🥳 สุข..แห่งความโดดเดี่ยว
🤷♂️‘ความโดดเดี่ยว’
อาจเป็นคำที่โหดร้ายในทางโลก เพราะความเชื่อว่ามนุษย์นั้นเป็นสัตว์สังคม เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งมีชีวิตอื่น เพื่อการพึ่งพา แลกเปลี่ยน และที่สำคัญ เพื่อการดำรงเผ่าพันธุ์ในอนาคตของมนุษย์นั่นเอง
🧘♀️แต่ในทางธรรมแล้ว
'ความโดดเดี่ยว' ถือเป็นสภาวะที่เอื้อต่อการเข้าถึงธรรมอย่างยิ่ง และเพื่อเข้าสู่สภาวะดังกล่าว การพาตัวเองหวนคืนกลับสู่ธรรมชาติ จึงเป็นอีกวิถีหนึ่งที่พระศาสดาท่านทรงแนะนำ เพราะมันคือการกลับไปสัมผัสกับความซื่อตรง…ที่ปราศจากการเสแสร้ง
🍀ในแง่สุนทรียภาพ
กลิ่นหอมอ่อนๆ ของต้นไม้ใบหญ้า เสียงนกร้อง เสียงลำธารไหลริน เสียงคลื่นซัดหาดทราย มันไม่เคยด้อยไปกว่ากลิ่นน้ำหอมหรูหราราคาแพง หรือบทเพลงที่มนุษย์แต่งขึ้นเลย ถ้าเราเปิดใจ แล้วสัมผัสสิ่งเหล่านั้นอย่างลึกซึ้ง
🎆ขณะเดียวกัน
กลับทำให้ชีวิตเปล่งประกาย เพราะได้สัมผัสความสุขสงบจากภายใน ได้ชาร์ตพลังชีวิต เปลี่ยนความหนาหนักที่ห่อหุ้มใจ ให้กลายเป็นความโปร่งและเบาเข้าไปแทนที่
🧘♀️เมื่อใจนิ่ง
ดังไฟจากแสงเทียนที่ตั้งตรง ไร้ลมพัด
เราจะพบความสุขอีกรูปแบบหนึ่ง เป็นความสุขที่ประณีต และมีสาระอยู่ในตัวเอง จนไม่คิดอยากแสวงหาความสุขอื่นใดอีก เพราะตัวเราได้กลายเป็นส่วนหนึ่ง
ของบรรยากาศความสุขนั้นแล้ว
🐓สุขง่ายๆด้วยใจแบ่งปัน...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
