6 พ.ย. 2022 เวลา 04:42
ฎีกาที่ 5081/2560
การอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 กำหนดให้ผู้อุทธรณ์ยื่นคำขอเป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งต่อศาลชั้นต้น และนำค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาล ซึ่งค่าฤชาธรรมเนียมที่วางศาลเป็นไปตามตาราง 1 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งกำหนดให้เสียเรื่องละ 200 บาท การที่โจทก์อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ โดยทำเป็นอุทธรณ์และวางเงินค่าขึ้นศาลตามจำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทจำนวน 200,000 บาท เป็นค่าธรรมเนียมศาลในชั้นอุทธรณ์เป็นการไม่ถูกต้อง
แม้ศาลชั้นต้นจะมีคำสั่งให้โจทก์จัดทำเป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์มาใหม่ให้ถูกต้องแต่ศาลชั้นต้นไม่ได้สั่งคืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์จำนวน 200,000 บาท ที่โจทก์วางไว้แก่โจทก์ เมื่อโจทก์จัดทำมาใหม่โดยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ โดยเสียค่าขึ้นศาลจำนวน 200 บาท เมื่อศาลอุทธรณ์ภาค 1 จะพิพากษาคดีเกี่ยวกับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์
การพิจารณาสั่งเรื่องค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์จะสั่งได้เฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์เท่านั้น ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายกคำร้องแต่มีคำสั่งให้ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับเป็นการก้าวล่วงไปสั่งค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ชั้นอุทธรณ์ในส่วนที่โจทก์วางค่าขึ้นศาลตามทุนทรัพย์ชั้นอุทธรณ์จำนวน 200,000 บาท ซึ่งไม่เกี่ยวกับค่าฤชาธรรมเนียมในส่วนคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์เป็นการไม่ชอบ
จึงให้คืนค่าขึ้นศาลที่โจทก์วางไว้ในชั้นอุทธรณ์จำนวน 200,000 บาท แก่โจทก์ ส่วนค่าคำร้องนั้นเห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องภายหลังพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 24) พ.ศ.2551 มีผลใช้บังคับแล้ว ซึ่งตามตาราง 2 ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มิได้กำหนดค่าธรรมเนียมศาลเป็นค่าคำร้องไว้ด้วย จึงต้องคืนค่าธรรมเนียมศาลที่โจทก์ชำระเป็นค่าคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ 200 บาท แก่โจทก์ด้วย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา