ai มาแล้วค่า... (มานานแล้วล่ะ)
- เป็นบทความที่คิดนานมากว่าเขียนดีรึเปล่า แต่สุดท้ายก็มาเขียนซะหน่อย
- เรื่องมันเริ่มต้นเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง ตอนที่กำลังป่วยอยู่ที่บ้านเพื่อนก็ได้แนะนำแอปฯ ai ให้เรารู้จัก เราก็ได้รองเล่นดูในทันทีเพราะมันโม้ใส่เยอะมากว่า ai ตัวนี้มันปรับภาพให้สวยขึ้นมากนะ 😲
- ผลที่ได้ก็ออกมาว้าวมากมายค่ะ ดูตามภาพได้เลย
ภาพ ai แบบจากปกเรื่อง New moon
- ภาพนี้ไม่รู้ว่าใครยังจำได้รึเปล่า เป็นปกนิยายเรื่อง "New moon พระจันทร์ใหม่ด้วงเดิม" ทุกวันนี้ก็ยังเผยแพร่ให้อ่านฟรีกันอยู่ ลองมาเทียบกับภาพต้นฉบับดูนะคะ
ภาพต้นฉบับ
- จะเห็นเลยว่ามันเปลี่ยนลายเส้นเราไปเลยแล้วก็ออกมาค่อนข้างสวยด้วย แต่สภาพไรชีวิตแบบนั้นสำหรับเราก็คงใช้ไม่ได้
- แต่แอปฯ แบบนี้มันก็เล่นสนุกเอาเรื่องค่ะ🤣 เลยหลงเล่นไปหลายภาพ และเราก็เอามาให้ดูกันเพลิน ๆ
ภาพ ai เจนจากปก ส่งฉันไปเกิดในนิยาย มันก็ GL น่ะสิ
- มีทิงอยู่ในภาพด้วย 😂
ปกจริงที่ทำขึ้นใหม่
- กำลังคิดนะว่าจะแก้รูปมือ แต่ขี้เกียจอะ (อ้างแบบนี้ได้มะ😅) แต่รูปนี้เราให้ ai ช่วยออกแบบวอเปเปอร์ด้านหลังด้วย มันออกแบบได้เป็นระเบียบกว่าของที่เราวาดตามเยอะเลยค่ะ ของเรานี่คือแต้ม ๆ ปาด ๆ เอาจนได้ออกมาเป็นลายอย่างที่เห็น
นางเอกทอมเรื่อง whet's color กลายเป็นผู้ชายไปแล้ว
รูปต้นฉบับ
- จากทอมสายกวนกลายเป็นผู้ชายสายหวานไปแล้ว !!!
ภาพ ai จากภาพประกอบ 🤣
ภาพต้นฉบับ 5555
- ไปไกลกันมาก เปลี่ยนจนสงสัยเลยว่านี่ใคร ?
- ก็อย่างที่เห็นค่ะว่ามันทำภาพได้สวยแบบใช้ไม่ได้ แต่เราก็คิดว่าคนอื่นอาจจะชอบก็ได้ เลยเอารูปไปเจนอีกแล้วก็เอาไปใน้แฟนนิยายเรื่อง "ส่งฉันมาเกิดในนิยาย มันก็ Gl น่ะสิ" ดู
ภาพ ai ซากิฟ
ภาพ ai ไลล่า มีทิงอีกแล้ว 🤣
ภาพ ai ฮัลวา 6 นิ้ว
ภาพ ai โยโกะ.? (ไปไกลจากต้อนฉบับมาก)
- ก็เป็นแค่การเซอร์วิสผู้อ่านธรรมดานั่นแหละค่ะ แต่แล้วดราม่ามันก็เกิดเพราะเรามีความคิดที่ว่านักเขียนใหม่ที่ไม่มีงบจ้างนักวาดและวาดรูปไม่เป็นอาจจะสามารถใช้ภาพ ai ช่วยทำปกได้มั้ย เราก็เลยลอง ฮาร์ดเรฟหรือเทรสภาพจาก ai แล้วก็ลงไปถามในกลุ่มนักเขียน
- เท่านั้นแหละ... นักวาดมาเต็ม !! หลายคนเข้ามาให้ข้อมูล แต่ส่วนใหญ่เข้ามาดราม่า แล้วก็เข้ามาด่าเฉย ๆ ก็มี ...
- กับเรามันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก เพราะตอนรณรงค์เรื่องการคุกคามทางเพศนั่นสาหัสสุดแล้ว เรียกได้ว่าอาชญากรข่มขืนกระทำชำเราเกลียดขี้หน้าเราไปทั้งประเทศ และเราก็ไม่สนไอ้พวกนี้หรอกนะ แต่ก็จะยินดีที่พวกมันกลับตัวกลับใจอยู่หรอก ...
- ใจความที่ได้จากดราม่ามันมีแค่นิดเดียวค่ะ (แต่ดราม่าไปหลายร้อยคอมเม้นต์) คือ 1. กฎหมายไม่คุ้มครองลิขสิทธิ์ 2.มันเป็นภาพที่สร้างขึ้นจากผลงานของนักวาดคนอื่นเอามาตัดแปะแล้วเกลี่ยเนียน และมันเป็นผลงานของคนอื่น
- ไอ้ข้อ 2 นี่เราก็ดันลงไปดราม่ากับเขาด้วย เพราะเราก็เข้าใจว่านั่นเป็นวิธีสร้างภาพของ ai และถ้ามันเอาภาพจากศิลปินมาร้อยภาพเป็นแบบลายเส้น แล้วมันก็วาดใหม่จากภาพที่เราส่งเข้าไป มันก็เป็นผลงานที่ ai วาดให้เราตามลายเส้นคนอื่น ... เราเข้าใจแบบนี้ ...เพราะไอ้เรื่องลายเส้นบางแบบมันก็โหลมาก เพราะงั้นมันจะอ้างได้เหรอว่ามันเอาภาพใครมา.? แถมภามมันออกมาคล้ายแบบมากด้วย
- เราพยายามหาสาเหตุของการแอนตี้ ai แล้วก็สรุปในตอนแรกได้ว่า มันก๊อปลายเส้นคนอื่นมา มันเอาภาพคนอื่นมาใช้โดยไม่ขอ ... ประมาณนี้ เราก็เกิดไอเดียขึ้นตรงนั้นเลยว่า งั้นถ้า ai เรียนรู้ลายเส้นจากนักว่าเพียงคนเดียวล่ะ
- ถ้าผู้ให้บริการ ai วาดภาพสำหรับนักวาด,นักเขียนการ์ตูน โดยที่ ai ตัวนั้นจะเลียนแบบลายเส้นของผู้ใช้แบบของใครของมัน แล้วทางผู้ให้บริการก็อาจจะคอยถ่ายรูปป่อนเข้าไปเป็นฐานข้อมูลให้ ai ด้วย เราคิดว่ามันน่าจะช่วยนักเขียนการ์ตูนได้เยอะมากแน่ ๆ (ถ้านักเขียนการ์ตูนยอมใช้นะ)
- เราเป็นคนนึงที่เคยพยายามจะเป็นนักเขียนการ์ตูน แต่ด้วยความที่มือบาดเจ็บจนวาดรูปไม่ได้ไปพักใหญ่ก็เลยล้มเลิกไป แต่เราบอกเลยว่าการจะก้าวเข้าสู่การเป็นนักเขียนการ์ตูนอาชีพมันจะต้องวาดรูปเยอะมาก และถ้าเป็นนักวาดการ์ตูนอาชีพได้เมื่อไหร่ก็จะมีเรื่องเวลาที่จำกัดเข้ามาด้วย
- หลายคนอาจไม่เคยรู้นะว่าอาชีพนักเขียนการ์ตูนเป็นอาชีพที่ตายไวอาชีพนึงเลยปัญหานี้ส่วนใหญ่ก็เพราะรูปแบบการทำงานกับการใช้ชีวิตแบบเสียๆ กิน,นอน ไม่เป็นเวลา และส่วนนึงก็เป็นเพราะอีโก้นักวาดด้วย แต่ของแบบนี้คงว่ากันไม่ได้หรอกเพราะเราเองก็เป็นเหมือนกัน
- (อีโก้นักวาดก็จะเป็นประมาณว่า รูปส่วนนี้ฉันต้องทำเองเพื่อให้งานออกมาเป็นแบบที่ฉันต้องการ หรือบางคนก็คือมันต้องใส่จิตวิญญาณของฉันเท่านั้น... ประมาณนี้)
- พอเราได้ข้อมูลเรื่อง ai มาทำความเข้าใจสักพัก ตอนนี้เราก็กำลังคิดว่ามันจะเป็นไปได้มากแค่ไหนที่นักเขียนการ์ตูนจะเริ่มต้นด้วยการวาดการ์ตูนของตัวเองแล้วส่งให้ ai เรียนไปด้วย จนพอถึงระดับนึงมันก็สามารถช่วยงานนักเขียนได้จริง ๆ แล้วกลายเป็นการที่ตัวเองได้เรียนรู้ไปพร้อมกับ ai ...?
- โอเค เราเข้าใจว่าการเรียนรู้ของมนุษย์กับ ai มันต่างกันและมันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ ai จะสามารถเติบโตและเข้าใจเรื่องของจิติญญาณนักเขียนได้ แต่ถ้าเรามองว่ามันเป็นเครื่องมือที่สามารถเอามาใช้ได้ เราก็ควรหาวิธีใช้ประโยชน์จากมันนะ
- ถ้าหากว่าในอนาคตจะมีดราม่าของคนที่คิดตื้น ๆ ว่า ai จะมาแย่งงานผู้ช่วยนักวาดการ์ตูน เราเชื่อว่าคำตอบของเรื่องนี้คงมีแต่ต้องให้คนเราใช้เวลาเรียนรู้แล้วก็ทำความเข้าใจกันไปแบบตามบุญตามกรรมล่ะนะ
- ช่วงท้ายเราขอพูดถึงนักวาดจากมุมมองของนักเขียนก็แล้วกัน
- เราเป็นคนที่เคยจ้างงานนักวาดเพราะเข้าใจคนที่มีความฝันเหมือนกัน แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากการจ้างงานนักวาดครั้งนึงในตอนนั้น (ที่ก็หลายปีมากแล้ว) ก็คือ พลังใจของคนเราที่จะมุ่งสู่งความฝันของตัวเองมันไม่เท่ากัน
- ตอนนั้นเราเห็นเขามาดราม่าในคอมเมนต์แล้วก็ลบจากโพสต์รูปหน้าปกนิยายที่เราทำเอง ตอนนั้นเราทำปกนิยายแบบไม่ได้วาดรูปคนคนค่ะ เราแต่งภาพเอาเองแบบแค่พอใช้ได้ คอมเมนต์ของเขาก็ประมาณว่า "ถ้าทำได้แค่นี้ ไปซื้อปกหรือจ้างวาดดีกว่าครับ" ... หลังจากเขาลบเราก็ตามไปดูที่หน้าโปรไฟเขา ซึ่งมันเป็นอะไรที่โคตรเงียบ
- มันเหมือนเป็นช่องที่เขาเพิ่งทำใหม่ มีรูปการ์ตูนที่ไม่สมประกอบอยู่สองรูปที่เราดูแล้วก็คิดว่าเขาน่าจะพอมีฝีมือ ถ้าคุยแนะนำกันได้ก็ไปต่อได้แน่นอน เราก็เลยทักเขาไปให้เขามาวาดรูปให้ แต่ผลที่ได้ก็น่าผิดหวังที่เดียว เพราะหลังจากนั้นเราก็เจอดราม่ารั่ว ๆ
- เขาเพิ่งเรียนจบ งานมีเอกลัษณ์เฉพาะตัวตามช่วงเวลา ความฝันยิ่งใหญ่มากแต่เหมือนไม่ได้ทำอะไรเพื่อมันเลยด้วยซ้ำ เราร่างภาพลายเส้นสั่นแบบคนมือเสียให้เขาไปลอกลายให้ แต่เราก็เจออีโก้แปลก ๆ กับกฎนักวาดของเขาว่าจะไม่เทรส,หรือลอกลายงานใคร !? (เทรสงานก็คือวาดเส้นตามและอาจจะปรับนิดนึง ส่วนลอกลายก็คือลอกลายค่ะ)
แต่คือ...นั่นงานเราเองที่จะให้เขาช่วยวาด ทุกคนเข้าใจตรงนี้มั้ยคะ
- เขาเรฟภาพใหม่ (เรฟคือวาดตามแบบ เอาแบบมาวางข้าง ๆ แล้ววาดตาม แต่มันไม่เหมือน) เราก็บอกเขาไปว่าไม่เอาแบบนี้ จะเอาลักษณะที่เราร่างไปแล้วให้เขาช่วยปรับเส้นให้ และเราก็บอกว่างานเขามันใช้ไม่ได้ คือหมายถึงว่ามันใช้กับงานเราไม่ได้ ...
- หลังจากนั้นเขาก็ดราม่าใส่เรารั่ว ๆ บอกว่างานที่เขาทำให้เวลาร่างเส้นนานมากนะ เขาวาดรูปมาสิบกว่าปีแล้วก็เรียนมา.... เป็นข้อความดราม่าที่เราอ่านแล้วต้องมานวดหัว เพราะไอ้ความเรียนจบของเขาหรือความวาดรูปมานานของเขามันก็เป็นอะไรที่เรามองว่าไม่ควรเอามาอ้างที่สุดแล้ว
- เพราะเขาจะให้เราสนับสนุนอะไรเขางั้นเหรอ มันทำให้เรามองสิ่งนี้เป็นการเรียกร้องให้คนยอมรับในผลงานที่น่าอับอาย และซ้ำเติมความน่าอายนั้นด้วยการอ้างว่าเรียนจบมาและวาดรูปมานานแล้ว คือจะบอกว่าวาดรูปมานานแล้วแต่ได้แค่นี้และที่ไปเรียนมาก็ยังทำได้แค่นี้ด้วย!! หรือยังไง? ...
- ผลงาน ถ้ามันจะถูกยอมรับ มันก็เป็นที่ตัวชิ้นงานนั้น ๆ ค่ะ และมันจะแสดงชื่อให้เองว่าใครเป็นคนสร้าง
- จากรูปที่เขาร่างใหม่มาให้เรา เขาบอกใช้เวลาตั้งหลายชั่วโมง แต่ไอ้รูปที่เราร่างไปแบบมือเสียที่โครงร่างดีกว่ามากด้วย เราใช้เวลาร่างให้เขาแค่สิบกว่านาที!! เราบอกกับเขาไปว่าใบปริญญาของเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับเรา และเวลาหลายปีของเขาก็ไม่มีความเหมือนกัน เพราะสิ่งที่เราต้องการจากเขาคืองานที่เราสั่งไป
- สุดท้ายรบกันอยู่สามวันเราก็ได้ภาพที่เส้นพอดูได้และการลงสีแย่มา เราก็เลยตักสินใจจบเรื่องด้วยการจ่ายเงินซะแล้วก็พอละ เหนื่อย ... รูปที่ได้มาก็ไม่ได้ใช้ค่ะ ลบไปแล้วด้วย แล้วเราก็ซื้อเครื่องบริหารมือมาใช้ ทำให้กลับมาพอวาดได้แต่ก็ต้องเริ้มต้นไกลเลยเพราะไม่ได้วาดนาน
ประโยคที่ได้ยินบ่อย
- มีคนเคยแนะนำนะว่าให้ลองหามืออาชีพดี ๆ มาข่วย แต่มืออาชีพที่เราเห็นเขาวาดงานดีจริง ๆ มันก็หายากนะสำหรับคนที่เหมาะจะวาดงานให้เรา เพราะคนที่วาดงานสวย ๆ หลายคนก็วาดออกมาดูเป็นตุ๊กตาไร้ชีวิตมาก เราเข้าใจ้ว่าปกนิยายแบบเก่าก็ดูเป็นแบบนั้นและเข้าใจว่าบางทีเขาก็อิงแบบมาจากรูปถ่ายดาราที่ตั้งท่าใส่กล้อง
- แต่งานเรามันออกแนวการ์ตูนมากกว่า แถมเนื้อเรื่องก็น่าจะเอานางแบบ,นายแบบมาเป็นรูปหน้าปกไม่ได้ด้วย แล้วถ้าหากเราจะขอให้เขาเปลี่ยนแบบตามเรา เราก็ยังมีอคติที่ติดมาจากนักวาดคนแรกที่เราเคยจ้าง เราจะเจอดราม่าแบบนั้นอีกมั้ย หรือจะโดนโยนงานเหมือนที่นักเขียนคนอื่น ๆ ออกมาบ่นกัน ...
- สุดท้าย...ด้วยเหตุผลพวกนี้เราก็เลยตัดสินใจทำหน้าปกกับภาพประกอบเอง
ตัวอย่างแนวงานของเราเอง
หน้าตาที่วาดจากแบบในหัวให้มีชีวิต
- งานเราจะชอบแนวที่ตัวละครดูมีชีวิตแบบนี้ และนี่คือภาพร่างที่เราใช้เวลาไม่นาน (ซึ่งก็คงได้ปรับแก้อีก)
หลักฐานการร่างภาพเอง
- ในอนาคตเราก็คิดอยู่เหมือนกันนะว่าจะได้นักวาดภาพประกอบมาช่วยงาน และมันก็คงไม่ใช่การดิวงานเพื่อเงินอย่างเดียวหรอก
- เราเคยเห็นนักวาดที่เป็นแฟนผลงานนักเขียนแล้วชอบวาดรูปตัวละครของเขาไปเป็นแฟนอาร์ทอะ ภาพที่วาดมันอาจจะไม่ได้สวยขนาดมืออาชีพก็จริง แต่กับภาพที่ตั้งใจวาดให้แบบนั้นเราไม่มีทางเกลียดหรอก และเราเองก็อยากเห็นเหมือนกันว่าตัวละครที่ตัวเองสร้างจะเป็นยังไงในสายตาคนอื่น
- ถ้าเรายังเขียนนิยายต่อไปและยังไม่ตายซะก่อน เราก็อาจได้เจอวันที่ตัวเองได้ร่วมมือกับนักวาดที่ตั้งใจวาดงานให้เราจริง ๆ ก็ได้ หรือแม้แต่นักวาดที่เราเจอคนนั้นก็อาจจะวาดแฟนอาร์ทมาให้ในแบบที่ทำให้เราสนใจจนเราอาจจะให้เขาวาดงานของเราในแบบของเขาไปเลย ... นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่อาจจะเกิดขึ้นเหมือนกัน
- แต่ว่างานเราช่วงหลัง ๆ มานี่ก็ภาพประกอบเยอะมาก ไม่แน่ว่ามันอาจทำให้ทั้งเราและนักวาดกลายเป็นขาประจำหมอนวดก็ได้ ...
- อันนี้แด่ผู้ประสบภัยร่วม ...ที่ก็เตือนแล้วนะว่าอย่าไปอ่านคอมเมนต์
- พอเป็นดราม่าแบบนี้เราก็พอได้ข้อมูลมาด้วยซึ่งก็ต้องขอขอบคุณคนที่เข้ามาให้ข้อมูลด้วยจริง ๆ ค่ะ
- แต่กับคนที่เข้ามา เป็นพิษอย่างตั้งใจก็... หยำทิ้งแล้วลืมซะ 😑 ... มันจะมีประเภทที่เข้ามาด้วยภาษาแรง ๆ ที่เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะไม่อ่านค่ะ แต่มันก็มีอีกพวกที่ไม่หยาบคายแต่ใช้ประโยคด้อยค่าชาวบ้านแบบตอนแรกไม่ได้อ่านแล้วตีความเสื่อม ๆ เข้าข้างตัวเอง พอตอนหลังก็มาอ่านเก็บหาข้อมูลส่วนที่จะเอามาทำให้เราดูแย่อย่างเดียว... พวกนี้น่าจะเป็นพิษที่สุดในบรรดาข้อความที่เจอแล้วค่ะ
- เอาเถอะ อย่างมากก็คงจะแค่เจอแขวนประจานด้วยการใช้ภาษาชี้นำกับภาพประโยคบางส่วนที่เราพิมพ์ในมุมมองต่างเพื่อหาคนมารุมด่าหรือหาคนเข้าข้างตัวเอง
- เราว่ามันก็คงไม่แย่เท่าพวกจิตป่วยที่แค้นเรามากจนต้องไปแมคคลิปว่าเรามีเพศสำพันธุ์กับผู้ชายหรือการตามลังควานเอางานเราไปเขียนเป็นเรื่องเสียวเสื่อม ๆ หรอก ... 😑...
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
