ความทะเยอทะยานของดาวเสาร์ #เรื่องเล่าของดาวเสาร์
เรื่องราวที่เราอยากจะเล่าให้ทุกคนอ่านด้วยความสนุกและคิดตามว่าสรุปแล้วเรื่องนี้มันสมควรเกิดขึ้นหรือมั้ยแล้วเราต้องแก้ปัญหานี้ยังไงถ้าคุณมาเป็นเรา ดาวเสาร์ 🪐
มีคนหาว่าเราทะเยอทะยานไม่มีแม่ พ่อก็ไม่ได้เรื่องยังคิดอยากจะไปเรียนต่อที่ไกลๆแล้วเขาก็เอาลูกของเขาที่ถูกเลี้ยงมาให้พร้อมทุกอย่าง พ่อแม่มีเงินส่งลูกเรียนมาเปรียบเทียบกับเราที่แม่ก็เสียและพ่อก็ไม่ได้เรื่อง
เราแค่อยากไปในเรียนต่อในสายเรียนที่เราอยากเรียน เรารู้ว่าการเรียนต้องใช้เงินมากแค่ไหนแล้วเราก็รู้ว่าถ้าอยู่แบบนี้ไม่สามารถเรียนต่อได้
แล้วยิ่งเราเรียนกศน.สายการเรียนก็แตกต่างมากที่จะเรียนต่อเพราะที่เราอยากจะเรียนคือสถาปัตย์ที่ต้องใช้วิทย์คณิต
ตอนนั้นเราจึงต้องเริ่มทุกอย่างจากศูนย์ ทั้งหนังสือ อุปกรณ์ หรือการลงเรียนที่ถ้าเราเรียนอยู่ในมัธยมก็คงจะมีพวกนี้ให้มาเพื่อใช้ในการฝึกฝนและต่อยอดอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องลงเรียนเอง
เราเสียเงินไปอย่างมากรวมถึงการที่เราต้องเลี้ยงตัวเองเพราะทุกคนบอกว่าเรานั้นไม่สามารถไปรอดได้จึงทำให้ทุกอย่างที่เราต้องการเราจะไม่ขอใครเพราะกลัวว่าจะไปเป็นภาระคนอื่น
แล้วด้วยพอการอยู่ต่างจังหวัดนั้นมันลำบากไม่สามารถหางานทำที่มันพอดีกับเราได้รถเราก็ขับไม่เป็นทำให้การเดินไม่สะดวกสบาย
เราจึงตัดสินใจกลับกรุงเทพมาอยู่กับยายของเราและขอลาออกจากกศน.เพื่อมาเรียนต่อกศน.ที่กรุงเทพ
แต่ทำมั้ยก็ไม่รู้คือตอนเราเอาเอกสารไปยื่นเขาก็ไม่รับและปัดมันทิ้ง ทำให้เรารู้ว่าเราคงจะลาออกไม่ได้แล้วเพราะพวกเขาคงคุยกันแล้วไม่ให้ลาออก ครูกศน.เราจึงไม่ให้เราออก
เราจึงลงมากรุงเทพเลยโดยคิดว่าค่อยไปเคลียร์ทุกอย่างอีกรอบตอนที่มีเงินพอแล้ว
เพราะตอนนี้เราไม่มีเงินเราจะไปนั่งรอให้จบอีกปีหนึ่งก็ไม่ได้จริงมั้ย เพราะท้องเราไม่สามารถว่างได้ถึงหนึ่งปีหรอก
แต่แล้วเมื่อวันก่อนเราโทรไปหาครูเพื่อขอลาออกอีกครั้ง แต่ทว่าในใจเรานั้นก็ขอแค่ลองอีกซักครั้งว่าจะได้ออกมั้ย
ครูเขาบอกต้องรอผอ.กลับมาก่อนและตัดสายเราไป คือยังไงไม่อธิบายอะไรเลยกับเรา
เราเลยโอเคงั้นเดียวค่อยว่ากันแต่ว่ากศน.ที่เราจะมาต่อเขารับอีกทีเดือนเมษาก็ไม่สามารถสบายใจอะไรได้จริงๆหรอก
แล้วจะมาต่อนะคะ 🪐 💙
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
