เรื่องเล่าจากทางบ้าน : พญานาคหนีมาเกิด
ตอนนั้นจำได้ว่าเรายังเด็กอยู่นี่แหละ แต่ก็พอรู้เรื่องประมาณหนึ่ง คุณแม่ของเราเป็นคุณครูค่ะ สอนอยู่โรงเรียนขนาดเล็ก เล็กมากนักเรียนมีไม่กี่คน อาคารเรียนก็เป็นอาคารไม้ 2 หลังเล็กๆ หลังแรกเป็นอาคารชั้นเดียว เป็นอาคารเอาไว้สอน มีห้องเรียนอยู่สองห้อง ห้องแรกคือห้องของแม่เรา สอนนักเรียนชั้น ป.1-3 ห้องถัดมาสอนชั้น ป.4-6 นักเรียนรวมกันประมาณ 20 คนกว่าๆ เอง ส่วนอาคารถัดมามี 2 ชั้น ชั้นบนคือห้องประชุมและห้องสมุด ส่วนชั้นล่างเปิดโล่งใช้เป็นโรงอาหาร
ครูทั้งโรงเรียนมี 3 คน คือ ผอ. แล้วก็ครูผู้ชาย 1 คน และแม่ของเรา เรามีโอกาสได้ไปโรงเรียนแม่บ่อยค่ะ แม่หนีบเราไปด้วยตลอด ก็ได้ไปเล่นกับพี่ๆ เด็กนักเรียนของแม่ โดยรวมแล้วถึงแม้โรงเรียนจะเล็ก แต่ผู้คนใจดี แถมบรรยากาศก็ดีสุดๆ ไปเลย เพราะโรงเรียนติดกับแม่น้ำสายหนึ่งของจังหวัดค่ะ ลืมบอกไปว่าโรงเรียนอยู่ค่อนข้างลึก กว่าจะถึงต้องผ่านหลายหมู่บ้านเลย กันดารนิดหน่อย แต่แลกมากับสุขภาพจิตที่ดี+ธรรมชาติที่ดีค่ะ เพราะอุดมสมบูรณ์มากทีเดียว
แม่เรามาสอนอยู่โรงเรียนนี้หลายปีเลยค่ะ เราก็ติดสอยห้อยตามมากับแม่บ่อยมาก จนนักเรียนและชาวบ้านจำหน้าได้ว่าเป็นลูกของคุณครูท่านนี้ ทุกคนเฟรนลี่มาก ด้วยความที่ยังเด็กมันก็สนุกสุดๆค่ะ ยุคนั้นเทคโนโลยีมันไม่ค่อยมีเท่าไร ตอนนั้นไอโฟนยังไม่ผลิตเลยมั้ง เวลาส่วนใหญ่ของเราเลยใช้ไปกับการเล่นค่ะ ยิ่งได้ไปอยู่ที่โรงเรียนแม่ก็สนุกกับอะไรใหม่ๆ ร้านขายขนมที่หมู่บ้านนั้นมีร้านเดียวเอง แต่เรากับพี่นักเรียนก็ชอบปั่นจักรยานหรือเดินไปซื้อขนม ซื้อไอติม เม้ามอยไปด้วยเดินไปด้วย
อย่างที่บอกว่าหมู่บ้านแห่งนี้ติดกับแม่น้ำ ฤดูร้อนปีหนึ่งช่วงปิดเทอม แม่ของเราอนุญาตให้เราไปเล่นน้ำกับพี่ๆนักเรียนค่ะ เราก็เตรียมชุดไปเล่นน้ำ มันจะมีที่นึงที่เด็กๆในหมู่บ้านชอบไปเล่นกัน เพราะน้ำมันตื้นมากค่ะ แล้วก็ใสมาก แบบใสจนเห็นทุกอย่างใต้น้ำ จำได้ว่าเราชอบสุดๆ เพราะสนุกมาก หน้าร้อนกับการเล่นน้ำเป็นของคู่กันกับเด็กๆค่ะ
แต่พอโตขึ้นด้วยวัยด้วยอะไรหลายๆ อย่างเราก็ไม่ค่อยได้ไปเล่นที่โรงเรียนของแม่แล้ว บวกกับที่รุ่นพี่นักเรียนที่เราสนิทด้วยก็ทยอยเรียนจบไปกันเกือบหมด บางคนออกไปหางานทำ บางคนไปเรียนต่อที่อื่น แต่แม่เราก็ยังสอนอยู่ที่เดิม ไม่คิดจะย้ายโรงเรียนค่ะ เพราะแม่บอกว่าชอบบรรยากาศของโรงเรียนนี้
ตอนนั้นเราน่าจะเข้าเรียนชั้นมัธยมต้นแล้ว วันนั้นแม่กลับมาแล้วมาเล่าให้ฟังว่าเด็กนักเรียนที่แม่เคยสอนป่วยค่ะ ความจริงก็ป่วยมาหลายปีแล้ว แต่มันที่แม่มาเล่าให้ฟังอาการของคนนั้นค่อนข้างแย่เลย และทุกคนในหมู่บ้านก็รับรู้ ครอบครัวของนักเรียนคนนั้นก็เตรียมทำใจแล้วว่าลูกสาวน่าจะไม่รอด
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดีเลย ผิวขาว เรื่องของเรื่องคือเธอไปเล่นน้ำที่ท่าน้ำในหมู่บ้าน แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มป่วยค่ะ มันเป็นการป่วยที่หาสาเหตุไม่ได้ เพราะอยู่ๆ เธอก็รู้สึกคันที่ผิวหนัง จนเกาแล้วก็มีเกล็ดขึ้นมาตามผิวค่ะ เกล็ดที่ว่าเหมือนเกล็ดของงู ไปหาหมอกี่คนตรวจเท่าไรก็ไม่พบต้นตอ ต่อมาอาการทรุดลงเรื่อยๆ กลายเป็นเดินไม่ได้ ต้องเลื้อยเหมือนงู ทางครอบครัวนั้นเลยหันมาพึ่งไสยศาสตร์……
จบพาทที่ 1 หากมีคนสนใจจะมาต่อนะคะ ใบ้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ
ขอบคุณรูปภาพจากคุณ peepoe peepoes Y’all okayokayokaysmai
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
