ต้องมองศาสนาให้เป็นปรัชญา ไม่มองเป็นวิชาความรู้ เพราะความรู้มันปลีกย่อยเกินคณา และสุดท้ายจะจบที่เป็นหลักปรัชญาได้ไม่กี่ข้อ.หลักคิดแต่ละศาสนาคล้ายๆกัน แม้วิธีการจะต่างกันก็ตาม และศาสนาเป็นเพียงเครื่องชี้ทิศทางเท่านั้น ที่เหลือต้องเดินไปเอง ดังนั้นตนเองจึงสำคัญที่สุด วิจารณญานของตนจึงเป็นดั่งศาสดาของตนเอง.สำหรับพิธีกรรมตามแบบพุทธนั้นเป็นเรื่องที่มีความขัดแย้งในตัวเองอย่างมาก จึงคิดว่าเป็นพิธีกรรมตามพราหม และผี ไม่ใช่แนวของพุทธตามเจตนารมณ์ของพระศาสดา.เช่นพิธีศพ ส่วนตัวเห็นด้วยกับอิสลาม...