๒๔ กตัญญู (ยี่จับสี่ห่าว) 二十四孝
ตอนที่ ๑๘ เจิงเซิน รับรู้จิตใจมารดา
啮指心痛
ในสมัยชุนชิว มีหนึ่งในศิษย์เอกของปราชญ์เอกขงจื่อ นามเจิงเซิน 曾参
(ปี ๕๐๕-๔๓๕ ก่อนคริสต์ศักราช)
เจิงเซิน รับรู้จิตใจมารดา
ซึ่งต่อมาคือเจิงจื่อ 曾子หรือ จังจื้อ หนึ่งในเมธีเอกยุคชุนชิว
เจิงเซินเป็นชาวแคว้นหลู่ (ปัจจุบันคืออำเภอเจียเซียง มณฑลซานตง) มีฐานะยากจน เจิงเซินมีความกตัญญูต่อมารดามาก มีครั้งหนึ่ง เขาขึ้นภูเขาไปหาฟืน คาดไม่ถึงว่าที่บ้านจะมีแขกมาเยือน 
เพราะมารดาเห็นว่าเจิงเซินไม่อยู่ อีกทั้งที่บ้านก็ไม่มีเงิน ไม่มีอาหารหรือสิ่งของจัดเตรียมไว้ต้อนรับแขก ภายในใจจึงร้อนรนเป็นอย่างยิ่ง ในใจหวังว่าลูกชายจะกลับมาบ้านโดยเร็ว ทว่านางรออยู่นาน ลูกชายก็ยังไม่มีวี่แววจะกลับมา
ศาลเจ้าเหล่งบ๊วยเอี้ย เยาวราช
ในช่วงเวลานั้นเอง นางพลันคิดขึ้นได้ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกนั้น เชื่อมโยงกันด้วยสายเลือด คิดได้ดังนั้นแล้ว นางจึงใช้ฟันกัดที่นิ้วมือของตนเองจนเลือดออก
ขณะนั้น เจิงเซินอยู่บนภูเขารู้สึกเจ็บแปลบเข้าที่หัวใจอย่างฉับพลัน คาดว่าที่บ้านต้องมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
ครั้นเมื่อเขาแบกฟืนลงเขากลับมาบ้าน คุกเข่าลงเบื้องหน้ามารดาแล้วถามว่า ที่ตนเองจู่ ๆ เจ็บที่หน้าอกนั้นเป็นเพราะด้วยเหตุใด?
มารดาจึงตอบว่า
เจิงเซิน เมธีเอกของจีน ๑ ใน ๒๔ กตัญญู
“เมื่อครู่นี้บ้านเรามีแขกมาเยือน เป็นเพราะว่าลูกไม่อยู่บ้าน แม่คนเดียวต้อนรับขับสู้แขกไม่ไหว จำต้องกัดนิ้วให้เลือดออก เพื่อให้ลูกรับรู้ความรู้สึกนี้ แล้วเร่งรีบลงเขากลับมาบ้าน”
《有客户至，吾啮指以悟汝耳.》
（สายสัมพันธ์ของแม่ลูกนั้น สามารถเชื่อมโยงกันด้วยสายเลือดโดยแท้จริง 💕)
********
ภาพชุดยี่สิบสี่กตัญญูนี้ เพื่อการเรียนรู้ภาพวาด/ภาพสลักในศาลเจ้าจีน
ภาพประกอบ
📍ภาพวาดสีสันสวยสด สองฝั่งทางเข้าศาลเจ้าเหล่งบ๊วยเอี้ย 龙尾庙 (อิศรานุภาพ ๖) ถนนเยาวราช (ล่างซ้าย)
📍ภาพวาดอันสวยงามและภาพวาดลายเส้น จากหนังสือ ๒๔ กตัญญู ฉบับภาษาจีน
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ 💕
🌈อรุณสวัสดิ์ เช้าวันสิ้นปีขาล ๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๕ ครับ 😊
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
