ส่วนพระอรหันต์ทั้งหลายท่าน มองเห็นความจริง ท่านจึงต้องการสละทั้งสองอย่างทิ้งไป โลภ โกรธ หลง ก็มาจาก ความสุขและความทุกข์เช่นกัน เราโกรธ เพราะเรามีทุกข์ เราโลภ เพราะเรามีความสุข และเราหลงเราก็มีความสุขเช่นกัน ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทุกข์จะมาตอนไหน นั่นจึงเป็นเหตุที่ว่า คนที่เกิดบ่อยๆ ก็จะเป็นคนที่ละทิ้งความสุขไปไม่ได้ นั้นเอง