22 พ.ย. 2022 เวลา 01:07 • นิยาย เรื่องสั้น
[เรื่องสั้น] กาแฟ สายฝน หัวใจ
              “คุณเคยหรือไม่ที่ไม่สามารถหลุดพ้นจากความคิดของตัวเองได้...ฉันเองนี่แหละที่เป็นหนึ่งในนั้น”
ฉันกำลังเดินอยู่ท่ามกลางผู้คนบนถนนแคบ ๆ ในซอยเล็ก ๆ แห่งนี้กับความคิดนับล้านที่ลอยเคว้งอยู่ในสมอง ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนคิดอะไรเยอะ ฉันเพียงใช้ชีวิตปกติในแบบของฉัน เพียงแต่ทุกสิ่งที่ฉันทำมั่นใจได้เลยว่านั่นคือผลผลิตทางความคิดครั้งที่หนึ่งร้อยหนึ่งของฉันแล้ว
จนกระทั่งพักหลังมานี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ บางครั้งฉันก็เผลอตื่นขึ้นมากลางดึกและคิดถึงเหตุผลที่ฉันนอนไม่หลับจนถึงเช้า แม้แต่ตอนนี้ ตอนที่ฉันกำลังเดินกลับบ้านท่ามกลางผู้คนและอาคารอายุเกือบร้อยปี ฉันก็ยังคงคิดถึงมันอยู่
โฆษณา