหยิ่งผยอง
แต่เมื่อเขาเห็นฝูงชนในสวนเขาก็เชื่องเหมือนแกะทันที
สิ่งที่เกี่ยวกับกษัตริย์กึ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณต้องนอนอยู่บนท้องของคุณเมื่อคุณมาที่สวนนี้มีกษัตริย์ศักดิ์สิทธิ์จํานวนมากและนักบุญที่ยิ่งใหญ่ที่นี่และคุณสามารถเตะคุณให้ตายถ้าคุณเอาออกหนึ่งที่สุ่มและคุณกล้าที่จะเล่นเทคนิคที่นี่ด้วยการเพาะปลูกเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้?
"มันไม่เหมาะเลย" เย่เฉินเหลือบมองชายชราที่ปล้นสีม่วงด้วยรอยยิ้ม
"ดูสิ ดูสิว่าจะเจออะไรดี" ชายชราที่ปล้นสีม่วงไม่ได้โกรธเล็กน้อยและเหลือบมองเย่เฉินอย่างดุเดือด
"คุณเป็นวัวอะไรฉัน"
"แฟลช" ก่อนที่เย่เฉินจะพูดจบเขาก็ถูกดึงออกไปทางด้านหลัง
"แฟลช, อยู่ให้พ้นทาง." จากนั้นเสียงตะโกนก็ยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ เย่เฉินไม่ยืนนิ่งและเห็นมือใหญ่ดึงเขาไปด้านข้างอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เขาซึ่งเดิมยืนอยู่ด้านหน้าตกตะลึงไปด้านหลัง
"เฮ้ย!" เย่เฉินยืนหยัดอย่างมั่นคง แต่ความโกรธของเขาเกิดขึ้น
"ฮะ?" เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินไม่มั่นใจผู้คนจํานวนมากที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เหลือบมองอย่างเย็นชา
"เอ่อ-ฮะ" เย่เฉินหัวเราะแห้งๆ และทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่านามสกุลของเขาคืออะไร
นี่เป็นเรื่องน่าอายจริงๆ ยกเว้นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สามแห่งที่นี่ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นการเพาะปลูกที่ต่ําที่สุด และคนอื่นๆ มองเขาด้วยความดูถูกในสายตาของพวกเขา: คุณต้องการเห็นฮัวกุ่ยด้วยหรือไม่?
"คนที่อยู่ต่ํากว่าระดับนักบุญใหญ่สามารถไปได้" พระเจ้าพระบุตรที่ยืนอยู่แถวหน้าพูดคําพูดของเขาขี้เล่นและโหดร้ายความหมายของคําสั่งเต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่ที่เพิกถอนไม่ได้และผู้คนในปัจจุบันสามารถได้ยินได้อย่างชัดเจนนี่คือการใช้กําลังเพื่อบังคับให้ผู้คนทําความสะอาดฉากล่วงหน้า!
" Xiaoyou คําพูดนั้นใหญ่ระวังลิ้นของคุณ" ชายชราที่ปล้นดํากรนอย่างเย็นชาการเพาะปลูกนี้ไม่อ่อนแอมันเป็นราชาศักดิ์สิทธิ์มิฉะนั้นเขาจะไม่ชนกัน
"ผู้พิทักษ์ฝ่ายซ้ายของนิกายมังกรดํา Ben Shenzi จําได้" มุมปากของเทพบุตรแห่งการลงโทษบนสวรรค์เหลือบมองชายชราที่สวมชุดดําเล็กน้อยและรอยยิ้มของเขามืดมนเล็กน้อย "ย้อนเวลากลับไปคราวนี้และทําลายนิกายมังกรดํา" "
"คุณ." ใบหน้าของชายชราที่ถูกปล้นสีดําเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันโดยไม่คิดถึงเรื่องนี้เขาหันหลังกลับและจากไปเขารู้ดีถึงธรรมชาติของพระบุตรของพระเจ้าแห่งการลงโทษบนสวรรค์ถ้าเขายั่วยุเขาในครั้งนี้ผลที่ตามมาจะไม่ยากที่จะจินตนาการ
"แล้วคุณล่ะ" พระบุตรแห่งสวรรค์มองย้อนกลับไปและเหลือบมองไปรอบๆ และยังคงมีแสงผีริบหรี่ในดวงตาของเขา
"อย่ากล้ารบกวนบุตรของพระเจ้า Yaxing" หัวใจของทุกคนสั่นคลอนและพวกเขาหันหลังกลับทีละคน แต่พวกเขาไม่กลัวพระบุตรของพระเจ้าแห่งการลงโทษจากสวรรค์ แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการลงโทษจากสวรรค์ซึ่งเป็นรูปปั้นยักษ์ครั้งหนึ่งเคยยั่วยุคนบ้าคนนี้มันจะเสียชีวิตอย่างดีที่สุดและมันจะถูกทําลายไปทั่วประตู
นี่เป็นภาพเสียดสีกลุ่มนักบุญกษัตริย์กึ่งศักดิ์สิทธิ์และกษัตริย์ศักดิ์สิทธิ์ แต่พวกเขาทั้งหมดหนีไปในเถ้าถ่านเพราะคําพูดของนักบุญกึ่งนักบุญและพระบารมีของพวกเขาเป็นเรื่องตลก
ดังนั้นในสวนขนาดใหญ่นอกเหนือจากเทพเจ้าแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์สามองค์แล้วยังมีกลุ่มนักบุญที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่ได้จากไปโอ้ไม่มีอีกองค์หนึ่งซึ่งกําลังเดินไปรอบ ๆ
มันเป็นเย่เฉินราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคําสั่งของพระบุตรของพระเจ้าแห่งการลงโทษบนสวรรค์และไม่ได้จากไปดังนั้นเขาจึงส่ายหัวและส่ายหัวมองไปที่มันชื่นชมทิวทัศน์อันยิ่งใหญ่ของสวนอื่น ๆ
"อย่าเพิ่งจากไป ตามหาความตายเหรอ" พระเจ้าพระบุตรแห่งสวรรค์ยิ้มและมองไปที่เย่เฉินด้วยความสนใจ
"กึ่งนักบุญนี่คือที่ที่คุณควรมา?" มิโกะแห่งราชวงศ์เทพขนนกก็มองย้อนกลับไปดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการล่วงละเมิดปากที่เบาของเขายังคงติดใจขี้เล่นและท่าทางของเขาสูง
"และอย่ามองไปที่คุณธรรมของคุณ" คําพูดของพระบุตรแห่งเทพเจ้าแห่งหอแคนหลิงนั้นยิ่งไม่เปิดเผยและดวงตาที่เพรียวบางของดันเฟิงคู่หนึ่งจ้องมองไปที่เย่เฉินซึ่งดุร้ายยิ่งกว่าบุตรเทพขนนก
"อย่าไปรอดูฮัวกุ่ย" สําหรับคําพูดของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามแห่งของเหล่าทวยเทพเย่เฉินไม่สนใจพวกเขาส่ายหัวของเขาไม่ปรับจูนและยังคงห้อยอยู่ที่นั่น
"สินค้านี้คือใคร! มันไม่ใช่ความกล้าเล็ก ๆ ! กลุ่มนักบุญกษัตริย์กึ่งนักบุญและกษัตริย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกล้างออกจากสวนอื่นก่อนที่ทุกคนจะหันมามองเย่เฉินแม้ว่าพวกเขาจะถอนตัวออกจากสวนอื่น ๆ นี้พวกเขายังคงเฝ้าดูที่ประตูสวนอื่น ๆ และพวกเขาก็อยากรู้ว่าพระเจ้าลูกสวรรค์จะมองเห็นฮัวกุ่ยอย่างไร้กฎหมายหรือไม่ แต่พวกเขาไม่ต้องการเห็นสิ่งแปลก ๆ ของเย่เฉิน
"กึ่งนักบุญที่ให้ความมั่นใจแก่เขา!" กลุ่มเพื่อนเก่าถอนหายใจทีละคนแม้แต่กลุ่มนักบุญกษัตริย์กึ่งศักดิ์สิทธิ์และกษัตริย์ศักดิ์สิทธิ์ของเราก็ถูกล้างออกแล้วคุณเป็นกึ่งนักบุญคุณยังกล้าที่จะพึ่งพาคุณคุณไม่รู้ว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามแห่งอยู่ที่ไหน?
"มันควรจะเป็นเกษตรกรรุ่นเยาว์ที่ไม่เคยเห็นโลกนี้มาก่อน" หลายคนแตะคาง "ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือเหรอ" แต่คราวนี้คนที่ยั่วยุนั้นใหญ่เกินไปเล็กน้อย "
"พระองค์ทรงเป็นบุตรของพระผู้เป็นเจ้าในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน" มีหลายคนที่พูดอะไรที่มีความหมาย
"อย่าสร้างปัญหาถ้าเป็นพระบุตรของพระเจ้าแห่งแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์จะไม่มีผู้พิทักษ์ระดับนักบุญที่ยิ่งใหญ่หรือไม่" มีคนเย้ยหยัน
"เอาไปให้ข้า" ท่ามกลางการสนทนาพระบุตรของพระเจ้าแห่งการลงโทษสวรรค์พูดใบหน้าของเขาน่าเกลียดเล็กน้อย
ภายใต้คําสั่งปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขายกฝ่ามือขึ้นเล็กน้อยและมันก็สบาย ๆ มากผู้ปลูกฝังระดับ Great Sage แข็งแกร่งแค่ไหนเขาสามารถทําลายกึ่งนักบุญด้วยการสะบัดมือของเขาไม่ต้องสงสัยเลย
อย่างไรก็ตามก่อนที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่จะสามารถดําเนินการเพื่อปราบปรามเย่เฉินเสียงผู้หญิงที่ไม่มีตัวตนออกมาจากส่วนลึกของเป่ยหยวน"อาวุโสแห่งการลงโทษจากสวรรค์นี่คือเมืองจักรพรรดิอย่าใช้กําลัง" "
เมื่อได้ยินเช่นนี้คิ้วของนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและในที่สุดก็วางฝ่ามือของเขาลงในฐานะผู้เฒ่าไทซางแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เขาจะไม่รู้ถึงความน่ากลัวของเมืองจักรพรรดิได้อย่างไรกล้าที่จะใช้กําลังที่นี่อย่าบอกว่าเป็นเขานักบุญผู้ยิ่งใหญ่แม้ว่าครอบครัวของเขาจะกึ่งจักรพรรดิมาเขาอาจไม่สามารถออกจากเมืองโบราณนี้ได้
นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมเย่เฉินถึงไม่กลัว Ji Ningshuang กล่าวว่าเมืองจักรพรรดิเทียนเกอนี้ไม่ใช่การดํารงอยู่ธรรมดาที่กล้าสร้างปัญหาที่นี่ถ้าไม่เขาจะหนีไปโดยไม่มีเงา
"นางฟ้าระบําดอกไม้พ่อแม่ของฉันแค่ล้อเล่น" พระบุตรแห่งสวรรค์ยิ้มเล็กน้อยเขย่าพัดลมพับอย่างสง่างามและตัดสินทั้งสองคนด้วยเทพเจ้าที่ดุร้ายและความชั่วร้ายก่อนหน้านี้
"งั้นก็คิดมากเกี่ยวกับหัวหวู่" เสียงผู้หญิงมาจากส่วนลึกและผู้พูดคือ Nan Hao Yushu โดยธรรมชาติซึ่งมีชื่อว่า Flower Dance ซึ่งคล้ายกับสไตล์การเต้นของเธอเช่น Hua Man Dance
" ในเทพธิดาแห่งราชวงศ์ขนนกที่ต่ํากว่าฉันไม่รู้ว่าฉันจะเพลิดเพลินไปกับดวงจันทร์ที่สวยงามนี้กับนางฟ้าได้หรือไม่" มิโกะขนนกก็ยิ้มและพูดและเขย่าพัดลมพับเบา ๆ ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเป็นต้นหยกในสายลม
ในหอแคนกลิงล่าง ซึ่งเป็นเทพบุตรของหอแคนลิงล่าง ฉันมาเพื่อนําสมบัติลับมาให้ในครั้งนี้ และฉันอยากจะขอบคุณมันกับนางฟ้า" หลังจากที่พระบุตรพระเจ้าแคนกลิงไม่ดึงหลังจากพูดแล้วเขาก็ไม่ลืมที่จะเหลือบมองพระบุตรของพระเจ้าแห่งสวรรค์และพระบุตรเทพขนนกที่อยู่เคียงข้างเขาหลังจากทั้งหมดพวกเขาทั้งหมดต้องการเห็นฮัวกุ่ย แต่มันเป็นความสัมพันธ์ที่แข่งขันกัน
"ฉันหวังว่าเพื่อนเต้นรําดอกไม้จะปรากฏขึ้น" นักบุญผู้ยิ่งใหญ่หลายคนพูดด้วยแต่ละคนเป็นเพื่อนเก่าสง่างามแค่ไหน แต่พวกเขาไม่กล้าทําวินาทีและไม่ได้พูดอะไรที่ไม่อาจบรรยายได้
"ฉันอยากเจอคุณเหมือนกัน" เย่เฉินวิ่งไปชน แต่เขาถูกบังคับเข้ามา
"วันนี้ฉันเหนื่อยกลับไป!" หนานซียูชูกระซิบและเสียงของเขาวิเศษมาก
คําพูดของเธอไม่สําคัญ แต่มันทําให้ทุกคนนําเสนออย่างไร้หน้าตาโดยเฉพาะเทพบุตรแห่งสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามแห่งพวกเขาทั้งหมดมีใบหน้าที่น่าเกลียดและผู้ปลูกฝังระดับนักบุญที่ยิ่งใหญ่ไม่จําเป็นต้องมีความสุขมาก
แต่ถึงกระนั้นทุกคนก็ไม่กล้าโกรธทันทีและมีเพียงโทษว่านี่คือเมืองอิมพีเรียล
เดิน!
พระบุตรของพระเจ้าแห่งการลงโทษบนสวรรค์เป็นผู้นําในการหันหลังกลับ และเช่นเดียวกันกับพระบุตรของพระเจ้าขนนกและพระบุตรของพระเจ้าที่คังหลิง
ให้หน้า! ใบหน้าของคนทั้งสามสามารถอธิบายได้ว่ามืดมนและหมัดในแขนเสื้อของพวกเขากําแน่นเสียงดังพวกเขาทั้งหมดเป็นเทพเจ้าของดินแดนศักดิ์สิทธิ์และพวกเขาไม่เคยสูญเสียใบหน้าเช่นนี้
เมื่อมองดูใบหน้าของเขาทั้งสามคนเช่นนี้ผู้ที่ถูกล้างออกก่อนหน้านี้มีความสุขในใจคุณไม่น่ากลัวมากเหรอ? โยนพวกเขาออกและคุณจะไม่ได้รับสิ่งที่คุณต้องการ
เย่เฉินส่ายหัวอย่างทําอะไรไม่ถูกแล้วหันหลังกลับสิ่งนี้ไม่สามารถมองเห็นได้จากนั้นมันสามารถเคลื่อนย้ายสวรรค์ Dao ได้เท่านั้นคุณไม่สามารถวิ่งเข้ามาแบบนี้ได้! ฉันกลัวว่าก่อนที่ฉันจะรอเข้าฉันถูกฆ่าตายในไม่กี่วินาที
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะยกรอยเท้าของเขาคําพูดที่ไม่มีตัวตนของ Nan Hao Yu มาจากส่วนลึก "เพื่อน Daoist คนนี้โปรดอยู่ต่อ" "
บทที่ 1427 นวนิยายเสียงไถ่ถอนฟังออนไลน์
"ฮะ?" คําพูดของหนานเฮายูชูทําให้คนที่กําลังจะจากไปหันหลังกลับ
"สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง" ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและดวงตาของพวกเขาทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่เย่เฉินโดยไม่มีข้อยกเว้นเห็นได้ชัดว่าเพื่อนที่เรียกว่า Daoist ในปากของ Hua Kui คือสินค้านี้
"ฉันไม่เห็นพระบุตรของพระเจ้าในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สามแห่งฉันไม่เห็นวิสุทธิชนที่ยิ่งใหญ่มากมาย แต่ฉันต้องการเห็นนักบุญกึ่งนักบุญที่ไม่รู้จักชื่อ" มีคนจํานวนมากเกินไปที่ไม่สามารถเปิดมุมในใจได้และพวกเขาไม่รู้ว่าหัวกุ่ยกําลังคิดอะไรอยู่
"ไอ้บ้า" ใบหน้าของเทพเจ้าทั้งสามนั้นดุร้ายกัดฟันและต้องการฆ่าหัวกุ่ยปฏิเสธพวกเขาพวกเขาสูญเสียใบหน้าไปแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขาต้องการเห็นระดับกึ่งนักบุญและพวกเขาตีพวกเขาอย่างเปลือยเปล่าต่อหน้าซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่ดีเท่ากึ่งนักบุญ
"มันเป็นคนพาล" ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่คิดเหมือนกันและความเย็นชาในดวงตาของเขาก็เปล่งปลั่งถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งนี้อยู่ในเมืองจักรพรรดิที่ขาดสวรรค์พวกเขาส่วนใหญ่จะรีบเข้ามาและเปิดแหวนสังหาร
"ขอบคุณนางฟ้าที่ชื่นชมใบหน้า" ภายใต้สายตาของทุกคนเย่เฉินวิ่งเข้ามาด้วยการผายลมซึ่งเป็นความสุขที่ไม่คาดคิดจริงๆ Nan Xiyu เห็นเขาทุกอย่างพูดง่าย
"ลองดูสิ" ทันใดนั้นลูกชายเทพเจ้าทั้งสามก็หันหลังกลับและจากไปพวกเขาทั้งหมดส่งเสียงไปยังผู้คุมที่อยู่ข้างหลังเขาเขาจะทนได้อย่างไรเขาได้เคลื่อนไหวอย่างอาฆาตแค้นเย่เฉินกึ่งนักบุญแล้ว
"มันแปลกจริงๆ" คนกลุ่มหนึ่งถอยห่างกันแต่ละคนสับสนเพราะรู้ว่าพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้และพวกเขาไม่สามารถมองผ่านดอกไม้ได้จริงๆ
ที่นี่เย่เฉินมาถึงหน้าป่าไผ่ในส่วนลึกของเป่ยหยวนแล้วภายใต้การแนะนําของเกษตรกรหญิง
ป่าไผ่นั้นเงียบสงบเต็มไปด้วยพลังงานนางฟ้าหมอกมันเป็นสถานที่ที่ดีสําหรับการเพาะปลูกด้วยตนเองและในส่วนลึกของไม้ไผ่มันเป็นห้องใต้หลังคาขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ South Hades Yushu
เธอเป็นเหมือนนางฟ้าใต้ท้องฟ้าศักดิ์สิทธิ์และไม่มีที่ติเหมือนความงามเหมือนความฝัน
เมื่อเย่เฉินมาถึง Nan Hao Yushu กําลังวาดภาพและเขาเป็นคนที่วาดภาพและทุกจังหวะก็ตั้งใจแสดงรูปลักษณ์ของเขาอย่างเต็มตาและ verve ก็สดใสเช่นกัน
"ฉันต้องบอกว่าคุณวาดค่อนข้างคล้ายกัน" เย่เฉินขึ้นมา แต่มันปรุงเองและเขาก็นําองุ่นพวงหนึ่งจากโต๊ะหยกมาข้างๆและเฝ้าดูขณะกิน
"เราเจอกันที่ไหน" หนานเฮายูชูถามขณะวาดภาพ
"คุณพูด." เย่เฉินยิ้มสบาย ๆ แล้วก็เสียสละความลุ่มหลงปกคลุมป่าไผ่เล็ก ๆ แห่งนี้ให้มากที่สุดและจากนั้นก็มีแสงนางฟ้าปรากฏขึ้นและหายไปในหัวใจของคิ้วของ Nan Hao Jade
เมื่อเขาขึ้นเรือร่างของ Nan Haoyu ก็สั่นไหวและปากกาของจักรพรรดิในมือของเขาก็ลื่นไถลคร่ําครวญด้วยความเจ็บปวด
เย่เฉินไม่ได้ใช้งานโยนพวงองุ่นออกไปอย่างไม่เป็นทางการสร้างปากกาของจักรพรรดิจากพื้นดินภาพวาดของ Nan Hao Yushu ยังไม่เสร็จเขาต้องการทาสีต่อไปอย่างไรก็ตามไม่ได้ใช้งาน
ด้านของเขา Nan Hao Yushu กําลังเจ็บปวดและแสงอมตะแห่งความทรงจําได้ตรงไปที่ส่วนลึกของทะเลศักดิ์สิทธิ์ของเขาเหมือนกุญแจเพื่อปลดล็อกอดีตที่เต็มไปด้วยฝุ่นและมันก็ถูกบังคับให้ปลดล็อค
ด้วยการรวมความทรงจําอย่างต่อเนื่องการห้ามความทรงจําในชีวิตที่ผ่านมาก็สลายไปและความทรงจําจํานวนมากหลั่งไหลลงสู่ทะเลศักดิ์สิทธิ์ของเธอพันกับความทรงจําของเธอในชีวิตนี้และรวมเข้าด้วยกันอย่างต่อเนื่อง
เธอจําได้นึกถึงฝุ่นในอดีตและยังจําชื่อชีวิตก่อนหน้าของเธอได้: Nan Hao Yushu
สายลมพัดร่างที่สั่นคลอนของเธอหยุดตัวสั่นดวงตาของเธอเต็มไปด้วยหมอกและเธอมองไปที่เย่เฉินที่กําลังวาดภาพเขาลึกเท่าที่เธอจําได้และเขาก็ตราตรึงอยู่ในจิตวิญญาณของเธอ
"หนานเฮายูชูยินดีต้อนรับกลับบ้าน" เย่เฉินที่ยังวาดภาพอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกลับ
" เกิดอะไรขึ้นที่นี่ทําไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่ฉันตายอย่างชัดเจน" Xu สับสนมากจนคําพูดของ Nan Hao Yushu ไม่สอดคล้องกันเล็กน้อย
"มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย" เย่เฉินยิ้มไม่ได้อธิบาย แต่เสียสละจิตสํานึกอันศักดิ์สิทธิ์รีดหลายสิ่งหลายอย่างและพายเรือลงไปในทะเลอันศักดิ์สิทธิ์ของเธอทุกอย่างถูกย่อยด้วยตัวเอง
"สังสารวัฏ? การเกิดใหม่ " หลังจากอ่านความรู้สึกอันศักดิ์สิทธิ์แล้วทั้งคนของ Nan Hao Yushu ก็เหมือนกลายเป็นหินและเขาไม่รู้ว่ามีการกลับชาติมาเกิดในโลกนี้และคนตายยังสามารถกลับชาติมาเกิดและเกิดใหม่ได้สิ่งลึกลับเช่นนี้ Rao เป็นความมุ่งมั่นของลูกสาวของจักรพรรดิ Xuan และฉันก็รู้สึกวิงเวียนเช่นกัน
"ฉันคิดว่าฉันยังสามารถวาดได้" ภาพวาดของ Ye Chen เสร็จสมบูรณ์แล้วและเขาถือไว้ในมือเพื่อชื่นชมแม้ว่าภาพวาดจะไม่ดีเท่า Nan Hao Yushu แต่ก็ไม่ผิดเกินไป
"คุณถูกตัดหัวจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ" หนานเฮาหยูชูมองเย่เฉินเหมือนสัตว์ประหลาด
"โชคดีที่ฉันไม่ทําให้ Wanyu Cangsheng ผิดหวัง" เย่เฉินยิ้มและหยิบดาบนางฟ้าออกมาด้วยมือของเขาซึ่งสลักด้วยอักษรรูนโบราณและระดับก็ไม่สูงเกินไปมีเพียงอาณาจักรสวรรค์เท่านั้น
"หยวนหง" Nan Hao Yu รีบเอามันกอดเธอเหมือนญาติและน้ําตาของ Dou Da หยดลงมาด้วยซึ่งเป็นทหารศักดิ์สิทธิ์ของพ่อของเธอและเธอก็เห็นมันอีกครั้ง
" จักรพรรดิซวนยังมีชีวิตอยู่และไม่เคยสายเกินไปที่จะร้องไห้เมื่อฉันเห็นเขา" เย่เฉินยิ้มและหยิบเหยือกไวน์ออกมา
"พ่อยังมีชีวิตอยู่?" หนานเฮาหยูชูหันหัวของเขาอย่างรวดเร็วและมองไปที่เย่เฉินด้วยความไม่เชื่อ
" ไม่เพียง แต่พ่อและจักรพรรดิของคุณยังมีชีวิตอยู่ แต่จักรพรรดิทั้งเก้าแห่งดาชูยังมีชีวิตอยู่" เย่เฉินเสียสละจิตสํานึกอันศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งและมีการอธิบายการกลับชาติมาเกิดอย่างชัดเจนและต้องอธิบายสิ่งโบราณมากขึ้นด้วย
"ผมรู้ว่าพ่อของผมยังมีชีวิตอยู่" Nan Hao Yushu ร้องไห้อีกครั้งและร้องไห้อย่างเจ็บปวดยิ่งขึ้นเหมือนคนน้ําตาไหลปีไม่มีที่สิ้นสุดในที่สุดเธอก็ได้รับคําตอบที่ถูกต้อง
"โดยไม่ต้องกังวลใจต่อไปมากับฉันก่อน!" เย่เฉินขัดจังหวะการปล่อยตัวของเธอเกี่ยวกับสิ่งโบราณ "ฉันไม่มีเวลามากและเมืองอิมพีเรียลเป็นสิ่งมีชีวิตพิเศษใช้สวรรค์ดาวเพื่อพาคุณไป" "
"คุณทําไม่ได้" หนานเฮาหยูรีบพูด
"ทําไมคุณไม่อยากไป" เย่เฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
บทที่ 1427 นวนิยายเสียงไถ่ถอนฟังออนไลน์
" ไม่ใช่ว่าคุณไม่ต้องการไปแต่คุณไม่สามารถย้ายสวรรค์ดาวในเมืองอิมพีเรียลได้" Nan Hao Yushu อธิบายว่า "เมืองโบราณแห่งนี้มีทหารจักรพรรดิ Dao สุดโต่งปราบปรามสวรรค์และโลกและหากพวกเขาย้ายสวรรค์ Dao โดยเปล่าประโยชน์พวกเขาจะประสบภัยพิบัติ "
"และนี่?"
"มีตัวอย่างนองเลือดในประวัติศาสตร์" Nan Hao Yushu กล่าวว่า "นั่นเป็นราชาอมตะของตระกูลอมตะผู้ซึ่งปลุกกฎต้องห้ามของวงล้ออมตะด้วยและในเมืองจักรวรรดินี้เขาได้ย้ายสวรรค์ Dao เพื่อที่เขาจะได้ยั่วยุทหารจักรวรรดิและเกือบตายและฝังตาอมตะหกเส้นทางสําหรับสิ่งนี้" "
"น่ากลัวมาก" อารมณ์ของเย่เฉินสั่นคลอนเนื่องจากความจริงที่ว่าเขาไม่เคยย้ายสวรรค์ต้าวมาก่อนมิฉะนั้นเขาจะอยู่บนถนน Huangquan แล้วในขณะนี้และแม้แต่กษัตริย์อมตะก็เกือบจะแขวนคอเขา
"ตราประทับของจักรพรรดิเป็นสิ่งสร้างที่ยึดสวรรค์อย่างแท้จริง"
"งั้นฉันต้องชดใช้ให้คุณเหรอ" เย่เฉินมองไปที่หนานเฮาหยูชูอย่างไม่แน่นอน
" ตอนนี้ดูเหมือนว่าถ้าคุณต้องการออกไปคุณสามารถทําได้เท่านั้น" หนานเฮายูชูยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้
" การเต้นรําของคุณมีมูลค่าหลายสิบล้านถ้าคุณต้องการแลกคุณคุณต้องใช้เงินเป็นจํานวนมาก!"
"คุณพูดอะไร"
"หรือไม่? คุณควรจะอยู่ที่นี่! เย่เฉินพูดหันหลังกลับและกําลังจะจากไป
"คุณให้ฉันกลับมา" Nan Hao Yushu เหยียดมือออกและลากสินค้าของ Ye Chen กลับมาที่จุดนั้นราวกับว่ามีประกายไฟเบ่งบานในดวงตาที่สวยงามของเขา"ในสายตาของคุณเงินสําคัญกว่าฉัน?" "
"ปัญหาคือฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้น" เย่เฉินรีบกรีดร้อง "มันไม่เพียงพอที่จะขายฉัน!" "
"โง่เขลาฉันเห็นมัน" หนานเฮาหยูลากถุงเก็บของเย่เฉินออกไปและฉีกมันออกต่อหน้าเขาและจํานวนหินที่มาข้างในนั้นไม่สามารถคํานวณได้และจํานวนนั้นก็พราวพราว
"มันไม่ใช่เงิน!" หนานซีหยูจ้องมองเย่เฉิน "ฉันกล้าพูดว่าฉันไม่มีเงิน" "
"ถ้าอย่างนั้นคุณต้องทิ้งฉันไว้บ้าง!" เย่เฉินไอแห้ง ๆ "ไถ่คุณฉันจะกลายเป็นลูกครึ่งที่น่าสงสารฉันทํางานหนักมาสองร้อยปีแล้วและฉันจะทํางานจนกว่าจะได้รับการปลดปล่อย" "
"ถ้าอย่างนั้นคุณทนไม่ไหวที่จะพาฉันไปที่ Qinglou?"
" ไม่มีอะไรผิดปกติกับสิ่งนั้นฉันสามารถมาคุยกับคุณได้เมื่อฉันมีอะไรให้ทํา"
"ทําไมคุณไม่ตาย"
"ไมเอ๋อร์ โกรธอะไรขนาดนั้น" ทันทีที่คําพูดของ Nan Hao Yushu ลดลงเสียงผู้หญิงที่ไม่มีตัวตนก็ผ่านเข้าไปในป่าไผ่และก่อนที่คําพูดจะล้มลงความลุ่มหลงก็แตกสลายและมีคนเข้ามา
มันเป็นผู้หญิงใน Tsing Yi ที่สามารถอธิบายได้ว่าไม่มีใครเทียบได้และท่าทางของเธอไม่ได้อยู่ภายใต้ Hades Jade Shu ทางใต้สิ่งที่สําคัญที่สุดคือการเพาะปลูกของเธอสูงและน่ากลัว แต่เป็นระดับกึ่งจักรพรรดิ
"ฉันเคยเห็นแม่นาย" เมื่อเห็นการมา Nan Hao Yu ก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายและเคารพ
"ไม่จําเป็นต้องสุภาพ" ผู้หญิงใน Tsing Yi ยิ้มและแสงแห่งดวงตาที่สวยงามของเธอตกลงบนร่างของ Ye Chen "ฉันได้ยินมาว่าคุณปฏิเสธเทพเจ้าแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์สามองค์และนักบุญผู้ยิ่งใหญ่มากมาย แต่คุณเห็นเพื่อนตัวน้อยคนนี้ร่างกายเก่านั้นแปลกใหม่มากและตอนนี้ดูเหมือนว่าวิสัยทัศน์ของคุณยังคงดีอยู่" "
" จูเนียร์เย่เฉินฉันเคยเห็นรุ่นพี่แล้ว" เย่เฉินไอแห้งและรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทาย
" พระวรกายโบราณแล้วหนังศักดิ์สิทธิ์ของคุณล่ะ? ทําไมถึงมีแต่แหล่งที่มา ผู้หญิงใน Tsing Yi นั่งลงและมองไปที่ Ye Chen ด้วยความสนใจ "คุณไม่ควรเกิดมาโดยไม่มีมรดกที่ซ่อนอยู่ของพระเจ้า!" "
"นั่นเป็นเรื่องยาว" เย่เฉินหัวเราะแห้งๆ "มาคุยกันเรื่องอื่นกันเถอะ!" ตัวอย่างเช่นฉันต้องการแลกกับ Hua Wu เช่นค่าไถ่นี้จะถูกกว่าหรือไม่ "
คําพูดของเย่เฉินทําให้ผู้หญิงคนนั้นขบขันใน Tsing Yi ทันทีเธอไม่เคยเห็นกึ่งนักบุญที่แปลกประหลาดเช่นนี้ซึ่งกล้าต่อรองกับกึ่งจักรพรรดิและขอหัวดอกไม้ของครอบครัวทันทีที่เธออ้าปาก
"คุณต้องการราคาถูกแค่ไหน" หลังจากหัวเราะผู้หญิงใน Tsing Yi มองไปที่เย่เฉินด้วยความสนใจ
"นั่นคือทั้งหมดที่ฉันมี" เย่เฉินยื่นถุงเก็บของด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด
"ไม่พอ" ผู้หญิงใน Tsing Yi ไม่ได้มองไปที่ถุงเก็บของและส่ายหัวโดยตรงด้วยรอยยิ้ม
"ฉันหายไปจริงๆ"
"แล้วความรักก็ช่วยไม่ได้"
"อย่า! พูดคุยกันอีกครั้ง เย่เฉินลูบมือของเขา "ไม่เป็นไรที่จะทําเป็นหนี้!" "
" ถ้าคุณหนีไปและไม่กลับมาฉันจะพบคุณ" ผู้หญิงใน Tsing Yi จับคางของเธอด้วยมือเดียวยิ้มอย่างมีเสน่ห์และมองไปที่ Ye Chen ด้วยรอยยิ้ม "Xuanhuang ใหญ่มากมันยากเกินไปที่จะหาใครสักคน" "
" ถ้าคุณหาฉันไม่พบคุณสามารถหาดาบเทพแห่งสวรรค์ได้ฉันรู้จักเขาเป็นอย่างดี" เย่เฉินยิ้มเยาะ "นอกจากนี้ยังมีคุนหลุนโมฆะ, วิหารศักดิ์สิทธิ์, สวรรค์ที่รกร้างเก้าแห่ง, สวรรค์ต้าหลัวและมหาราชวงศ์เซี่ย, การเอ่ยชื่อของฉันจะทําให้ฉันมีใบหน้าบางอย่าง, พวกเขาทั้งหมดเป็นหนี้บุญคุณฉัน" "
"หลายคนพูดแล้วทําไมไม่พูดหกคํา" ผู้หญิงใน Tsing Yi กล่าวด้วยรอยยิ้มสบาย ๆ
"บรรพบุรุษของฉันไม่มีอารมณ์ดี" เย่เฉินพูดอย่างมีความหมายและเริ่มพ่นไปทั่วท้องฟ้าอีกครั้งว่า "ถ้าเขารู้ว่ามีคนไล่ตามฉันเพื่อบัญชีเขาจะโกรธเขามักจะทําตัวดุร้ายเสมอถ้าเขามาที่เมืองอิมพีเรียลเพื่อหาผู้อาวุโสเพื่อชําระบัญชีมันจะไม่ดี" "
" บรรพบุรุษของคุณไม่ได้อยู่ที่นี่และไม่ดีที่จะทําให้ชายชรากลัวกับเขา"
"ทําไมบรรพบุรุษของฉันยังคงมาที่เมืองอิมพีเรียลเพื่อสร้างปัญหา?" เย่เฉินมองผู้หญิงในซิงอี้ด้วยความประหลาดใจ
"อย่าไปปิดเรื่อง พูดถึงค่าไถ่" ผู้หญิงใน Tsing Yi หยิบถ้วยน้ําชาขึ้นมาและจิบเบา ๆ "ค่าไถ่ไม่เพียงพอคุณสามารถใช้สิ่งอื่น ๆ เพื่อชดเชยมันได้เช่นเลือดร่างกายศักดิ์สิทธิ์ที่รกร้างของคุณ" "
"ฉันรู้ว่าฉันกําลังจะมีเลือดออก"
"แล้วคุณไม่ควรเหรอ" ผู้หญิงใน Tsing Yi เหลือบมองเย่เฉินด้วยรอยยิ้ม
"ใช่ควร." เย่เฉินส่ายหัวและเขาสามารถเห็นสิ่งที่ผู้หญิงใน Tsing Yi กําลังทําอยู่
"เย็น."
"ฉันบอกว่าเรียกค่าไถ่คุณด้วยค่าเลือด คุณปล่อยให้ฉันนอนหนึ่งคืนได้ไหม" เย่เฉินถอนหูและมองไปที่หนานเฮาหยูชู
บทที่ 1428 อย่ามาฟังนิยายเสียงออนไลน์
"กล้าหยอกล้อนักเต้นของครอบครัวฉันต่อหน้าร่างเก่า คุณเป็นคนแรกในระดับกึ่งนักบุญ" ผู้หญิงใน Tsing Yi เหลือบมองเย่เฉินด้วยรอยยิ้ม "ความกล้านี้คล้ายกับ Six Daos จริงๆ "
"มันสนุกมาก" เย่เฉินหัวเราะแห้งๆ และซื่อสัตย์มากขึ้นทันที
"ดีใจที่ได้เป็นเด็ก" ผู้หญิงใน Tsing Yi ยิ้มอีกครั้งยกมือขึ้นเล็กน้อยและแปรงร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของ Ye Chen แต่มีเพียงสามหยดเลือดศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ถูกนํามาและรวมอยู่ในดอกบัวศักดิ์สิทธิ์
"แค่สามหยด?" เย่เฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งซึ่งค่อนข้างคาดไม่ถึงสําหรับเขา
"มันไม่มีประโยชน์ที่จะมีมากกว่านี้" ผู้หญิงใน Tsing Yi ค่อยๆลุกขึ้นและมองไปที่ Nan Xi Yushu ด้วยรอยยิ้ม "ตอนนั้นคุณอายุเพียงสิบขวบและในพริบตาสองร้อยปีนักเต้นของครอบครัวของฉันยังคงต้องจากไปหลังจากทั้งหมด" "
"พระคุณของคําสอนของพระแม่มารีย์การเต้นรําดอกไม้จะไม่มีวันลืม" หนานเฮาหยูรีบทําของขวัญชิ้นใหญ่
"ก่อนจากไป พระมารดาจะให้โอกาสท่านอีกครั้ง ซึ่งถือได้ว่าเป็นสินสอดทองหมั้นที่พระศพเก่ามอบให้ท่าน" ผู้หญิงใน Tsing Yi ยิ้มเบา ๆ และมือหยกเรียวของเธอถือดอกบัวสีขาวด้วยเลือดศักดิ์สิทธิ์กดเบา ๆ ที่ด้านบนของหัวของ Nan Hao Yushu และรวมดอกบัวสีขาวเข้ากับร่างของ Nan Hao Yu Zhuang
"พลังเสริมพลังไดโกะ" ดวงตาของเย่เฉินแคบลงเล็กน้อยและเขาก็เข้าใจความตั้งใจของผู้หญิงใน Tsing Yi ที่ต้องการใช้กฎ Dao กึ่งจักรพรรดิและต้นกําเนิดของเลือดศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้ความกระจ่างแก่สมบัติอันศักดิ์สิทธิ์ที่ซ่อนอยู่สําหรับ Nan Hao Yu
กล่าวได้ว่าสายเลือดของ Nan Hao Yushu นั้นแปลกและพิเศษมากอย่างน้อยเขาก็ล้มเหลวที่จะทําลายมันมรดกสมบัติอันศักดิ์สิทธิ์ที่ซ่อนอยู่ในสายเลือดนั้นมีขนาดใหญ่มากยิ่งสายเลือดมีพลังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งยากที่จะรับรู้ผู้หญิงใน Tsing Yi ต้องการใช้พลังศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่เพื่อนําสมบัติอันศักดิ์สิทธิ์มาสู่เธอ
"มันคือการสร้างอย่างแท้จริง" เย่เฉินสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และซ่อนตัวอยู่ไกล ๆ
"เด็กน้อยอย่ารับผิดชอบการเต้นรําของครอบครัวฉัน" เสียงที่ไม่มีตัวตนมาถึงหูของเขาทันทีและเป็นผู้หญิงในชุดสีเขียวถ่ายทอดด้วยความรู้อันศักดิ์สิทธิ์ซึ่งคนนอกไม่ได้ยิน
" รุ่นพี่อย่าล้อเล่นความสัมพันธ์ของเราง่ายมาก" เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะไอแห้ง
ผู้หญิงใน Tsing Yi ยิ้มและพูดอะไรไม่ออกและ Dao กึ่งจักรพรรดิก็กลายเป็นโซ่แห่งระเบียบจากนั้นก็หายไปในร่างของ Nan Hao Yushu ซึ่งเกี่ยวพันกับต้นกําเนิดของเลือดศักดิ์สิทธิ์และช่วยให้สมบัติอันศักดิ์สิทธิ์ที่ซ่อนอยู่ตื่นขึ้น
ไม่ต้องพูดถึงพลังอันศักดิ์สิทธิ์ของผู้หญิงใน Tsing Yi มีบทบาทร่างกายที่บ้วนปากหยกทางใต้เบ่งบานด้วยแสงนางฟ้าแสงนางฟ้าที่งดงามบินและพลังลึกลับและทรงพลังก็ฟื้นตัวอย่างช้าๆแม้ว่าความเร็วจะช้า แต่การปกปิดอันศักดิ์สิทธิ์ของสายเลือดนั้นตกต่ําอย่างสุดซึ้ง
เย่เฉินลืมตานางฟ้าเบา ๆ จ้องมองไปที่ Nan Hao Yushu โดยไม่เหล่ตาอยากดู Shenzang ของเธอ แต่เขาเสียใจที่สิ่งที่เขาเห็นคือเมฆที่วุ่นวาย
เขาต้องรวบรวมสายตาของเขาอย่างไม่เต็มใจถอนตัวออกจากป่าไผ่เล็ก ๆ เบา ๆ ถือเหยือกไวน์ไปรอบ ๆ สวนนี้บางครั้งเขาจะเก็บผลไม้ทางจิตวิญญาณสองอย่างสบาย ๆ เห็นดอกไม้และพืชแปลก ๆ และเอาพืชสองหรือสามต้นออกไปอย่างมีสติ
ฉันต้องบอกว่ามีสมบัติมากมายในสวนนี้และเขาก็ตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็นมัน
ดังนั้นเขาจึงไม่มีวินัยมากผู้หญิงใน Tsing Yi อยู่ในขณะนี้สําหรับ Nan Hao Yu เพื่อให้ความกระจ่างแก่เทพเจ้า แต่ไม่มีเวลาจัดการกับเขาเขาก็มีสติมากอย่าเอาตัวเองเป็นคนนอกเขาชอบที่จะรับมัน
"อย่ามาโดยปราศจากอันตราย" ในขณะที่เขากําลังจ้องมองไปที่หญ้าวิญญาณสีม่วงดูเหมือนจะมีเสียงดังกล่าวดังก้องอยู่ในหูของเขาไม่มีตัวตนมากและโบราณมาก
"ใคร?" ทันใดนั้นเย่เฉินก็หันหลังกลับคิ้วของเขาเหี่ยวย่นเล็กน้อยและมองไปรอบ ๆ แต่ไม่มีใคร
"อย่ามาโดยปราศจากอันตราย" เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้งยังคงไม่มีตัวตนยังคงโบราณและน้ําเสียงไม่สง่างามไม่อ่อนโยนและแน่นอนว่ามันเป็นชายชรา
ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัวและมองไปที่ความว่างเปล่าที่ไม่มีตัวตนราวกับว่าเขาสามารถมองเห็นตราประทับของจักรพรรดิที่ขาดสวรรค์แขวนอยู่บนท้องฟ้าสูงผ่านหนึ่งแสนจางเขามั่นใจอย่างยิ่งว่าเสียงนั้นมาจากที่นั่นแม่นยํายิ่งขึ้นเสียงนั้นมาจากตราประทับของจักรพรรดิที่ขาดสวรรค์
"ฝางคุณพูดอีกแล้วเหรอ" เย่เฉินมองอาวุธจักรพรรดิที่ขาดสวรรค์อย่างไม่แน่นอน
"อย่ามาโดยปราศจากอันตราย" ตราประทับของจักรพรรดิสั่นเบา ๆ มีกฎของจักรพรรดิบินและร่างกายทั้งหมดเต็มไปด้วยฉีของจักรพรรดิและทุก wisp สามารถบีบบังคับสวรรค์อันกว้างใหญ่และแสดงพลังของจักรพรรดิ
"คุณรู้จักฉันเหรอ" เย่เฉินขมวดคิ้วยังคงจ้องมองไปที่ตราประทับจักรพรรดิที่ขาดสวรรค์
มันเป็นเพียงว่าคําถามของเขาไม่ได้รับคําตอบจากตราประทับจักรพรรดิขาดสวรรค์มันแขวนอยู่ในความว่างเปล่าอากาศของจักรพรรดิล้นและกฎของจักรพรรดิดาวถูกพันกันปราบปรามสวรรค์และโลกนี้
เย่เฉินสับสนและยังคงโทรมา แต่ Di Yin ยังไม่ตอบสนองราวกับว่าทั้งหมดนี้เป็นภาพลวงตาและคําพูดที่ไม่มีตัวตนที่เรียกว่าดูเหมือนจะเป็นจินตนาการของเขา
แปลกส่ายหัวในที่สุดเขาก็หลับตาหยิบหญ้าวิญญาณสีม่วงขึ้นมาอย่างสบาย ๆ แล้วตรงไปที่ป่าไผ่เล็ก ๆ คํานวณเวลามันควรจะเหมือนกัน
แน่นอนว่าเมื่อ Fang Cai เข้าไปในป่าไผ่เล็ก ๆ เขาเห็นว่าผู้หญิงใน Tsing Yi ได้รวบรวมมือหยกของเธอและปล่อยลมหายใจยาวของ qi ขุ่น Rao เป็นการเพาะปลูกระดับกึ่งจักรพรรดิของเธอและแก้มของเธอก็ซีดเล็กน้อยเช่นกัน
เมื่อมองไปที่ Nan Hao Yushu ก็มีการเปลี่ยนแปลงมากมายเสิ่นซางยังไม่ตื่นเต็มที่ แต่สายเลือดทําให้เลือดศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนและพลังที่ซ่อนอยู่ยังคงลึกลับและใหญ่โต
เมื่อเห็นสิ่งนี้เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะเกาหัวของเขา แต่เขาสืบทอดต้นกําเนิดของพระกายศักดิ์สิทธิ์ที่รกร้างเท่านั้นและเขาก็ยังไม่มาถึงด้วยซ้ํา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
