จบตำนานรักระหว่างรบ 56 ปี ทยอยจากไปทีละคนทีละคน ช่างน่าหดหู่เหลือเกิน ไม่อยากนึกเลยว่าเป็นความจริงตั้งแต่นับได้ เป็นเวลาหลายปี ก็เหมือนว่ามีความสุขความสมหวัง มีเกียรติเป็นที่นับถือของผู้คนที่ได้รู้จัก แต่ในส่วนลึกของหัวใจไม่ใช่
มันคือสิ่งที่มีชีวิต มาแล้วก็จากจากไปทีละคน จนเราเองรู้สึกท้อแท้ว้าเหว่ ไม่นึกว่าชีวิตจะเป็นไปได้ เหมือนเราเองโดนทรมาน มันเป็นทุกข์ที่ต้องรับรู้รับเห็นเป็นความจริงแล้วเข้าใจว่า กฎของธรรมชาติ การเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ต้องดับไปเป็นธรรมดา แต่เราเองก็ยังทำใจลำบาก หาวิธีแก้ไขพยายามทำให้ดีที่สุด กฎของไตรลักษณ์เกิดแก่เจ็บตายก็เข้าใจ
แต่ความรักความหลงมันก็ยังอยู่ในจิตในใจ ไม่อยากพบอยากเจอ พยายามปฏิบัติธรรมทำตามคำสอนของพระพุทธองค์ ก็ทำได้ไม่จริง ใจมันไม่ยอมรับในสิ่งที่กำลังเกิด สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วและปัจจุบัน มันทรมานมากจนบอกไม่ถูก การจากไปอย่างไม่มีวันกลับของสามีที่รัก ทำให้เราเองสูญเสียอย่างบอกไม่ถูก ไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบปากกาขึ้นมาเขียนหนังสือ สมองตีบตันน้ำตาไหลออกมาเอง ไม่ทราบว่าจะมีจิตใจเข้มแข็งได้อีกเมื่อไหร่ พยายามฝึกให้ได้ว่าเป็นกฎของวัฏจักรเป็นเรื่องของธรรมชาติ
ก็ยังเข้าข้างตัวเองอยู่ดีว่ามันรวดเร็วบอกไม่ถูก มันเศร้า ซึ่งหลายคนคงจะเจอพบมาแล้ว แต่หลายคนยังไม่เคยเจอ ยังบอกอะไรไม่ถูก พูดอะไรไม่ออก การสูญเสียนี้ทำให้เราเข้มแข็ง แต่กลับเติมความอ่อนแอ ความเข้มแข็งหายไปหมด ไม่เหลือ ขอกราบพี่เป็นครั้งสุดท้ายและขออภัยคารวะด้วยใจจริง ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่จะได้พบกันอีกในชาติใหม่ มันบอกไม่ได้ตอบไม่ถูก ไม่อยากจากก็ต้องจาก พี่อยากอยู่ต่อก็อยู่ไม่ได้เพราะธาตุขันธฺ์ทั้ง 5 ดับสลาย เราเองได้แต่ทำใจ ขอให้ชาติภพข้างหน้าได้พบกันอีกนะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
