12 สิงหาคม ...
เด็กหญิงวัย 16 หมอบกราบอยู่กับพื้น เธอค่อย ๆ มองขึ้นไปตามขาเก้าอี้แล้วสบตาใครบางคนที่อยู่ตรงนั้น เด็กหญิงยิ้มเมื่อมองเห็นแววตาสองคู่ปรากฏอยู่ในกรอบรูปบนเก้าอี้ น้ำตาของเธอไหลพรากออกมา เธอได้แต่มองดูรูปแม่ที่จากเธอไปตั้งแต่เธอยังเล็ก เธอสวมกอดกรอบรูปไว้แน่น เสียงสะอื้นไห้ก็ดังออกมา
“แม่คะ หนูรักแม่นะคะ”
หากเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงได้ยินเสียงตอบรับจากผู้เป็นแม่ของเธอว่า
“แม่ก็รักลูกเหมือนกัน”
ถัดไปจากตรงนั้นไม่ไกล ลูกและแม่เข้าสวมกอดกัน ส่งเสียงยินดี หัวเราะ ต่างคนต่างยิ้มร่าด้วยความสุข เสียงประกาศของครูที่ทำหน้าที่จัดคิว ประกาศให้เด็กนักเรียนแถวต่อไปขยับขึ้นมา เพื่อไหว้แม่ของตน ดังแทรกขึ้น เด็กหญิงขยับตัวลุกขึ้น กอดรูปแม่ตัวเองไว้แนบอก ก่อนจะเอามืออีกข้างปาดน้ำตาแล้วเดินออกจากงานไป
ขณะเดินกลับบ้าน ดวงตะวันคล้อยต่ำที่อีกไม่นานจะลาลับขอบฟ้า เด็กหญิงหวนคิดถึงอดีต เธอต้องมาที่นี่ทุก ๆ ปี มันเป็นที่ที่เดียวที่เธอจดจำถึงอ้อมกอดของแม่เธอ ถึงสี่แยกที่เธอคุ้นเคย มองไปรอบ ๆ วันนี้รถราไม่ขวักไขว่เหมือนวันนั้น เธอมองไปที่ตรงนั้น ที่ที่แม่ของเธอเคยพาเธอมาจ่ายตลาด แล้วภาพเมื่อครั้งอดีตก็หวนคืนมา วันนั้นหลังจากที่ออกมาจากร้านถ่ายรูป แม่ของเธอลืมอะไรบางอย่าง เธอยังจดจำบทสนทนาเหล่านั้นได้ดี
"รอแม่อยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวแม่มา"
“รีบกลับมานะคะ”
เด็กหญิงในวัย 10 ขวบ นั่งมองแม่ของเธอด้วยสายตาละห้อย
ระหว่างรอแม่อยู่ตรงริมฟุตบาท เธอเลยหยิบเอาซองในถุงที่แม่ฝากไว้ขึ้นมาเปิดดู รูปแม่หลายรูปอยู่ในซองนั้น ลมพัดมาวูบใหญ่ รูปแม่กระจายไปทั่วบริเวณ เด็กหญิงก้มเก็บรูป ขณะที่เธอยังเก็บรูปของแม่อยู่นั้น ผู้คนมากมายกำลังมุงดูอะไรอยู่ เด็กหญิงจึงเดินไป เธอตกใจกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งโดนรถบรรทุกคันใหญ่ทับร่างอยู่ ผู้หญิงที่เธอรักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“แม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เด็กหญิงโผเข้ากอดร่างไร้วิญญาณของแม่ แล้วร้องไห้ออกมา
เด็กหญิงนั่งกอดแม่ของเธออยู่ตรงนั้น กอดจนไม่รู้ว่ากอดมาเนิ่นนานขนาดไหน กอดกระทั่งไม่รู้ว่าอ้อมกอดของเธอกับแม่ในครั้งนี้ จะเป็นอ้อมกอด
ครั้งสุดท้าย…
กัญชาวดี.
เข้ามามีส่วนร่วมคอมเมนต์กันได้นะคะ
เครดิตรูปภาพ : K@Pook!
เครดิตลิ้งก์รูปภาพ : https://home.kapook.com/view258628.html
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
