อยากบอกพ่อกับแม่มากกว่า โดยเฉพาะกับแม่ ว่าอย่าเอาตัวผมในตอนนั้นไปเรียนโรงเรียนประจำ ถ้าไม่อยากเสียลูกชายสุดที่รักไปตลอดชีวิต
เพราะมันเป็นครั้งแรก ที่ผมต้นดิ้นรนกับเหตุการณ์บ้านป่าเมืองเถื่อนในโรงเรียน ชนิดที่ว่าเคยเก็บกดมาเป็นแรมปี เคยโดนบลูลี่ ทำร้ายร่างกาย ไล่ล่าหมายหัว รวมถึงสังคมครูในตอนนั้นไม่ต่างกับตำรวจเลว เรียกได้ว่าตลอด3-5ปีของนรกบนดิน ไม่มีอิสระภาพ จะทำอะไร จะไปไหนก็ไม่ได้ จนตอนนั้นโกรธเเค้นเเม่ตัวเองตั้งเเต่ ม. 1ยัน เรียนปี2
เพราะเเม่เอาเวลา 10ปี ไปจากผม
มันเป็นอารมณ์แบบว่า เป็นเด็กในโอวาทมาตลอด แต่พอบอกดีๆว่าไปเจออะไรมา กลับเหมือนคนถูกทิ้งทั้งครอบครัว และญาติที่อยู่ใกล้ยังไม่อยากตะเอาผมมาเลี้ยงด้วยซ้ำ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
