วันนี้เราเหนื่อยมาก เหนื่อยกับการเดินทางมากกว่างานทำอีก ไม่คิดไม่ฝันว่า รถจะติดหนึบยิ่งกว่ากะละแมที่ติดฟัน เคลื่อนที่ได้ทีละนิด ขนาดไฟเขียวยังขยับไม่ได้ อยู่บนรถ 2 ชั่วโมงกว่า กับระยะทางไม่ถึง 10 กิโลเมตร นี้สินะ กรุงเทพฯ ชีวิตดี ๆ ที่ลงตัว ในใจอยากรีบกลับห้องอันแคบ ๆ ใจจะขาด อยากทิ้งตัวบนเตียงแข็ง ๆ อยากนอนกอดผ้าห่มสุดเน่า และนอนนิ่งๆมองรอบห้องอยู่บนเตียง แต่ทำได้แค่เพียงมองกระจกรถ ที่คอยสะท้อนความเหงาภายในใจ