น้ำเพชร หรือที่สุดของหัวใจ(ละคร)
วันนี้เราขอแชร์ในส่วนนิยายมั่ง หลังจากห่างหายเรื่องนี้ไปนาน นิยายที่เราจะแชร์พึ่งเป็นละคร และเพิ่งลาจอไป เรื่องที่ว่าคือ น้ำเพชร สำหรับนิยายเล่มนี้เป็นของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม เป็นหนึ่งนิยายที่อ่านสนุก และเป็นเล่มแรกๆที่ทำให้เราได้รู้จักกับครอบครัวเชิญอิสราชัย ของคุณกมลาสน์ ในเล่มนี้จะกล่าวถึงเกื้อคุณ เราขอแบ่งการคุยเป็นส่วนเรื่องย่อนิยาย ความรู้สึกที่อ่าน และตัวละครที่พึ่งจบไป
ใน part นิยาย เรื่องย่อ หนึ่งหญิงสาวผู้อ่อนหวาน น่าทะนุถนอม งดงามราวเพชรบนเรือนแหวน อีกหนึ่งหญิงสาวผู้ทระนง มุ่งมั่น แข็งแกร่ง คมกริบราวเพชรแท้ และอีกหนึ่งชายหนุ่มผู้มีจิตใจสว่างใส ราวประกายเพชรส่องไล่ความมืดมน... สายลมแห่งโชคชะตาพัดพาให้พวกเขาทั้งสามมาเกี่ยวพันกัน ท่ามกลางกระแสแห่งธุรกิจ ความรัก และความตายที่วนเวียนอยู่รอบกาย จะมีเพียงผู้ที่มีจิตใจมั่นคงสุกสว่างดั่งน้ำเพชรเท่านั้น ที่จะผ่านพ้นอุปสรรคเหล่านี้ เพื่อพบกับความสุขที่รออยู่ปลายทาง...
ส่วน part สำหรับความรู้สึกที่เราอ่าน พึ่งอ่านจบครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้แล้ว เรื่องนี้ตัวหลักจะมีทั้งหมด 3 คน คือ พิมรตา เกื้อคุณ และอัญมณี หรือ ดร. แอน จาง ความรู้สึกของเรา เราสัมผัสได้สิ่งที่คุณปิยะพรต้องการถ่ายถอดถึงนิสัยความเป็นเพชรแท้ของเกื้อคุณ ถ้าคิดถึงเพชรแวปแรกเราจะคิดถึงนางเอกเสียมากกว่า แต่สำหรับเรื่องนี้พลิกจร้า
ว่าด้วยเรื่องตัวละครพิมรตา ถึงแม้จะไม่ใช่นางเอก แต่ในหนังสือนางเด่นไม่แพ้นางเอกเลย ดูเหมือนจะเปราะบาง แต่ไม่อ่อนแอ ฉลาดพอที่จะบงการอย่างแนบเนียนให้ผู้อื่นทำตามความต้องการของตนเอง เราค่อนข้างเทความสงสารให้นางที่เดียว นางสามารถผ่านไปสู่จุดที่เติบโตได้ในที่สุด โดยสามารถยื่นบนขาตัวเองได้อย่างภาคภูมิ ละความเห็นแก่ตัวไปได้
ส่วนเกื้อคุณ เป็นผู้ชายในอุดมคติ ทันคน ฉลาด มีน้ำใจผูกใจผู้คนได้ ซึ่งแตกต่างกับนางเอกอย่างสิ้นเชิง ที่สำคัญช่างแบก ช่างเสียสละ มีความดีเป็นอาภรณ์
ส่วนดร. แอน จาง เป็นคนที่มีนิสัยเหมือนกันนายหัวประวิทย์ จางวางประวาส ซึ่งเป็นปู่อย่างเด่นชัดมาก เหมือนแม่ครู ที่ช่างเป๊ะด้วยระเบียบ ทรงภูมิด้วยความรู้ทางเศรษฐฯ มีความแข็งกร้าว ยอมหักไม่ยอมงอ แต่ตั้งแต่กลางเรื่องไปจนถึงท้ายเรื่อง นางมีความยืดหยุ่นมากขึ้น ไม่ยึดติดตัวเองเหมือนตอนต้นเรื่อง
สำหรับละครที่สุดของหัวใจที่เราดู เราขอบอกว่าค่อนข้างผิดหวังดีกว่า เพราะตัวเนื้อเรื่องมันเปลี่ยนไปจากหนังสือเยอะมาก ทั้งรายละเอียดเล็กน้อย จนตัวเนื้อเรื่องแม้แต่จุดจบของตัวละครพิมรตา ส่วนตัวนักแสดงที่รับบท คุณพิชชาภา แสดงเป็นพิมรตา ได้อย่างมีเล่ห์เหลี่ยม แม้จะคงความเปราะบางตามเส้นเรื่องเก่าได้ดี ที่สำคัญดูสวย แพง ทั้งเรื่อง งดงามเปรียบดังเพชรหัวแหวน ดังคำพูดในหนังสือที่เกื้อคุณบรรยายถึงนาง
ส่วนคุณพุฒิชัย ก็ดูคล้ายตามหนังสือ เป็นเกื้อคุณ ที่น่ารัก แต่ตอนจบเนียะ ออกแนวเห็นแก่ตัวไปหน่อย ไม่เหมือนเกื้อในหนังสือ ที่ช่างเข้าใจทุกคน
ส่วนนางเอกของเรื่องคุณธัญชนก ถ้าถามความรู้สึกส่วนตัว เธอสวยน่ะ แต่ไม่ค่อยเหมาะกับบทนี้เท่าไหร่ เป็นดร. แอน จาง ที่ไม่เด่นชัด ยิ่งดูไปยิ่งตอนจบมีความเห็นแก่ตัวแจ่มแจ้งมาก ซึ่งแตกต่างกับในหนังสือยิ่งใกล้จบบทนี้จะยิ่งถูกละลายพฤติกรรมโดยเกื้อคุณ ยังคงความเป็นคนฉลาด รู้เท่าทันโลก เพิ่มเติมคือ มีความเข้าใจผู้คนมากขึ้น นี่คือเหตุหนึ่งที่ลดทอนความน่าสนใจของละคร สรุปคือเล่นแล้วไม่ดูฉลาดสมกับความเป็น ดร.
พอดูจบมีความคิดหนึ่งวูบขึ้นมาว่า ทุกคนทำได้ทุกอย่างเพื่อที่สุดของหัวใจของตัวเอง แม้มันจะเห็นแก่ตัว ทำร้ายคนอื่นแค่ไหนก็ตาม นี่คือสิ่งที่เราดูละครเรื่องนี้จบ ซึ่งมันขัดกับหนังสือที่สอดแทรกความดีงามของตัวละครแต่ล่ะตัว ให้รักโลก รักคน
ก็ประมาณนี้แหละสำหรับสิ่งที่เรามาแชร์ความเห็น สถานีต่อไปรอดูใต้เงาตะวัน ของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม ซึ่งก็ยังเกี่ยวข้องกับครอบครัวเชิญอิสราชัย ในส่วนตัวไม่กล้าคาดหวัง ว่าจะหักหลังคนอ่านอีกหรือเปล่า แต่สำหรับส่วนตัวการแคสตัวแสดงของใต้เงาตะวัน เราว่าน่าจะผ่านน่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
