12 ก.พ. 2023 เวลา 14:31 • นิยาย เรื่องสั้น

บางทีเรื่องเล็กก็ต้องฝืน

ลมเย็นๆแทรกตัวผ่านเข้ามาตามช่องหน้าต่างอย่างแผ่วเบาแต่ก็ทำให้รู้สึกได้ถึงอากาศที่พัดเข้ามา ในห้องที่สร้างจากการจัดวางตู้เก็บของกันเป็นห้องเล็กๆ กำยานกลิ่นมะลิลอยคละคลุ้งความหอมเย็นทำรู้สึกผ่อนคลาย บรรยากาศเงียบเชียบจนได้ยินเสียงพัดลมระบายความร้อนของคอมพิวเตอร์ดังขึ้นมาเป็นระยะสลับกับเสียงรถผ่านไปมา จากสายตามองเห็นภายนอกได้โดยอาศัยช่องหน้าต่างมองเห็นต้นวาสนา และต้นแก้วเท่าที่แสงไฟส่องถึงให้เห็นสีเขียวในยามค่ำคืน
1
ไม่นานกระดาษหลายแผ่นบนหน้าจอได้ถูกเขียนเรื่องราวของความคิดตามสถานการณ์อารมณ์ ความคิด ความรู้สึก ตอนนี้ก็เช่นเดียวกันความพยามที่จะดูแลตัวเองให้ได้มากที่สุดได้ถูกคัดเลือกจากความคิดคือวิธีที่ถูกเชื่อ ความเชื่อที่มีผลและสอดคล้องกับอาการ ความคิดในการวางแผนเกิดขึ้นโดยหลักการง่ายๆคือ หลังจากทำสิ่งนั่นฉันจะทำสิ่งนี้ ความคิดนี้ได้นำมาจัดรวมกับกิจวัตรประจำวันไม่ว่าจะเป็นการทำสมาธิช่วงเช้าแล้วต่อด้วยการอ่านหนังสือ หรือหลังจากเก็บของเสร็จจะอาบน้ำต่อเกือบจะในทันที
การฝึกทำเรื่องพื้นฐานเหล่านี้เป็นหนึ่งในกระบวนการเยียวยาตัวเองจากสภาวะติดสุข(ขี้เกียจนั่นแล่ะ) การที่ไม่ได้ทำอะไรเลยตลอดช่วง10ปีที่ผ่านมาแทบจะทำให้เป็นง่อยได้ง่ายๆเลยทีเดียว การเริ่มต้นจึงเป็นไปได้ยากที่จะมาใช่ชีวิตกับการทำงานได้เป็นปกติ จึงต้องเริ่มจากกิจกรรมพื้นฐานในการดูแลตัวเองก่อน ฝึกให้ร่างกายเรียนรู้ที่จะฝืนตัวเองออกมาทำอะไรซักอย่าง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับโอกาสของงานที่กำลังจะเข้ามาในไม่ช้า
การฝึกที่จะฝืนตัวเองให้ทำอะไรหลังจากที่ว่างมาตลอดกลายเป็นเรื่องยาก หากแต่การจัดลำดับกิจกรรมช่วยให้ทำสิ่งนั่นได้ง่ายขึ้นไม่ต้องมาคิดว่าจะทำอะไรดี
เมื่อเวลาผ่านไปจะเริ่มชินได้เองร่างกายคนเราชินกับอะไรได้ง่ายเหมือนกัน ไม่ว่าจะยากหรือง่ายถ้าทำอย่าต่อเนื่องสิ่งที่ยากก็จะเริ่มง่ายส่วนเรื่องง่ายจะเกิดทักษะใหม่ และถูกพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น อาจจะมีบ้างบางทีที่อะไรต่อมิอะไรไม่เป็นดั่งใจทำให้ไม่สามารถทำกิจกรรมนั่นได้ก็อย่าได้กล่าวโทษตัวเอง โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน มีบ้างแหล่ะที่จะไม่ได้ทำหรือทำไม่ได้ อาจจะเลื่อนเวลาสะดวกแล้วค่อยทำ หรือถ้าหนักหนากว่านั่นพรุ่งนี้ก็ได้เรื่องราวในชีวิตคนเราไม่เหมือนกันเรื่องเล็กๆของบางคนอาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอีกคนก็ได้
เวลามองตัวเองทำสิ่งเหล่านี้ด้วยสายตาคนอื่นดูบ้างอาจจะดูไร้สาระที่จะมานั่นใส่ใจเรื่องเล็กน้อยพวกนี้ อาจจะถูกถ้ากับคนปกติ แต่สำหรับคนที่ไม่เคยได้ทำอะไรเลยที่แม้แต่การอาบน้ำยังฝึกฝืนตัวเองมาอาบน้ำให้ได้ทุกวันก็นเป็นเรื่องยากแล้ว บางทีก็คิดว่าเราใส่ใจเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้เกินไปรึป่าว มีการมองอย่างนั้นจริงมองเห็นว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไปเอาเวลาไปทำอะไรอย่างอื่นที่สำคัญจะดีกว่า …นึกไม่ออก
นึกไม่ออกจริงๆเพราะในหัวเต็มไปด้วยบาดแผลจากอารมณ์ที่ผิดปกติร่องรอยเหล่านั้นปรากฏอยู่ในรูปแผลเป็นไม่แปลกที่จะให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆเหล่านี้ถึงแม้ว่ามันจะไม่ช่วยสร้างรายได้ก็ตาม แต่ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปก็น่าจะใกล้เคียงคนบ้าแล้วล่ะ ตอนที่สติยังดีอยู่นี้แล่ะใช้ความสามารถที่มีดูแลตัวเอง เรื่องเล็กๆเหล่านี้เป็นพื้นฐานให้กับการทำงานที่ต้องจะต้องมีการฝืนทำกันบ้าง แต่การฝืนทำในเรื่องเล็กน้อยก็เป็นพื้นฐานให้เรื่องสำคัญอื่นๆที่ต้องใช้ความฝืนในการทำ
ไม่ว่าจะด้วยอะไรกิจกรรมพื้นฐานได้กูกเลือกว่าเป็นวิธีที่ดีที่จะดูแลตัวเอง
โฆษณา