ช่วงนี้เราเจอกับสิ่งที่เรียกว่า “น้ำตา” บ่อยมาก
ไม่ว่าจะในซีรีส์
เสียงเพลง
หรือวรรณกรรม
ฉากเรียกน้ำตานั้นมีหลากหลาย ตัวละครแต่ละตัว คนแต่ละคน มีวิธีแสดงออกทางความรู้สึกแตกต่างกันออกไป
บางคนกลั้นน้ำตา
บางคนร้องไห้เสียงดังออกมาเป็นสายธาร
บางคนร้องไห้กับใครบางคนเพื่อระบายความรู้สึก
บางคนหลบไปร้องไห้เงียบๆ คนเดียว...
เราเป็นคนแบบที่สามและสี่
คนในแบบที่สามคือคนที่เรามองว่าปกติที่สุด รู้สึกอะไรก็แสดงออก ระบายมันออกมา นั่นคือวิธีรับมือกับอารมณ์ที่ดีวิธีหนึ่ง แต่...ชีวิตคนเรานั้น บางครั้งเรื่องราวมันก็ยากเกินกว่าที่เราจะสามารถทำใจ และแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดนั้นให้คนที่เราแคร์เห็นได้...
บางครั้งเราจึงเป็นคนในแบบที่สี่ คนที่ยื้อเวลาของน้ำตาเก่งมาก เหตุผลในการกลั้นน้ำตาของเรานั้นเป็นเพราะเราไม่ต้องการให้คนที่อยู่ตรงหน้าเป็นห่วง หรือรู้สึกไม่ดีที่เป็นต้นเหตุทำให้เราต้องร้องไห้ ดังนั้นเราจึงกลั้นมันไว้แล้วหลบมาร้องไห้คนเดียว ไม่ว่าความรู้สึกนั้นจะเอ่อล้นมากแค่ไหนหัวใจจะเจ็บปวดเพียงใด เราก็กลั้นมันไว้ได้ตลอด แต่พอหลบออกมาจากสายตาคู่นั้นได้เมื่อไหร่ น้ำตาที่กลั้นไว้จะไหลออกมาราวกับก๊อกน้ำที่ถูกเปิดออกเสมอ
ซึ่งนิสัยนี้เป็นมาตั้งแต่เด็ก เราไม่ชอบสิ่งที่ถูกเรียกว่า “น้ำตา” ทั้งไม่ชอบร้องและไม่ชอบเห็น เวลามีคนร้องไห้ หากไม่ใช่คนใกล้ชิดเราจะเบือนหน้าหนี หรือไม่ก็เดินออกไปจากสถานการณ์นั้น แต่หากเป็นคนใกล้ชิดเราจะขยับไปนั่งข้างๆ หรือไม่ก็กอดเค้าไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองเห็นแววตาแสนเศร้า และใบหน้าที่ถูกน้ำตาอาบแก้มนั้น
มันเจ็บปวดสำหรับเรา ขนาดเพียงแค่กอดเค้าไว้เรายังรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดนั้นอย่างเต็มหัวใจ ความรู้สึกร้อนผ่าวที่อยู่ในอ้อมกอดของเราเป็นความรู้สึกที่ไม่อยากจะจดจำนักแต่มันมักจะฝังแน่นเสมอราวกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้นมันซึมลึกเข้ามาในใจเรา... ความรู้สึกเจ็บปวดเหล่านั้น อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เราพยายามไม่ให้คนที่เราแคร์เห็นน้ำตาของเราด้วยเช่นกัน...
เราคงไม่สามารถตอบได้ว่าสิ่งที่เราทำนั้นถูกหรือผิด เราแค่โอเคกับการทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ทำแบบนั้นแล้ว เราแสดงมันออกมาให้คนอื่นเห็นมากขึ้น ตลอดเวลา 25 ปีที่เราใช้ชีวิตมา การเป็นคนประเภทที่ยื้อเวลาของน้ำตาเก่งนั้น มันสอนเราว่า การกลั้นน้ำตาเพื่อคนที่ไม่ได้เป็นห่วงเราเลยมันไม่มีประโยชน์
และการร้องไห้เพราะคนที่ไม่ได้แคร์เรานั้น ไร้ประโยชน์ยิ่งกว่า แต่การระบายความรู้สึกกับคนที่เค้าแคร์เราบ้างนั้น มันไม่ได้เศร้าขนาดนั้น เราควรที่จะระบายมันออกมาบ้าง อย่างน้อยมันก็รู้สึกดีที่ได้รับรู้ว่ามีคนคอยเป็นห่วงเราอยู่...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
