23 ธ.ค. 2022 เวลา 16:10 • การศึกษา
เจ้าสวาด
ณ สี่แยกแห่งหนึ่ง แมวสีสวาดอันเป็นที่รักของผู้คนในละแวกนั้น มันเป็นแมวอัธยาศัยดี คอยต้อนรับแขกที่มาอุดหนุนร้านบะหมี่มีชื่อแห่งหนึ่ง คนในละแวกนั้นไม่รู้ชื่อจริงของมันหรอก แต่ทุกคนต่างก็ตั้งชื่อให้กับมันว่า "เจ้าสวาด" ทุกคนต่างเอ็นดูมันเหมือนกับเป็นเพื่อนบ้านอันเป็นรักของทุกคน
เช้าวันหนึ่ง ไม่ไกลจากสี่แยกแห่งนั้น สัตวแพทย์ประจำคลิกนิครักษาสัตว์โวยวายขึ้นอย่างเสียอารมณ์ เพราะเธอเห็นเจ้าสวาดนอนตายที่หน้าคลินิค ในใจนึกบ่นว่าใครกันที่ช่างใจร้ายนัก ถึงขนาดทำร้ายเจ้าสวาดจนตายแล้วเอาทิ้งไว้หน้าคลินิค
เธอรีบเปิดดูกล้องวงจรปิดในทันที แต่ภาพที่เห็นนั้นกลับทำให้เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจ
ประมาณช่วงโพล้เพล้ ถนนปลอดรถยนต์ รถกระบะคันหนึ่งชนเจ้าสวาดที่กำลังเดินเล่นอยู่บนถนนอย่างจัง เจ้าสวาดยังไม่สิ้นใจในทันที มันพยายามฝืนร่างของมัน ค่อยๆ หิ้วสังขารอันเจ็บปวดเดินไปที่หน้าคลิกนิคอย่างช้าๆ มันเหมือนจะรู้ว่า "ที่นี่แหละ ที่ฉันเห็นพี่หมาพี่แมวที่เจ็บป่วยมาที่นี่ พี่หมาพี่แมวต่างก็พูดว่าที่นี่คือที่รักษาพวกเรา ฉันรู้ว่าที่นี่ต้องช่วยฉันได้ ฉันไม่ไหวแล้ว ช่วยด้วย... ช่วยฉันด้วย... ฉันใกล้จะตายแล้ว... ช่วยฉันด้วย..."
เจ้าสวาดประคองร่างที่เจ็บปวดจนถึงหน้าคลินิค แต่ช่างโชคร้ายเหลือเกินที่คลินิคยังไม่เปิดทำการ เจ้าสวาดรออย่างทรมาน จนสุดท้าย มันก็รอไม่ไหว...
เรื่องที่เล่านี้เป็นเรื่องจริง คุณคงจะประหลาดใจว่าสัตว์ก็รู้อะไรหลายอย่างเหมือนกัน มันรู้ว่าใครดีกับมัน ใครร้ายกับมัน ใครคือผู้มีบุญคุณ ใครคือคนที่น่าไว้ใจ สัตว์ก็มีชีวิตจิตใจไม่ต่างจากเรา ในตัวของมันก็มีดวงวิญญาณไม่ต่างจากเราหรอก เพียงแต่มันต้องเวียนว่ายมาใช้กรรมที่ก่อ ร่างที่มันอยู่ เป็นกรรมที่ห่อหุ้มให้ต้องอยู่ในสภาพอย่างนั้น แต่ความจริงเนื้อแท้ในทางจิตวิญญาณไม่มีความต่างอะไรกับเราเลย มันรู้สึกเจ็บปวด หวาดกลัว รู้จักรัก รู้จักเกลียด เหมือนๆ กับที่เราเป็นทุกประการ
และนี่ก็คือเหตุผลที่ผมอยากจะเรียกร้องให้เราทุกคน อย่าได้เบียดเบียนเอาสัตว์มาเป็นอาหารอีกเลย เราอย่าได้ตู่เอาฝ่ายเดียวว่าสัตว์คืออาหาร ใครบางคนคงจะหลอกท่านเป็นแน่ เมื่อท่านอ่านเรื่องของเจ้าสวาดแล้ว ยังจะคิดไหมว่าสัตว์คืออาหารของมนุษย์ โดยเฉพาะพระสงฆ์องคเจ้า ก็จงอย่าได้ตีความเนื้อบริสุทธิ์สามแบบเข้าข้างความอยากของตนเองอีกเลย
โฆษณา