สวัสดีค่ะหายไปเลยเพราะเกิดอุบัติเหตุขึ้นบาดเจ็บปานกลางแล้วกันเพราะไม่แอดมิด และก้อมีปัญหาโลกแตกอีกมากมายหลายถาโถมเข้ามาเหมือนสายน้ำหลากที่เรียกว่าน้ำตาตกในกันเลยทีเดียว 😞 ตอนนี้พอจะดีขึ้นบ้างแล้ว ✌✌✌
ก้อบาดเจ็บพร้อมกับเด็กๆแหละกำลังส่งไปร.ร.
ตอนนี้เรามาต่อกันคราวที่แล้วเนาะ"ในที่สุดฉันก้อได้กลับถึงบ้านโดยปลอดภัยด้วยความช่วยเหลือของอาจารย์และประธานนักเรียน จากนั้นการเรียนของฉันก้อไม่เหมือนเดิมอีกแล้วทำไมหน่ะหรือฉันผู้ทำความอับอายมาให้ตัวเองต้องบลูลี่ทุกวันเยื้องหลังอาจารย์จากเด็กที่คิดว่าสิ่งที่กระทำนั้นมันสนุกด้วยความคึกคะนองมันทำให้ผู้ซึ่งไม่อาจทนคำบลูลี่พวกนั้นได้ซ้ำไปซ้ำมาทุกวันๆในที่สุดควาทอดทนก้อขาดผึ่งลง ไม่มีใครให้คำปลอบโยนกับที่ไม่ระวังตัวเอง ไม่มีใครเข้าข้างเพราะทำให้เดือดร้อน ที่บ้านก้อมีแต่คนที่สนใจแต่งานหันไปทางไหน...
..คือไร้ที่ปรึกษาไม่คำปลอบโยนไม่มีคนเข้าข้างไม่มีใครที่บ้านคอยชี้แนะว่าถ้าเจอปัญหาแบบนี้เราควรเผชิญหน้ากับมันยังใงก้อเริ่มที่หยุดเรียนสมัยนั้นการศึกษาภาคบังคับก้อแค่ป.6 อายุแค่ 13 ปีเท่านี้ก้อสามารถหางานทำได้แล้วอาจารย์ประจำชั้นมาตามให้กลับไปเรียนตามอยู่ 3 วันแล้วก้อหายไปในเมื่อไม่มีที่ยืนในร.ร.เราก้อควรที่ก้อหาที่ยืนใหม่ในเมื่อหันหน้าไปทางไหนก้อไร้ที่พึ่งพาก้อคงต้องพึ่งตัวเองในที่สุดจบปัญหาด้วยการหนีออกบ้านขโมยเงินก้นเชี่ยนย่าไป 1200 บาทซึ่งมันเยอะมากข้าวสารตามบ้านนอกยังขายถังล่ะ 80 บาท
หมูกิโลกรัมล่ะ 50 บาทก้อไปตายเอาดาบหน้าไม่มั่งมีก้อจะไม่หันหลังกลับนี่ถือเป็นออกบ้านครั้งใหญ่สุดของเด็กผู้หญิงอายุ 13 มีความรู้แค่เพียงชั้นป.6 คราวหน้ามาต่อให้นะค่ะว่าเด็กหญิงคนได้เริ่มต้นชีวิตที่แรกคือที่ใด
ผ่าเอาเหล็กที่ดามสะโพกออก โชคดีตอนที่ประสบอุบัติเหตุคนนี้เจ็บน้อยสุดแค่แผลถลอกการผ่าตัดก้อผ่านไปด้วยดีไม่ต้องเลื่อน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
