ชีวิต คือ การเดินทาง
ชีวิตคือการเดินทาง
นักเดินทาง ท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง เก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆ มาบอกเล่าสู่ผู้คนเรื่องราวของนักเดินทาง บ้างก็สนุกสนาน บ้างก็ตื่นเต้น โลดโผน แต่นักเดินทางบางคน กลับมีเรื่องราวที่น่าเศร้าใจ
ชายยากจนคนหนึ่ง มีความใฝ่ฝันที่จะเดินทางข้ามมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล เขาจึงอดทนทำงานหนัก และเก็บหอมรอมริบเงินทุกบาททุกสตางค์ เพื่อจะซื้อตั๋วโดยสารเรือเดินสมุทร
เป็นเวลานานทีเดียว กว่าเขาจะสามารถชื้อตั๋วเดินทางได้ ซึ่งราคาตั๋วเพียงใบเดียวนั้น ได้ทำให้เงินที่เขาเก็บออมมาตลอดทั้งชีวิตแทบจะหมดเกลี้ยง ก่อนลงเรือ เขาจึงเตรียมเนยแข็ง และขนมปัง เป็นเสบียงติดตัวไปด้วย
ในวันแรกๆ ของการเดินทาง เขาอาศัยเนยแข็ง และขนมปังประทังความหิวอย่างไม่ลำบากยากเย็นเท่าไรนัก แต่พอนานวัน เนยขอ
. ขาเริ่มมีกลิ่นบูด ขนมปังเริ่มแข็งกระด้างเขาต้องทนฝืนใจ กว่าจะกล้ำกลืนลงไปได้แต่ละคำ
ในขณะเดียวกัน เขาได้แต่เฝ้ามองบริกรนำอาหารดีๆ ไปเสิร์ฟยังห้องอาหารของเรืออาหารร้อนๆ น่ารับประทาน ผ่านหน้าเขาไปจานแล้วจานเล่า วันแล้ววันเล่า โดยที่เขาไม่เคยได้ลิ้มรสชาติของมันเลย
เหลืออีกเพียงวันเดียวเท่านั้น เรือก็จะถึงจุดหมายปลายทาง เนยบูดๆ และขนมปังแห้งๆ ของเขาได้หมดลง
ครั้นถึงเวลาอาหาร เขาเห็นบริกรยกอาหารที่เพิ่งปรุงเสร็จใหม่ๆ ออกมาจากครัว กลิ่นหอมของอาหารที่โชยมาแตะจมูก ทำให้ท้องไส้ของเขาเริ่มปั่นป่วน ในที่สุด เขาตัดสินใจฉุดมือบริกรผู้นั้นไว้ แล้วขอร้องว่า..
"ได้โปรดเถิด ขออาหารผมบ้าง แล้วจะให้ผมทำงานอะไรตอบแทนก็ได้"
บริกรมองหน้าชายผู้นั้นด้วยความประหลาดใจ แล้วถามว่า..
"คุณไม่ได้ซื้อตั๋วโดยสารหรอกหรือครับ"
"ซื้อสิ" เขาตอบ พร้อมทั้งแสดงตั๋วโดยสารให้บริกรผู้นั้นดู และแล้วเขาก็ต้องตะลึงงัน เมื่อบริกรผู้นั้นบอกกับเขาว่า "ค่าอาหารทั้งหมด ตลอดการเดินทาง รวมอยู่ในค่าตั๋วโดยสารแล้วครับ"
บางคนอาจนึกสงสาร แต่บางคนอาจนึกขบขัน ในเรื่องราวของนักเดินทางผู้นั้น แต่จะมีใครเฉลียวใจบ้างว่า ชีวิตเราเองก็อาจไม่แตกต่างไปจากชายผู้นั้นเลย
ชีวิตคือการเดินทาง
ชีวิตเปรียบเสมือนกับการเดินทาง ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลก ล้วนได้ลงทุนซื้อตั๋วเดินทางมาแล้วทั้งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้เกิดเป็นมนุษย์ ยิ่งพิเศษสุดเหมือนการได้ตั๋วเดินทางชั้น ๑ ซึ่งพรั่งพร้อมด้วยสิทธิพิเศษตลอดการเดินทางทีเดียว
เราจึงไต้จิตใจ และร่างกายที่สามารถทำความดี และมีความสุขในสิ่งที่ดีที่งามได้เสมอ นี่คือสิทธิพิเศษที่เราได้มาพร้อมความเป็นมนุษย์ เราต้องกล้าที่จะใช้สิทธิพิเศษเหล่านี้ กล้ายิ้ม กล้าพูด กล้าคิด กล้าทำในสิ่งที่ดีๆ กล้าที่จะมีความสุข และกล้าที่จะมีชีวิตที่ดีงาม
เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิทธิของเราโดยชอบธรรม อย่าลืมว่า... ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในค่าตั๋วโดยสารแล้ว
เกิดเป็นคนทั้งที่ ถ้ามัวแต่ซึมเศร้า เอาแต่คิดเรื่องทุกข์ใจ ทำเรื่องร้อนใจ ทุกวี่ทุกวันเราย่อมไม่แตกต่างไปจากนักเดินทางผู้น่าสงสาร ที่เฝ้าแต่ฝืนใจกล้ำกลืนอยู่กับเนยบูดๆ และขนมปังที่แข็งกระด้าง ทั้งที่ตนเองมีสิทธิ์อิ่มหนำสำราญกับอาหารเลิศรส
เราทุกคน คือ นักเดินทาง ที่ต้องฝ่าลมพายุอีกมาก... กว่าจะถึงจุดหมายขอให้นักเดินทางทุกคน ใช้สิทธิ์ของตนอย่างรู้คุณค่า เพื่อที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่สดใส และถึงจุดหมายโดยสวัสติภาพ
จากหนังสือ แรงบันดาลใจ (หน้า ๔๐-๔๕)
ภาพแรงบันดาลใจ, เพจการบ้าน
- 43
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
