ดูละครลูกทาส
อยู่ๆก็ปิ๊ง มุมมองวางแผนการเงิน
สามีเป็นเจ้าขุนมูลนาย
ภรรยาเป็นลูกแม่ค้า มีฐานะ
สามีไม่พาออกงานเพราะอายคน
แล้วดูถูกนอกบ้านอีกว่า
"ใครจะไปเอามาออกหน้าออกตา
ปล่อยให้เลี้ยงลูกไป"
สามีลืมของ
ภรรยานำของมาให้
ได้ยินประโยคดังกล่าว
พาลูกกลับไปหายาย
ประโยคยายimpactมาก
"แค่ลูกกับหลานคนหนึ่ง
ทำไมข้าจะเลี้ยงไม่ได้"
กลับมามองปัญหาคนระดับกลาง
ถ้ายายไม่มีฐานะที่ดี
ลูกสาวออกจากงานตั้งแต่มีลูก
และไม่มีเงินเก็บ
อาจจะไม่สามารถเป็น
Safe zoneให้ทั้งลูก
และหลานตัวเองได้
รวมถึงภรรยาคงไม่มีทางเลือก
ให้ลูกตัวเองได้เลย
ถ้ายิ่งขัดสน เงินจะกินให้พอยามแก่
แทบจะไม่เหลืออยู่แล้ว
คงไล่ให้กลับไปหาสามี
หรือบอกให้ทนๆไป
เมื่อลูกโตขึ้น
ภรรยาก็คงต้องพูดประโยคเดียวกัน
ทนๆพ่อเขาหน่อยนะ
มากกว่าจะสามารถเป็นsafe zoneได้
เรียกว่าวางแผนการเงิน
ถ้าวางครบทุกมิติ
สามารถทำให้คนที่เรารักมีทางเลือก
แม้แต่งงาน ควรมีเงินเก็บ
และหารายได้ ถ้าทำงานได้
คุณค่าของชีวิตเราก็จะมากขึ้น
มากกว่าต้องพึ่งอำนาจเงิน
จากสามีอย่างเดียว
หากหย่าร้างแล้ว
ยังมีทางเลือกให้ลูกของเราด้วย
และไม่ต้องไปเดือดร้อนพ่อแม่ของเรา
ถ้าทุกคนในระบบนิเวศ
ทำแบบนี้เหมือนๆกัน
ทั้งพ่อแม่ก็ทำทางเลือกไว้ให้กลับมา
เราก็ทำทางเลือกไว้เผื่อฉุกเฉิน
จะไม่มีใครหนักไปกว่าใคร
และไม่เอาเปรียบกัน
เติบโตไปด้วยกันในครอบครัวขนาดใหญ่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
