เสมอภาค (โก้วเล้ง)
ชั้งซือซือหัวร่อพลางกล่าว
“นึกไม่ถึง เป็นหลวงจีนยังคล้ายดั่งขุนนาง ยังจะแบ่งแยกเป็นลำดับชั้นมากปานนี้
“มนุษย์เราความจริงก็ควรมีระดับชั้น” (ฉิ่นกอ)
“แต่ข้าพเจ้ามีความเห็น มนุษย์ทุกรูปทุกนาม สมควรเสมอภาคกัน มิเช่นนั้นก็ไม่ยุติธรรม”
“ตกลง ข้าพเจ้าถามท่าน หากคนผู้หนึ่งที่ทั้งโง่เขลาทั้งเกียจคร้าน แต่ละวันนอกจากกินกับนอนแล้วไม่กระทำงานใดๆ ทั้งสิ้น มันจะกลายเป็นคนเช่นไร?”
“ขอทาน”
“ยังมีอีกคนหนึ่ง ทั้งอดออมมัธยัส ทั้งฉลาดปราดเปรื่อง และทั้งมานะพยายามก้าวหน้า มันจะเป็นขอทานได้หรือไม่?”
“ย่อมไม่เป็น”
“แล้วไฉนมีคนต้องเป็นขอทาน และมีคนอยู่ด้วยความสุขสบาย?”
“เนื่องเพราะมีบ้างโง่เขลา มีบ้างหลักแหลม มีบ้างขยันขันแข็ง มีบ้างเกียจคร้าน”
“เยี่ยงนี้ยุติธรรมหรือไม่?”
ชั้งซือซือกล่าวอย่างเข้าใจ
“ยุติธรรมยิ่ง”
“มนุษย์สมควรมีลำดับชั้นหรือไม่?”
“สมควร”
“สถานที่ซึ่งแต่ละคนยืน ความจริงเสมอภาคกันอยู่ ขอเพียงดูท่านจะยอมปีนป่ายสู่เบื้องสูงหรือไม่? หากท่านยืนตาก-ลมเย็นอยู่ในที่นั้น เบิ่งตาดูผู้อื่นปีนป่ายจนเหงื่อแตกโทรมกาย หลังจากผู้อื่นปีนขึ้นไปได้แล้ว กลับกล่าวหาว่าโลกไม่ยุติธรรม ไม่เสมอภาค นั่นจึงเป็นการไม่ยุติธรรมที่แท้จริง” (ฉิ่นกอ)
(ผู้ยิ่งใหญ่ : โก้วเล้ง , 2514)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
