๒๔ กตัญญู (ยี่จับสี่ห่าว) 二十四孝
ตอนที่ ๑๗ จื่อลู่ แบกข้าวสารเพื่อบุพการี
为亲负米
ในสมัยชุนชิว ปรมาจารย์ขงจื่อมีศิษย์เอกคนหนึ่งนาม จื่อลู่ 子路 (ปี ๕๔๒-๔๘๐ ก่อนคริสต์ศักราช) เป็นคนแคว้นหลู่ ลูกศิษย์คนนี้ไม่
เพียงแต่เป็นผู้ทรงความรู้ หากแต่ยังเป็นผู้ที่มีคุณธรรมและความกตัญญูอย่างสูง
จื่อลู่ แบกข้าวสารเพื่อบุพการี
ครอบครัวของเขาค่อนข้างยากจน อาหารที่ทานทุกวันมีแต่ธัญพืช แต่สำหรับบิดามารดาแล้ว จื่อลู่ยอมที่จะเดินทางไปร้อยลี้เพื่อแบกถุงข้าวสาวมาเลี้ยงดูพ่อแม่
เมื่อบิดามารดาสิ้นบุญลง เขาได้ท่องทัศนาไปยังแดนใต้จนถึงแคว้นฉู่ เมื่อเดินทางไปถึงอ๋องของแคว้นฉู่ ได้เห็นถึงความรู้และความกตัญญูในตัวเขา จึงได้เชิญเข้ารับราชการ
ศาลเจ้าเหล่งบ๊วยเอี้ย เยาวราช
หลังเข้ารับราชการเป็นขุนนาง สถานะของจื่อลู่ก็เปลี่ยนไป ไม่ว่าการเดินทางไปแห่งใด ก็จะรถม้าคอยติดตาม ทั้งข้าวและธัญพืชต่าง ๆ ก็มีเป็นหมื่นยุ้งฉาง เวลาที่เขานั่ง ที่นั่งก็รองด้วยพรมหลายชั้น ในยามที่รับประทานอาหาร ก็จะมีอาหารมากมายหลายชนิดวางอยู่ที่ตรงหน้า
ถึงแม้เขาจะเพียบพร้อมเพียงใด แต่ในใจยังคงถวิลหาบิดามารดาอยู่ตลอดเวลา ยังคงเอ่ยอยู่เสมอว่า
“ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ก็ยังอยากจะกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ กินผักป่า กินธัญพืช และยังอยากเดินทางร้อยลี้ เพื่อแบกถุงข้าวสารกลับมาเลี้ยงดูบิดามารดา”
แต่น่าเสียดายที่วันคืนเหล่านั้นไม่หวนกลับมาอีกแล้ว
《即使我想吃野菜，为父母去负米，哪里能够在得呢?》
ศาลเจ้าคูกงสีปีนัง
ปรมาจารย์ขงจื่อเมื่อทราบนี้เข้าก็กล่าวสรรเสริญว่า
“จื่อลู่รู้จักปรนนิบัติรับใช้บิดามารดาตั้งแต่บิดามารดายังมีชีวิตอยู่ นับว่าเป็นลูกกตัญญูที่แท้จริง ไม่ใช่รอให้บิดามารดาล่วงลับไปแล้ว จึงค่อยคิดถึงท่าน”
《你侍奉父母，可以说是生时尽力，死后思念哪！》
***********
ภาพชุดยี่สิบสี่กตัญญูนี้ เพื่อการเรียนรู้ภาพวาด/ภาพสลักในศาลเจ้าจีน
ผู้เขียนถ่ายภาพจาก
📍ภาพวาดสีสันสวยสด สองฝั่งทางเข้าศาลเจ้าเหล่งบ๊วยเอี้ย 龙尾庙 (อิศรานุภาพ ๖) ถนนเยาวราช (บน)
📍 ภาพศิลาสลักคมชัด บริเวณหน้าศาลเจ้าคูกงสี 龙山宫邱公司 อันขึ้นชื่อบนเกาะปีนัง (ขวาล่าง)
และ📍ภาพวาดอันสวยงามจากหนังสือ ๒๔ กตัญญู ฉบับภาษาจีน
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ 💕
#ยี่สิบสี่กตัญญูศาลเจ้าเหล่งบ๊วยเอี้ย
🌈อรุณสวัสดิ์ เช้าวันศุกร์ที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๖๕ ครับ 😊
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
