หากหัวใจเรามัวจับจ้องเวลา เพื่อให้มันผ่านไปเร็ว มันก็จะเดินอย่างเชื่องช้า แต่หากหัวใจเราไม่ได้จับจ้องมัน แต่กำลังจับจ้องที่ความสุขรอบข้าง มันก็มักจะเดินทางได้เร็ว ผมว่ามันคือสิ่งอัศจรรย์อย่างหนึ่ง
อันที่จริงแล้วมันเดินตามรอบก้าวที่มีเข็มไมล์เท่าเดิมตามประสามัน จะเรียกได้ว่ามันอยู่ในโหมดออโตไพลอตก็ว่าได้ เพียงแต่สิ่งรอบตัวเราเท่านั้นที่คอยหลอกสมองเราว่ามันเดินไวหรือเดินช้า
หากเรามองว่ามันเดินไวไป แสดงว่าเรากำลังรู้สึกดีหรือมีความสุข แต่หากเรารู้สึกว่ามันเชื่องช้า นั่นหมายถึงว่าเรากำลังอยู่ในความทุกข์ กลัดกลุ้มหรืออย่างอื่นก็ได้
นั่นละครับ “ตัวตนของเวลา”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
