EP : 1,127
การ์ตูนตลกสั.._ง...หาร...ห...มู่....หน้าสถานี
“อะไรกันฟ่ะเนี่ย!”... เสียงข้างในหัวผมร้องดังออกมาหลังจากที่ผมอ่านเรื่องนี้ไปได้ไม่กี่หน้า จริงๆแล้วผมมองว่าตัวผมเองอ่านมังงะแนว “อีหยังหว๋า” มาเยอะไม่น้อยเหมือนกันนะ และก็มีไม่น้อยที่ผมยังพอจับใจความสิ่งที่ต้องการสื่อสารออกมาบ้าง แม้จะเข้าใจบ้าง หรือชอบบ้างไม่ชอบบ้าง ก็ตาม แต่ทุกเรื่องผมจะจับอะไรซักอย่างได้บ้าง แต่สำหรับเรื่องนี้กลับไม่ใช่อย่างที่คิดครับ
“การ์ตูนตลกสั..ง...หาร...ห...มู่....หน้าสถานี” เป็นผลงานของ อ.shintaro kago หนึ่งในนักวาดมังงะสาย Guro ซึ่งเป็นงานที่ขึ้นชื่อเรื่องความรุนแรงผ่านภาพอยู่แล้ว ส่วนตัวผมเคยได้เห็นงานของ อ. ผ่านตามาบ้าง แต่จำไม่ได้ว่าเคยได้อ่านจริงๆจังๆ มาบ้างหรือเปล่า เพราะฉะนั้นหากนับตามที่ผมเข้าใจ เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องแรกที่ผมได้อ่านงานของ อ. แบบจริงจังก็ได้ครับ
เพราะแบบนั้นผมถึงรู้สึกว่า “อะไรกันฟ่ะเนี่ย!” ขึ้นมาตลอดทั้งเล่มที่ได้อ่านครับ ซึ่งผมต้องบอกตามตรงว่าผมไม่เข้าใจสิ่งที่ อ. ต้องการสื่อสารจริงๆหรอกนะครับ และผมไม่รู้ว่าจริงๆ อ. ต้องการสื่อสารอะไรกันแน่ เพราะแม้ผมจะจับรายละเอียดนั่นโน่นนี่ที่อยู่ในทุกเรื่องนี้แบบจับแพะชนเเกะไปได้เรื่อยๆ แต่ผมก็คิดว่าสิ่งที่ผมจับมาโยงกันนั้นน่าจะไม่ใช่สิ่งที่ อ. ต้องการสื่อสารหรอกนะ หรือว่าแท้จริงแล้วเรื่องนี้ไม่มีใจความอะไรของมัน มีแต่ความเพี้ยนและหลุดโลกที่อยากจะนำเสนอผ่านภาพแค่นั้น ... หรือเปล่า?
แต่ไหนๆก็อ่านจบมาแล้ว ผมก็ขอรีวิวเรื่องนี้ซักหน่อยแล้วกันนะครับ และก็ขอให้ทุกคนคิดว่าผมกำลังเล่าเรื่องราวจากเล่มนี้ แบบของผม ซึ่งสิ่งที่ผมนำเสนอมาผิดหลักการอย่างที่ควรเป็นก็ได้นะ เพราะในเมื่อเล่มนี้มันเพี้ยนต้ังแต่หน้าแรกในหน้าสุดท้าย การเล่าเรื่องราวแต่ละเรื่องในเล่มนี้ก็คงหนีความเพี้ยนไม่ได้เช่นกัน และนี่คือสิ่งที่ผมรู้สึก และเห็นในมังงะสุดเพี้ยน พิศดาร รุนแรง ทั้งความคิดและทางเพศนะครับ กับเรื่องนี้ครับ “การ์ตูนตลกสังหารหมู่หน้าสถานี”
าร์ตูนตลกสั..ง...หาร...ห...มู่....หน้าสถานี นี้ภายในเล่มประกอบไปด้วยเรื่องราวสุดเพี้ยนทั้งหมด 12 เรื่องครับ โดยทุกเรื่องเล่าโดยใช้ฉากหลังทางสังคมในปัจจุบันในการเล่า ตัวละครเป็นบุคคลในสังคมทั่วไป ผ่านเรื่องราวที่จับใจความได้ 12 สิ่งด้วยกันเข้ากับกิจวัตรและการใช้ชีวิตของคนในสังคม ซึ่ง 12 สิ่งนั้นประกอบไปด้วย
เบสบอล
โอลิมปิค
ไปรษณีย์
การเลือกตั้งหาเสียง
การพยากรณ์อากาศ
นักแสดงตลก
สปริง
การแพ็คสิ่งของ
รู
การดูด
ระเบิด
การขุดหลุม
ถ้าดูจากสิ่งที่ผมพิมพ์มาทั้ง 12 อย่างนี้ จะเห็นว่ามันไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรหรือดูแปลกแยกกันไปก็ได้นะครับ ซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ และแม้ชื่อเรื่องจะมีคำว่า “หน้าสถานี” เข้าไปร่วมทุกเรื่อง แต่ผมคิดว่าเรื่องราวในแต่ละเรื่องมันไม่ได้เกิดหน้าสถานีอะไรทุกครั้งหรอกนะครับ
ครั้งนี้ผมไม่ขอมาเล่าเรื่องย่อในแต่ละตอนให้อ่านกันหรอกนะครับ เพราะอย่างที่บอกว่ามันเป็นอะไรที่เข้าใจยากในสิ่งที่ต้องการนำเสนอจริงๆ สิ่งที่ผมบอกได้ก็คือแต่ละเรื่องราวที่แตกต่างกันทั้ง 12 เรื่องนี้นั้น มันผูกติดและนำเสนอออกมาด้วยความรุนแรงอย่างมากครับ
เพราะฉะนั้นทั้งเล่มสิ่งที่จะได้เห็นทุกตอนไม่ว่าเรื่องจะพูดหรือเล่าอะไรนั่นก็คือ การฆ่ากัน ความรุนแรงที่เกิดขึ้นทุกเพศทุกวัย ทั้งทางเพศและทางร่างกาย โดยที่แม้เรื่องราวจะออกมารุนแรงแบบนี้ แต่ตัวละครทุกเรื่องในนี้จะมองว่าสิ่งเหล่านี้หรือสิ่งที่เขาโดนกระทำอยู่นี้ เป็นเรื่อง “ธรรมดา” ที่เกิดขึ้นในสังคมของพวกเขาครับ
ด้วยสิ่งที่ผมเห็นแบบนี้ ผมถึงมองว่ามันเพี้ยนสุดโต่งกับทุกเรื่องที่ได้อ่าน เพราะเราจะเห็นความตายและความรุนแรงที่นำเสนอผ่านใบหน้าของตัวละครที่ยิ้มอยู่บ้าง ทำหน้าเฉยเมยอยู่บ้าง จนผมคิดว่าที่เพี้ยนอาจจะไม่ใช่แค่พวกตัวละครหรือคนเขียนเรื่องนี้ก็ได้นะ เพราะอาจจะหมายถึงผมและคนที่อ่านอยู่ในตอนนี้ก็ได้นะครับ 5555
ใช่ครับ เพราะด้วยความสุดโต่งของเรื่องราวในนี้มันชวนให้ผมต้องอ่านแบบไม่ให้คิดมากเกินไป เพราะนี่อาจเป็นหลุมพรางที่ อ. วางไว้ แบบว่า ก็อยากเขียนออกมาแบบนี้ พวกคุณมรึงจะคิดมากไปกันทำไม ก็เป็นได้ หรือจะบอกว่ามีข้อความมากมายฝังไว้ในการกระทำอันเพี้ยนนี้แต่ผมเข้าใจไม่ได้เองก็ตาม แต่เรื่องราวในแต่ละตอนนั้นก็ชวนให้ผมใช้เวลาไปกับมันได้ตั้งแต่ต้นจนจบนะ
และในแง่ลายเส้น จริงๆ ผมชอบงานของ อ. เขานะ แม้จะไม่มีความสวยในแบบฉบับที่ผมชอบ แต่เพราะเรื่องมันออกแนวเพี้ยนอย่างนี้ การวาดด้วยลายเส้นที่เหมือนไม่เป็นระเบียบแบบนี้มันก็ทำให้ผมดิ่งและสยองไปได้อย่างไม่ยากเย็น ก็นะถ้าใครได้เห็นแต่ละฉากแต่ละซีนที่วาดออกมาแจ่มแจ้งและชัดจริงแบบอันเซ็นเซอรืแบบนี้แล้วไม่รู้สึกแบบผม
ก็ถือว่าคุณไม่ธรรมดาเอามากๆ ไปทางน่าเป็นห่วงแล้วก็เป็นได้ครับ 555 ส่วนตัวต้องบอกว่ามันเข้ากันในแบบฉบับของ อ. ได้เป็นอย่างดี แม้ส่วนตัวจะชอบภาพที่ อ. วาดและเอาไปแสดงตามงานแกลลอรี่มากกว่าก็ตามครับ
มาพูดถึงงานผลิตกันบ้าง งานเพี้ยนๆและรุนแรงชัดเจนอย่างนี้ ไม่ต้องหวังว่าจะได้เห็น LC อย่าแน่นอนครับ เพราะต่อให้มีคนสนใจซื้อมาพิมพ์ แต่หากต้องไปเซ็นเซอร์ภาพที่อยู่ในเรื่องก่อนจะพิมพ์แล้วละก็ บอกเลยว่าเสน่ห์ของมันจะหายไปกว่า 90% เลยนะครับ เพราะแบบนั้นงานนี้จึงเป็นงานผลิตของค่าย BH Comic ซึ่งค่ายนี้เน้นงานแนวน่ากลัวๆ เป็นสารตั้งต้นอยู่ตลอดเวลา และที่ผ่านมามีงานแนวนี้ออกมาให้อ่านกันหลายเรื่องแล้ว จนเป็นเอกลักษณ์ที่ชัดเจนของค่ายนี้ในตลาดไพเรทบ้านเราครับ
ซึ่งในครั้งนี้ทางค่ายทำออกมาด้วยขนาดเล่ม BB แบบปก 2 ชั้น ปกนอกพิมพ์ภาพสี โทนสีออกมาสไตล์งานสีเก่าให้เข้ากับช่วงเวลาที่งานนี้ทำออกมา ภาพมีความคมชัดดี และทางปกมีการเคลือบเงาไว้ด้วยครับ ส่วนปกด้านในทำเป็นภาพขาวดำด้วยรูปจากในเรื่องที่หยิบมาใส่ครับ ภาพรวมปกนอกปกในทำออกมาได้ดีตามปกติครับ
ตัวเล่มเปิดอ่านแบบญี่ปุ่นโดยภายในเล่มมีหน้าสี 1 หน้านอกนั้นเป็นภาพขาวดำทั้งหมด โดยพิมพ์บนกระดาษกรีนรีด มีความคมชัดในการพิมพ์ที่ดี ทั้งในโซนขาวดำและสกีนครับ ส่วนงานแปลถือว่าแปลได้ดีอ่านแล้วเข้าใจ ภาพรวมถือว่าทำออกมาได้ดีตามมาตรฐานของค่ายนี้ที่เคยทำมาครับ
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่โครตเฉพาะกลุ่มเลยนะครับ ด้วยความรุนแรงทั้งเนื้อหาและงานภาพที่บอกได้เลยว่า 21+ ชัดๆ เพราะภาพประกอบไปด้วยความรุนแรงทางเพศ ทั้งแบบปกติและไม่ปกติ ซึ่งแบบหลังมันเยอะมากกว่า การฆ่าฟันทำร้ายในรูปแบบต่างๆ เต็มไปหมด ส่วนตัวอ่านแล้วรู้สึกว่ามันสุดอีกเรื่องในทางสายนี้ แม้จะไม่เข้าใจอะไรเท่าที่ควรก็ตาม ซึ่งผมก็ว่าแบบนี้แหละดีแล้วที่ผมไม่เข้าใจ เพราะหากเข้าใจผมมันขึ้นมาจริงๆ นั่นอาจไม่ดีสำหรับผมและคนรอบข้างก็ได้นะครับ 5555
ภาพ 8.9/10
เรื่อง 7/10
ความประทับใจ 8.9/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #BHComic #การ์ตูนแนวGuro #การ์ตูนแนวรุนแรง #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวดาร์กแฟนตาซี #8คะแนน #าร์ตูนตลกสั..ง...หาร...ห...มู่....หน้าสถานี#shintaro #kago #หนังสือการ์ตูน #Rate21 #เล่มเดียวจบ #การ์ตูนแนวรวมเรื่องสั้น #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
