ทำไม พอทำงานแล้วชอบตัวเองน้อยลงกว่าตอนเรียนมหาลัยคะ ? ทั้งที่ตอนเรียนมหาลัย ชอบตัวเองมากกว่ามัธยมอีก
คาดว่า อาจเพราะไม่มีความสุขกับชีวิตการทำงานละมังคะ ..? 🥰🎇⏰
ซึ่งถือเป็น ปัญหาร่วม ( common problem ) ของคนโดยมากในสังคม
ในช่วงวัยเรียน ชีวิตย่อมแฮปปี้ดี๊ด๊ากว่าช่วงวัยทำงานอยู่แล้วอ้ะค่ะ เพื่อนๆ ก็ห้อมล้อม & พร้อมจะอยู่เคียงข้างกันแทบจะ ๒๔ ชม. ก็ว่าได้
แนะนำให้รักษามิตรภาพนั้นต่อๆ ไป แม้ว่าจะยากเย็นเข็ญใจในการหาเวลาให้กัน
และหากได้พบปะเพื่อนร่วมงานที่น่ารัก ก็คบเป็นมิตรใหม่เพื่อจรรโลงใจให้กัน
แล้วเมื่อเดินทางมาถึงวัย & วันนี้ ( ขอเราอุบไว้ ไม่บอกว่าวัยใด 😂🤭 )
ก็จะเห็นคุณค่าทั้งการงานที่เราฝ่าฟันจนผ่านมาได้ & สัมพันธภาพดีๆ จากทุกๆ กัลยามิตรที่เราได้พบ & คบหา
รับรองว่า เมื่อมองย้อนกลับไป แล้ว จะมีความภาคภูมิใจ จนอยากขอบคุณทุกๆ สิ่งทั้งดีและร้าย ที่ได้ช่วยหล่อหลอมให้เราได้เป็นตัวเราในวันนี้น่ะค่ะะ
🤩💖✌️
9ถูกใจ
3แชร์
651รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
คำตอบอื่น (7)
- คห.ว่าพอโตขึ้น ความเป็นตัวเองจะน้อยลง อาจจะด้วยความต้องการการยอมรับจากสังคมทำงาน/กลุ่มเพื่อนใจต้องแข็งพอที่จะรักษาจิตวิญญาณตัวเอง หรือต้องรู้ทันตัวเองว่าชอบ/ไม่ชอบอะไร เพื่อจะได้เคารพและเห็นคุณค่าของตัวเองอยู่ค่ะ
- ช่วงมหาลัย เป็นช่วงที่กำลังทำสิ่งที่ฝันให้สำเร็จ ช่วงทำงานพอสำเร็จแล้ว กลายเป็นเรื่องธรรมดาเหตุการณ์นี่ก็ขึ้นอยู่กับ ยังมองโลกในแง่ดีไหม ถ้าเหนื่อย เวลาทำงานเสร็จก็เหมือนปลดทุกข์ ที่ทำงานไม่ได้รับทราบเรื่องผลงาน
- การชอบตัวเอง ถ้ามาจากการทำอะไรสำเร็จหรือได้รับคำชื่นชม วัยเรียนเป็นช่วงเวลาที่เราสามารถบรรลุภารกิจ ได้บ่อยครั้งกว่าตอนทำงานค่ะ ตั้งใจเรียน ท่องหนังสือ เกรดออกมาดี ทำกิจกรรม ฯลฯ เราได้เห็นผลแห่งการกระทำหรือผลงานของตัวเองได้เร็วกว่าและตรงไปตรงมา กว่าตอนที่ทำงานค่ะ
- น่าสนใจ อะไรทำให้คุณคิดแบบนั้นครับ ? การที่เราใช้ชีวิตในแต่ละวัน มันจะต้องผ่านความผิดหวัง,ความ toxic,ความทุกข์ จากเรื่องต่างๆเยอะ ยิ่งอายุมากขึ้น ต้องยิ่งรักและขอบคุณตัวเองมากๆที่ผ่านเรื่องพวกนั้นมาได้ครับ 🙂
