เราสามารถเดินทางข้ามเวลาได้จริงไหม?
“ผู้คนที่อยู่ในวงการทางวิทยาศาสตร์เป็นอย่างดีว่าเวลาเป็นเพียง
ระยะทางอีกชนิดหนึ่ง เราสามารถเดินทางไปข้างหน้า
หรือถอยหลังไปในห้วงเวลาเหมือนกับที่เราเคลื่อนที่ไปข้างหน้าหรือถอยหลังในมิติของอวกาศ”สิ่งนี้ฟังเหมือนคำพูดที่กล่าวในอนาคตหรืออย่างน้อยก็ในปัจจุบันแต่จริงๆแล้วมันมาจากอดีตในหนังสือชื่อ
"เครื่องข้ามเวลา" ซึ่งตีพิมพ์ในปีค.ศ.1898 ก่อนไอน์สไตน์
จะตีพิมพ์ทฤษฎีของเขา 20 ปี
และทำให้การเดินทางข้ามเวลาเป็นไปได้ในทางทฤษฎีอย่างไรก็ตาม
ในปัจจุบันเราค้นพบกฎฟิสิกส์ที่ทำให้เราสามารถย้อนเวลา
หรือข้ามเวลาได้ถ้าเราสามารถยอมรับแนวคิดประเภทที่ว่ามีทรงกระบอกที่กำลังหมุนโดยความยาวเป็นอนันต์และมีขนาดเท่ากับกาแล็กซี่หรือการที่เราหารูหนอนเจอและสามารถเข้าไปในรูหนอนได้ทั้งๆที่เรายังไม่มีหลักฐานเลยว่ารูหนอนมีอยู่จริงไหม
โอเค ไม่มีทางไหนเลยที่ทําได้ง่าย ทำไมล่ะ? มันไม่ง่ายเพราะว่าการสร้างเครื่องข้ามเวลาฝ่าฝืนกฎพื้นฐานของฟิสิกส์ หรือพูดอีกนัยหนึ่งคือเราอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ต่างๆ ที่รวมหัวกันต่อต้านการข้ามเวลา และความหมายโดยนัยของการที่ใครบางคนเดินทางกลับไปสู่ อดีตของเขาเองเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดใจ และเป็นเหมือนสัญญาณ เตือนให้เห็นถึงความจริงที่ว่ามีบางอย่างในเอกภพที่ทำให้เรื่องนี้ เป็นไปไม่ได้เหมือนกับที่นักเขียนบททุกคนในฮอลลีวู้ด การเดินทาง กลับไปยังอดีตจะนำมาซึ่งสถาการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่แปลก
ประหลาดและมหัศจรรย์ สถานการณ์ที่เป็นเรื่องคลาสสิกเรื่องหนึ่ง ที่เป็นที่รู้จักกันในนาม "ปัญหาคุณปู่พิศวง (grandfather paradox)
มันจะเป็นยังไง ถ้าคุณย้อนไปในอดีต และสังหารของคุณเอง ตอนที่ท่านยังเป็นเด็กน้อย? นั่นอาจจะหมายถึงว่าพ่อของคุณจะ ไม่ได้เกิดมา
และก็ทำให้การมีอยู่ของคุณเป็นเรื่องเท็จ หรือว่าคุณ อาจจะถูกลบออกจากความเป็นจริง?มีคําตอบที่เป็นไปได้ 3 คำตอบสำหรับเรื่องนี้ คำตอบแรก และเป็นคําตอบที่นักฟิสิกส์ที่คิดเกี่ยวกับการเดินทางท่องเวลาเชื่อ
ว่าน่าจะเป็นไปได้ที่สุด เป็นที่รู้จักกันในชื่อ “การคาดคะเนของการ ปกป้องลำดับเหตุการณ์” ซึ่งสตีเฟน ฮอว์กิ้งเริ่มทำให้เป็นรูปเป็นร่างในปี 1992 โดยเสนอแนะว่าธรรมชาติบางอย่างที่เรายังไม่รู้ จะเข้ามามีส่วนร่วมถ้าหากทิศทางการไหลของต้นเหตุและผลลัพธ์เริ่มถูกคุกคาม พูดง่ายๆ "ก็คือว่ากฎต่างๆ ของฟิสิกส์จะรวมตัวกัน ปกป้องอดีต" นี่เป็นไอเดียที่ประณีตทีเดียวไม่ว่านักฟิสิกส์จะมองหาหนทางไปทางใด
ก็จะมีองค์ประกอบที่คาดไม่ถึงมาคอยถ่วง ให้ความพยายามในการสร้างเครื่องข้ามเวลาล้มเหลวไป มีความต้องการพลังงานเชิงลบสำหรับรูหนอน เครื่องข้ามเวลาแบบคอสมิกสตริงของกอตต์ก็ดูเหมือนจะต้องทนทุกข์กับความปราชัย กับการที่เอกภพทั้งหมดสุมหัวกันต่อต้านไม่ให้คุณรวบรวมมวลที่มากพอ ในบริเวณที่เล็กมากพอ แม้กระทั่ง เบาะแสที่ว่าเครื่องข้ามเวลาในรูปแบบของควอนตัมที่ถูกเสนอขึ้น โดยรวมเอาฟิสิกสทียังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ (แต่วันหนึ่งจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการท่องเวลา)
ก็เจอกำแพงเช่นกัน
ความเป็นไปได้ของคำตอบที่สองที่จะช่วยปกป้องคุณปู่ของ คุณ มาจากโลกของควอนตัม ที่ที่ปัญหาแปลกประหลาดมักจะเจอ คำตอบที่แปลกประหลาดพอๆกัน
แต่ในกรณีนี้มันเป็นไอเดียที่เรียบง่าย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะสร้างเอกภพขึ้นมาใหม่ และแต่ละเอกภพใหม่นั้นก็ไม่มีความสัมพันธ์กับเอกภพอื่นใดไอเดียนี้วาดฝันขึ้นมาโดยฮิวจ์ เอฟเวอเร็ตในช่วงทศวรรษ 1950 และเป็นที่รู้จักกันในนาม “สมมุติฐานหลายโลก” และมันก็ถูกใช้ในการแก้ปัญหาอันยาวนานของทฤษฎีควอนตัม
การประยุกต์ใช้ในเรื่องของ ความขัดแย้งของการท่องเวลาก็เรียบง่ายพอกัน และก็ยังสร้างความ ขุ่นเคืองได้พอๆ กันอีกด้วย ถ้าคุณย้อนเวลากลับไปและสังหารเด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งคุณคิดว่าจะกลายเป็นของคุณ ซึ่งคุณแค่ได้เข้าไปอีกโลกหนึ่งที่ขนานอยู่กับโลกเดิมและเป็นที่ที่คุณอยู่เพียงในฐานะนักท่องเที่ยวผู้ท่องเวลาเท่านั้นซึ่งเป็นคนละอย่างโดยสิ้นเชิงกับการมีอยู่จริงของคุณในฐานะหลานชาย มันจะไม่มี
“คุณคนอื่นๆ ที่จะทำให้เกิดเป็นปัญหา" ข้อขัดแย้งดังกล่าวจึงถูกอธิบายได้
แต่ก็เช่นเคย มันก็ไม่ใช่การตอบคำถามได้อย่างน่าพึงพอใจ แนวคำตอบที่สามคือการที่เราไม่สามารถควบคุมโลกภายนอกได้ เหมือนกับที่เราคิดว่าเราทำได้ แนวคำตอบของข้อขัดแย้งนี้บอกว่าคุณไม่สามารถทำอะไรได้ตามใจ และไม่สามารถจะสังหารคุณ ของคุณได้แม้ว่าคุณต้องการจะทำ
และนั่นก็เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและเพิ่มประเด็นทางปรัชญาที่นักฟิสิกส์ไม่มีความรู้ใดที่จะตอบได้ ถ้าพวกเขาต้องการรู้ว่าข้อขัดแย้งคุณจะมีแนวทางต่อไปอย่างไร
พวกเขาต้องเดินหน้าต่อไปในการสร้างเครื่องข้ามเวลาดูเหมือนว่าทั้งหมดนี้จะนำพาเราไปสู่ข้อสรุปที่ว่า เราไม่สามารถจะเดินทางข้ามเวลาได้ แต่ไม่มีอะไรจะอยู่ไกลไปกว่าควา จริง เรารู้ว่าการเดินทางข้ามเวลาเป็นไปได้เพราะเราเคยทำมันมา แล้วนักบินอวกาศของยานอพอลโลผู้ซึ่งบินไปดวงจันทร์ด้วยจรวดและกลับมาพร้อมกับการที่กลายเป็นนักเดินทางท่องเวลา
คนแรกของโลกนักเดินทางข้ามเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกคือนักบินอวกาศชาวรัสเซีย เบอเกอิ คริคาเลฟ (Sergei Krikalev) ผู้ซึ่งโคจรอยู่รอบโลกเป็นเวลาประมาณ 800 วันที่ความเร็ว 17,000 ไมล์ต่อชั่วโมงในตอนนี้คริคาเลฟอยู่หน้าไปในอนาคตเป็นเวลาเศษ 1 ส่วน 48 วินาที
ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1905 บอกไว้ว่าการผ่านพ้นของเวลาของคนใดคนหนึ่งเป็นเรื่องสัมพัทธ์ขึ้นอยู่กับการเคลื่อนที่ถ้าคุณพุ่งไปด้วยจรวดมุ่งหน้าสู่ดาว อย่างเช่นดาวอัลฟาเซ็นทัวร์ (Alpha Centauri) นาฬิกาของคุณจะเดินช้าลงเมื่อเทียบนาฬิกาที่อยู่บนโลก ถ้าจรวดของคุณเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเข้าใกล้ความเร็วแสง
ความแตกต่างของเวลาที่วัดได้ยิ่งจะชัดเจนขึ้น นการเดินทางที่ยาวนานแต่รวดเร็วในขากลับ มันเป็นไปได้ที่คุณจะมาถึงโลกโดยแก่ ขึ้นเพียงสองสามปีและพบว่าทุกๆ คนที่อยู่ที่บ้านแก่ขึ้นกว่าเดิมมากในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าคุณมีฝาแฝดเขาจะมีอายุไม่เท่ากับคุณอีกต่อไป ผลลัพธ์ที่สุดประหลาดนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ “ปัญหา ฝาแฝดพิศวง (twin paradox)”
ที่เป็นไปได้อย่างที่สุดภายใต้กฎของฟิสิกส์ สิ่งที่น่าทึ่งมากสำหรับเรื่องนี้ก็คือความแตกต่างของการผ่านพ้นของเวลา หมายถึงฝาแฝดคนที่เดินทางไปกับจรวดได้เดินทางข้ามเวลาไปยังอนาคต เมื่อคุณกลับจากการท่องไปในอวกาศคุณก็พบว่าคุณได้เดินทางท่องไปในห้วงของเวลาด้วยเวลาที่ผ่านพ้น ไปบนโลกผ่านไปมากกว่าเวลาที่ผ่านพ้นไปของคุณ เราจึงสรุปได้ว่าเราสามารถเดินทางข้ามเวลาได้จริงๆ
และมีมนุษย์บางคนทำไปแล้ว อย่างไรก็ตามการท่องไปในอนาคตแบบนี้ทำได้ง่ายการเดินทางไปในอดีตต่างหากที่เป็นเรื่องที่ยากมาก เราจะพิชิตความยากนี้ได้หรือไม่? มีเพียงแค่เวลาที่จะตอบเราได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
