4 ก.พ. 2023 เวลา 04:27 • ปรัชญา

หนังสือ…เล่มเก่า

วันเวลาล่วงเลยผ่านไปในชีวิต….เหมือนพลิกหน้ากระดาษทีละแผ่น จากเล่มหนังสือเล่มหนา…
บางช่วงน่าสนใจ…เราก็จะพลิกมันอย่างเชื่องช้าด้วยรอยยิ้ม…บางตอนก็สนุก…จนต้องย้อนกลับไปพลิกอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก…
แต่บางหน้าของหนังสือเล่มนั้น..ก็ช่างน่าเบื่อ..ไม่ชวนอ่าน…จนต้องเปิดข้ามๆผ่านๆไป…
ท้ายที่สุดก็อ่านหนังสือเล่มนั้นจนจบ…ในวันนั้น…อาจชอบใจหรือไม่ชอบใจหนังสือเล่มนั้น…
และเมื่อวันเวลาผ่านเลยไป….ได้มีโอกาส จับหนังสือเล่มเก่ามาอ่านอีกครั้ง….ความรู้สึกที่ได้รับ..ต่างไปจากวันเดิม…ทั้งๆที่เนื้อหาในแต่ละแผ่น…ก็ยังเหมือนเดิม…
ทำให้เข้าใจได้ว่า ช่วงเวลา ช่วงประสบการณ์ ของชีวิต มันช่วยขัดเกลาให้เรา อ่านหนังสือเล่มเดิม…ในหน้าเดิม…แต่อรรถรสของหนังสือแตกต่างไป…
ดูเหมือนว่า ในวันนี้ จะอ่านหนังสือเล่มเดิม ได้อย่างถ่องแท้ขึ้น ดังนั้นพออ่านจบในครั้งนี้ จึงไม่ตัดสินหนังสือเล่มเก่าเหมือนครั้งก่อน
นี่สิน๊ะ เขาเรียกว่า วัยที่ต่าง วันที่เปลี่ยน มุมมองจึงกว้างขึ้น อดีตที่ผ่านไปแล้ว มันจึงเป็นเพียงแค่รอยยิ้มจางๆ…
เมื่ออ่านหนังสือเล่มเดิมจบ…ในวันนี้…พบสัจธรรมได้ว่า….ความต่าง…ที่เด่นชัด..ต่างกันก็เพียงหนังสือเล่มเดิมเล่มนั้น มีสีเหลืองคล้ำ คร่ำคร่า..มีร่องรอยบอกให้รู้ว่า…มันได้ผ่านการหยิบจับมาไม่น้อย…มันเก่าแต่ให้ความรู้สึก…ทรงคุณค่าจากรูปลักษณ์มากขึ้น…
อาจเป็นเพราะว่า…หนังสือเล่มนั้น…ในวันนี้….หามาครอบครองไม่ง่ายแล้ว…ในยุคปัจจุบัน…ซึ่งเป็นยุคที่ผู้คน…นิยมอ่านเรื่องราวทางonline กันไปหมดแล้วนั่นเอง..
โฆษณา