“ทบทวน”
ระหว่างทางที่เดิน ประสบการณ์ที่พบเจอ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนมักจะได้เจอกับก้อนหินก้อนหนึ่ง ซึ่งก้อนหินแต่ละก้อนเหล่านั้นก็อยู่ในที่ของมันดีๆ แต่จู่ๆ มันก็ถูกเก็บขึ้นมาแล้วปามาโดนเรา จึงทำให้เกิดบาดแผล บางครั้งอาจจะแค่พกช้ำ หรือบางทีอาจจะเป็นแผลถลอก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนี้มักสร้างบาดแผลเอาไว้ให้เราได้จดจำเสมอ บาดแผลเล็กๆ เจ็บไม่นานก็หาย แต่บาดแผลที่ใหญ่คงต้องใช้เวลานานสักหน่อย ทั้งหมดนั้นเมื่อกลายเป็นแผลเป็นที่ฝังลึกอยู่ในใจแล้ว ก็มักจะลืมได้ยาก หรือแทบลืมไม่ได้เลย
เราก็แอบหวังว่าจะมีสักที่ที่เหมาะกับเรา และเราก็เหมาะกับที่นั่น ยังแอบหวังอีกว่าที่แห่งนั้นจะมองเห็นความสามารถที่เรามี มองเห็นความตั้งใจที่เราทำ เพราะเราเต็มที่กับสิ่งที่เราได้ลงมือทำเท่าที่คนๆ หนึ่งจะสามารถทำได้
ซึ่งหลายครั้งที่เราได้พบว่า… ตัวเองเต็มที่กับสิ่งนั้นมากเกินไปโดยที่เราลืมไปว่ากำลังของเรานั้นก็มีจำกัด ต้องคอยบอกตัวเองเสมอว่า “แค่ไหนแค่นั้น เราเต็มที่ที่สุดแล้ว” ต่อให้จะไม่ได้ดั่งใจใครก็ตาม
บ่อยครั้งที่กลับมาถึงห้องแทบจะไม่อยากทำอะไรเลย เพราะมันไม่ไหวแล้วจริงๆ แค่พาตัวเองไปอาบน้ำก็ยังต้องขอตัวเองว่าพักอีกหน่อยได้ไหม สุดท้ายก็บอกกับตัวเองอีกครั้งว่า… “รีบไปอาบน้ำเถอะ จะได้รีบพักผ่อน พรุ่งนี้ไม่รู้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง #สู้สู้นะ เป็นประโยคที่เราคอยบอกตัวเองเสมอมา
Th 03 Nov 2022
( 20:36 )
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
