👵👵คนเริ่มแก่ (Yold)👵👵
👶👶👶 มนุสสภูมิ ตอน 3 👶👶👶
คนผู้ใดอยู่ในท้องแม่ 6 เดือนแลคลอดนั้น บ่ห่อนจะได้สักคาบ คนผู้ใดอยู่ในท้องแม่ 7 เดือนแลคลอดนั้น แม้เลี้ยงเป็นคนก็ดี บ่มิได้กล้าแข็ง บ่มิทนแดดทนฝนได้แล คนผู้ใดจากแต่นรกมาเกิดนั้น เมื่อคลอดออกตนกุมารนั้นร้อน เมื่อมันอยู่ในท้องแม่นั้นย่อมเดือดเนื้อร้อนใจแลกระหนกระหาย อีกเนื้อแม่นั้นก็พลอยร้อนด้วยโสด คนผู้จากแต่สวรรค์ลงมาเกิดนั้น เมื่อจะคลอดออก ตนกุมารนั้นเย็น เย็นเนื้อเย็นใจ เมื่อยังอยู่ในท้องแม่นั้น อยู่เย็นเป็นสุขสําราญบานใจ แลเนื้อแม่นั้นก็เย็นด้วยโสด
คนผู้อยู่ในท้องแม่ก็ดี เมื่อถึงจักคลอดนั้นก็ดี ด้วยกรรมนั้นกลายเป็นลมในท้องแม่สิ่งหนึ่งพัดให้ตัวกุมารนั้นขึ้นหนบน ให้หัวลงมาสู่ที่จะออกนั้น ดุจดั่งฝูงนรกอันยมบาลกุมตีนแลหย่อนหัวลงในขุมนรกนั้น อันลึกได้แลร้อยวานั้น เมื่อกุมารนั้นคลอดออกจากท้องแม่ แลออกไปบ่มิพ้นตน ตนเย็นนั้นแล เจ็บเนื้อเจ็บตนนักหนา ดั่งช้างสารอันท่านชักท่านเป็นออกจากประตูลักษอันน้อยนั้น แลคับตัวออกยากลําบากนั้น ผิบ่มิดั่งนั้น ดั่งคนผู้อยู่ในนรกแล แลภูเขาอันชื่อคังไคยบรรพตหีบแลเหงแลบดบี้นั้นแล
ครั้นออกจากท้องแม่ใสร้ ลมอันมีในท้องผู้น้อยค่อยพัดออกก่อน ลมอันมีภายนอกนั้นจึงพัดเข้านั้นนักหนา พัดเข้าถึงต้นลิ้นผู้น้อยนั้นจึงอย่า ครั้นออกจากท้องแม่แต่นั้นไปเมือหน้ากุมารนั้นจึงรู้หายใจเข้าออกแล ผิแลคนอันมาแต่นรกก็ดี แลมาแต่เปรตก็ดี มันคํานึงถึงความอันลําบากนั้น ครั้นว่าออกมาก็ร้องไห้แล ผิแลคนผู้มาแต่สวรรค์แลคํานึงถึงความสุขแต่ก่อนนั้น
ครั้นว่าออกมาไสร้ ก็ย่อมหัวร่อก่อนแล แต่คนผู้มาอยู่ในแผ่นดินนี้ทั่วทั้งจักรวาลอันใดอันอื่นก็ดี เมื่อแรกมาเกิดในท้องแม่ก็ดี เมื่ออยู่ในท้องแม่ก็ดี เมื่อออกจากท้องแม่ก็ดี ในกาลทั้ง 3 นั้นย่อมหลง บ่มิได้คํานึงรู้อันใดสักสิ่ง
ฝูงอันมาเกิดเป็นพระปัจเจกโพธิเจ้าก็ดี แลเป็นพระอรหันตาขีณาสพเจ้าก็ดี แลมาเป็นพระองค์อัครสาวกเจ้าก็ดี เมื่อ ธ แรกมาเอาปฏิสนธินั้น ก็ดี เมื่อ ธ อยู่ในท้องแม่นั้นก็ดี แลสองสิ่งนี้เมื่ออยู่ในท้องแม่นั้นบ่ห่อนจะรู้หลง แลยังคํานึงรู้อยู่ทุกอัน เมื่อจะออกจากท้องแม่วันนั้นไสร้ จึงลมกรรมชวาตก็พัดให้หัวผู้น้อยนั้นลงมาสู่ที่จะออก แลคับแคบแอ่นยันนักหนา เจ็บเนื้อเจ็บตนลําบากนักดั่งกล่าวมาแต่ก่อน แลพลิกหัวลงบ่มิได้รู้สึกสักอัน
บ่เริ่มดั่งท่านผู้จะออกมาเป็นพระปัจเจกโพธิเจ้าก็ดี ผู้จะมาเกิดเป็นลูกพระพุทธเจ้าก็ดี คํานึงรู้สึกตนแลบ่มิหลงแต่สองสิ่งนี้คือเมื่อจะเอาปฏิสนธิแลอยู่ในท้องแม่นั้นได้แล เมื่อจะออกจากท้องแม่นั้นย่อมหลงดุจคนทั้งหลายนี้แล ส่วนว่าคนทั้งหลายนี้ไสร้ย่อมหลงทั้ง 3 เมื่อ ควรอิ่มสงสารแล
หมายเหตุ พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้ารู้แจ้งแทงตลอดเรื่อง “กำเนิดกุมาร” มากว่าเกือบ 3,000 ปีที่แล้ว ก่อนชาวตะวันตกจะเรียนแล้วจึงรู้เมื่อไม่กี่ปีมานี้
สุดจาดี มณีหกด้าน
(10/04/66)
โปรดติดตามได้ทุกวันจันทร์ พุธ ศุกร์ (เว้นวันหยุดราชการ) อ่านบทความคนเริ่มแก่และบทความอื่นๆ ได้ที่ https://mirror6.com/posts
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
