| ห้ อ ง ก ร ะ จ ก | Ep.2
PUI Ward
Cr:PSU Hospital
4 คืนกับการใช้ชีวิตจากความเจ็บป่วย แต่สุดแสนจะอบอบอุ่นด้วยรอยยิ้มอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา ณ PUI Ward
ความเจ็บป่วยมักจางหายเมื่อได้ลิ้มรสสัมผัสอันเป็นมิตร เสียงฝีเท้าที่เดินด้วยรองเท้ายางคู่ใหญ่เหมือนจะพยายามไม่ให้กระทบหูคนไข้ การค่อย ๆ ก้าวเดินเพื่อมาทำหน้าที่ มิใช่แค่หน้าที่ มันคือความพึงพอใจของผู้ปฏิบัติต่างหาก ด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยรอยยิ้มภายในมุมปากที่เผยอยิ้มอยู่ภายใต้หน้ากากอนามัย
Cr:PSU Hospital
❤️❤️วินาทีแรกแห่งความดีใจ
ในตอนเช้าของวันที่ 22-11-65 มีพยาบาลน้อยมาให้สลามพร้อมกับบอกด้วยคำพูดอ่อนโยนว่า “หนูเห็นละหมาดค่ะ” ความปลื้มปิติปรากฎขึ้นทันใด ความคิด ณ ตอนนั้นดีใจเป็นที่สุด
เวลาตี 2 ของวันที่ 23-11-65 ครูขา หนูกวางนะคะ กวางกรองกนกไง เธอถือยาในมือเพื่อจะเอามาบริการคนไข้ซึ่งเป็นครูของเธอ ชุดปฏิบัติการมิดชิด( Full PPE)ทำให้จำอะไรไม่ได้แต่จำได้ว่าเธอคือศิษย์ รอยยิ้มเราสองปรากฎซึ่งกันและกัน
และยังภูมิใจอีกครั้ง เมื่อรุ่นพี่พยาบาลของเธอกล่าวว่า “ลูกศิษย์คุณป้าน่ารักนะคะเขาเป็นเด็กดี” ความคิด ณ ตอนนั้น ต้นกล้าที่เราเคยเพาะบ่มใส่ปุ่ยมาบัดนี้เจริญเติบโตมาเป็นต้นไม้อันแข็งแกร่งเป็นที่ยอมรับ และเติบโตอย่างมีคุณภาพ
Cr:PSU Hospital
❤️❤️การปฏิบัติดุจเสมือนญาติ
ห้องกระจกที่ทอดแสงสว่างมีคนไข้นอนคอยรับการรักษาและหวังพึ่งพา เธอสาวน้อยวัยน่ารักแต่งชุดเหมือนกันจำแทบไม่ได้ว่าคือใคร น้ำเสียงเท่านั้นที่อาจบ่งบอกได้ ต่างเตรียมยา และสัมภาระในหน้าที่ตนรับผิดชอบเพื่อหวังให้บรรดาเหล่าผู้ป่วยทั้งหลายรับการรักษาและดูแลเปรียบเสมือนญาติ
การปฏิบัติที่ใช่แค่หน้าที่มันคือความภาคภูมิใจในอาชีพที่สะสมตั้งแต่เริ่มที่จะประกอบอาชีพ และคือจรรยาบรรณ
Cr:PSU Hospital
🦠🛁🧽💊คนไม้คนละมือ
Cr:PSU Hospital
ความร่วมมือร่วมใจในการทำหน้าที่ของตนเอง เนื่องจากเป็นห้องที่ต้องเฝ้าระวังและปลอดเชื้อ ความเอาใจใส่จึงต้องมีเป็นพิเศษ 3 เวลา สำหรับการใช้แอลกอฮอล์เช็ดกระจกมันคือความรับผิดชอบของผู้ที่ได้รับมอบหมาย ทำด้วยความภาคภูมิใจ และเต็มใจ สาวน้อยใช้มือที่ต้องสวมถุงมืออันมิดชิดบรรจงเช็ดกระจกเพื่อการฆ่าเชื้อรอบห้องกระจกสี่เหลี่ยม เป็นภาพที่มองอย่างน่าประทับใจ
ไม่มีคำพูดใดที่เหมาะสมนอกจาก “ขอบคุณ”
👩🏿💼👩🏼🏫🧑🏻🎄เพื่อนข้างห้อง
เราสามารถมองลอดผ่านช่องกระจกเล็ก ๆ ไปได้ทุกคนอยู่ตามบทบาทและหน้าที่ของตนเอง เมื่อได้เห็นท่านหนึ่งสามารถลุกขึ้นนั่งบนเตียงได้ และรอคอยการรับกลับจากญาติทำให้รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ว่าสักวันหนึ่งการรอรับกลับบ้านต้องเกิดขึ้นแน่
แต่เมื่อเห็นญาติเดินเข้ามาอีกสถานการณ์หนึ่งด้วยนัยน์ตาที่เศร้าสร้อย หมองคล้ำ ณ วินาทีนั้นทราบได้ทันที่ว่า ร่างกายนั้นไม่พร้อมที่จะอยู่บนโลกนี้ใบนี้แล้ว “แท้จริงพวกเราเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และแท้จริงพวกเราจะกลับไปยังพระองค์”(อัล-กุรอาน 2:156)
อย่างไรมนุษย์ทุกคนย่อมมีจุดจบของตนเอง ดังนั้น ความดีเท่านั้นที่สามารถตราตรึงอยู่ในความทรงจำได้
🧑🏻🎄👩🏼🏫👩❤️👩ความรักความผูกพัน
Cr:PSU Hospital
ยามที่ร่างกายเมื่อยล้าก็ยังหาโอกาสเพื่อคลายเครียดและความเหงาไปได้ด้วยเพื่อนร่วมงาน จากห้องกระจกสี่เหลี่ยมมีซึ่งแสงไฟสอดสว่างรอบกาย พร้อมเสียงที่ดังกระทบหูมิขาดสายจากเครื่องมือทางการแพทย์ วันแล้ววันเล่าที่เธอเหล่านั้นต้องพบกับมัน รอยจดจำจารึกคงมีอยู่ตลอดไป
ร อ ย จ ด จำ จ า ก ห้ อ ง ก ร ะ จ ก
Cr:PSU Hospital
🫀🫀ทิ้งท้าย
มนุษย์เกิดมาล้วนแล้วแสดงบทบาทของตนเอง ตามบทบาทที่ถูกกำหนด
ความดีคือรอยจารึกที่ฝั่งไว้เพื่อความจดจำ และจารึก
ขอบคุณ ภาพสวย ๆ จาก PSU. Hospital (PUI Ward)
ขอบคุณ บุคลากรทางการแพทย์ทุกท่าน (แพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่)
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
