11 ธ.ค. 2022 เวลา 18:24
ตี 1 สิบนาที คืนนี้นอนไม่ค่อยหลับ
อยู่ๆคลังความทรงจำก็ทำงาน
เปิดแอปค้นหาเพื่อนเก่า คนรู้จักเก่า
ได้เห็นคนอื่นๆเขาเติบโต คนที่เคยนั่งเรียนข้างกัน
คนที่เคยเป็นเพื่อนสนิท ตัวตนที่เขาเติบโต
ไม่มีใครเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่การทำงานของความทรงจำช่างน่าประหลาด
จำได้แต่ตัวตนเก่าๆของพวกเขา ไม่ใช่ว่าเราไม่ได้เจอกันปีสองปี
เพื่อนเก่าบางคนสนิทกันตั้งแต่สมัยมัธยมต้น
จนป่านนี้ต่างคนต่างจบมหาวิทยาลัยกันแล้ว
ก็ยังไม่ได้กลับมาทำความรู้จักกันอีก
เราคงคิดถึง คิดถึงสมัยยังหัวเราะด้วยกัน
คิดถึงสมัยเจอหน้าที่โรงเรียนกันทุกวัน
คิดถึงสมัยมีคนรับฟังปรึกษาปัญหาเล็กน้อยกันทุกวัน
นอนไม่หลับก็คงคิดถึงเพื่อนจริงๆนั่นแหละ
แต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปนานแล้ว แต่ความรู้สึกกับความทรงจำมันทำงานของมันอย่างเต็มที่
ในชีวิตวัยทำงาน บางครั้งทุกคนเป็นรุ่นน้อง รุ่นพี่ และเพื่อนร่วมงาน
ไม่ใช่ว่าสังคมไม่ดี แต่ทั้งเพื่อนมัธยม
เพื่อนมหาวิทยาลัย เพื่อนร่วมงาน ไม่มีใครแทนที่กันได้เลย
ต่างคนต่างมีช่วงเวลาการดำรงอยู่ของตัวเอง
บางคนหลุดออกจากวงโคจรของกันไปแล้ว
ในช่วงที่เราอาจจะไม่มีแรงมากพอที่จะรักษาพวกเขาไว้
วันดีคืนดีคลังความทรงจำก็จะเปิดออก
มีเรื่องที่อยากเล่าออกมาก็ต้องมาหาที่ลงไว้
ให้อยู่ในที่ของมันแบบนี้
อยู่เฉยๆนิ่งๆ ทำหน้าที่เหมือนคลังความทรงจำ เยียวยาตัวเองไว้เท่าที่จะทำได้
โฆษณา