เบื่อประโยค..."อายุ xx แล้วมีอะไรเป็นของตัวเองบ้าง?"
หลังๆมาเริ่มรู้สึกว่ามีหลายคนใช้ประโยคนี้ดันตัวเองเพื่อกดคนอื่น
มันผิดหรอที่ไม่ได้รู้สึกว่าอยากมีอะไรเพิ่มเติมจากที่ พ่อแม่หาไว้ให้หมดแล้วอ่ะ... ส่วนตัวก็ไม่ได้เป็นคนทะเยอทะยานอะไรอยู่แล้วด้วย
ทุกวันนี้ก็ทำงานหาเงินดูแลตัวเองได้...และดูแลพ่อแม่ได้ในระดับดีทีเดียว
ทำงานมีเงินเดือนแล้วก็ไม่เคยรบกวนเงินพ่อแม่เลย
ชีวิตของเราให้มีความสุขดี...เงินเก็บก็พอมีตามลำดับอายุการทำงาน
ก็แค่ไม่มีแรงกระตุ้นให้มีความทะเยอทะยานอยากจะมีอะไรอู้ฟู่เหมือนคนอื่น...
บ้านหรอ? รถหรอ? พ่อแม่ก็มีไว้ให้หมดแล้ว ....จะเอาเงินไปทิ้งซ้ำทำไม? แอบคิด
ถึงจะเป็นรถธรรมดาๆ บ้านธรรมดาๆ ก็เถอะ
แต่ก็อยู่สบายๆนะ ไม่ได้คับแคบลำบากอะไร
ตอนนี้ก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตธรรมดาๆ ขึ้นรถสาธารณะได้ไม่มีปัญหา...
วันไหนอยากใช้รถก็เอารถไป วันไหนอยากกินหรูหน่อยก็กินตามที่รายได้ตัวเอง afford ได้ อยากเที่ยวก็เก็บเงินไปเที่ยว
ทำไมอ่ะ? มันดูกระจอกมากหรอ? มันดูเกาะพ่อแม่กินหรอ?
ผิดหรอที่พ่อแม่หาไว้ให้แล้วเพราะไม่อยากให้ลำบาก?
ผิดตรงไหนที่พ่อแม่ไม่เคยสร้างหนี้ไว้ให้รับผิดชอบ?
มันผิดหรอที่มีพ่อแม่ที่ดีอ่ะ?
ถึงจะไม่ได้รวยมากมายแต่ก็มีความสุขดี ไม่เคยรู้สึกขาดอะไรเลย....
ก็เลยไม่เคยรู้สึกว่าต้องหาอะไรมากมาย....เอาเท่าที่ไม่ลำบากก็พอ
สบายๆ ชีวิตเรียบง่ายแต่ก็ไม่ถึงกับติดดิน
ก็สะดวกแบบนี้ ก็สบายแบบนี้
ไม่อยากหาภาระอะไรให้ตัวเอง หรือเอาเงินเก็บไปซื้ออะไรที่มีอยู่แล้ว
เพราะแค่อยากจะ "มีอะไรเป็นของตัวเอง"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
