(ประสบการ์ณส่วนตัว)
การอยู่คนเดียวดีมาก ชอบมากเพราะเป็นอินโทรเวิร์ต แต่ก็มีบ้างที่ต้องเข้าสังคม มันก็จะอยู่ระหว่างสลับโหมด อยู่คนเดียวกับอยู่ในสังคม
ตอนแรกก็ต้องการมีเพื่อน แบบเหมือนในอนิเมะเลยชอบดูชอบอ่าน จนอยากมีเพื่อนแบบนั้น แต่ว่าโลกของความเป็นจริงมันแตกต่าง พอมีเพื่อนเข้ามาจริงๆหาได้แบบในอุดมคติเลยแต่ไม่100% มันก็ดีนะ
แต่เอาไปเอามารู้สึกว่ายังไม่ใช่ และวันหนึ่งมีเหตุต้องได้อยู่นเดียวจริงๆเป็นคนไร้เพื่อน ไร้คนรู้ใจ ไม่มีเพื่อนสนิท
อืมมมมม ก็ไม่ได้แย่
อยู่คนเดียวจนรู้ว่าตัวเองแม่งชอบแบบนี้มากๆ
เริ่มเข้าใจตัวเอง เริ่มเข้าใจชีวิต เริ่มทำเองแม่งเกือบทุกอย่าง จนรู้อีกอย่างว่า ถ้าเราเก่ง ถ้าเราทำได้ มันก็ไม่ต้องเพิ่งใครเลยนี้หว่า อ่าาาา สบายกูหละ ยิ่งเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมอยู่ด้วย แต่บางอย่างก็ต้องเข้าสังคม ในการทำงานเอย อะไรเอย ก็เริ่มเรียนรู้และปรับไปจนมันอยู่ตัว จนตอนนี้ นิยามของฉันคือ
เป็นคนอินดี้ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่ซี เพื่อนชวนคุย ก็คุยได้ แต่เป็นคนเงียบๆนะ เมื่อถึงงานก็ทำงาน ช่วยเพื่อน กระทำใน พฤติกรรมมนุษย์ที่ควรจะเป็นเมื่ออยู่ในสังคม เราก็จะไม่โดนคนเกลียดหรือหมั่นไส้ ถึงเวลาเลิกงาน เลิกเรียน ก็จะเป็นอีกแบบ
ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตอย่างแฮปปี้ ไม่ได้มีปัญหากับใครและก็ไม่มีใครมีปัญหากับเรา เพราะฉันก็อยู่แบบเงียบๆ มีความสุขในสิ่งที่เป็นสิ่งที่เลือก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
