7 พ.ย. 2022 เวลา 05:45 • นิยาย เรื่องสั้น
ขอให้อยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้น ก่อนที่พี่จะป่วยหนัก เราเองได้ฝันในนิมิตว่า ขึ้นไปบนที่แห่งหนึ่ง มีถนนหนทางสวยงาม มีต้นไม้ดอกไม้ยืนต้นออกดอกเป็นพวงสีเหลืองวาวระยับสวยมาก มีบ้านมีแสงไฟที่เป็นสีอ่อนๆ สว่างมีบ้านเป็นเหมือนคฤหาสน์สวยงามหลังใหญ่ มีคนเฝ้าหน้าบ้านอยู่สองคน ที่ประตูบ้านเป็นประตูรั้วสีอิฐสวยงามแข็งแรง แต่มองเข้าไปข้างในไม่เห็นตัวบ้าน เพราะรั้วบ้านสูงมาก เห็นแต่คนเฝ้าประตู
เราเองได้ไปถามคนเฝ้าประตู เขาเป็นชายฉกรรจ์ดูแข็งแรงตอบว่า บ้านที่เฝ้าอยู่คือบ้านของท่านพรฤทธิ์ นิปวณิชย์ ซึ่งเราเองถามว่า เขามีบ้านอยู่ที่นี่หรือคะ ก็ตอบว่าใช่เพราะสร้างไว้คอยให้ท่านมาอยู่ที่นี่ มีหน้าที่เฝ้าบ้านไว้ให้ สักวันเมื่อถึงเวลาท่านก็มาอยู่ที่นี่ เราเองตอบต่อคนเฝ้าบ้านว่าจริงๆเขามีบ้านอยู่แล้วนะที่หมู่บ้าน เราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว
คนเฝ้าประตูบอกว่าก็ใช่แต่ที่นี่คนเฝ้า 2 คนบอกว่าเขาเฝ้าไว้และดูแลความปลอดภัยของบ้าน เมื่อเราได้ทราบก็จากไปโดยบริเวณอื่นๆ พอตื่นนอนตอนเช้าแล้ว เราก็บอกเล่าความฝันให้สามีฟัง
เขาก็ไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มเหมือนเดิม วันนี้เรารู้สึกว่าสับสนไปหมด เรามีบ้านอยู่อีกภพภูมิหนึ่ง เป็นของเขาหรือทำให้เราเอง ก็งงตอบไม่ถูก ถ้าเป็นจริงขอให้บุญกุศลที่สามีทำมาให้ได้ไปอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้น ไปถึงแหล่งพระพุทธธรรมจนได้ไปนิพพานตามความหวังไว้ เช้านี้ก็ยังตักบาตรด้วยกันเหมือนเดิม อัญเชิญดวงวิญญาณมาตักบาตรพระและนำกุศลไปในภพภูมิที่สูงขึ้นนะคะ
โฆษณา