EP : 123 Million Joe (repost)
มังงะหรือการ์ตูนในภาษาบ้านเรานั้นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ อย่างที่ใครบางคนคิดนะครับ ถ้าคุณคิดว่าโลกของการ์ตูนมันไม่มีอะไร มันไร้ค่า มอมเมาเยาวชน หรือเป็นเรื่องของพวกเด็กๆ แล้วละก็ ใครคิดอย่างนั้นมันช่างโครตคิดผิดอย่างมหันส์เลยนะครับ เพราะเอาแค่แง่มูลค่าแล้ว โลกของการ์ตูนนั้นไม่ต่ำว่าพันล้านหรือแสนล้านบาทได้เลยนะครับ แต่มูลค่าเงินมันไม่ได้ตอบโจทย์สำหรับนักอ่านอย่างเราๆหรอกนะครับ
จุดที่เราสนใจคือ การ์ตูนหลายๆเรื่องนั้นมีอิทธิพลต่อคนอ่านทุกเพศทุกวัย บางเรื่องให้แรงบันดาลใจ บางเรื่องให้กำลังใจ บางเรื่องให้แนวทางในการใช้ชีวิตและอื่นๆอีกมากมายครับ
คนอ่านอย่างผมบ่อยมากเมื่อติดเรื่องใดแล้วมักจะคิดว่าขอให้ได้อ่านเรื่องนี้จนจบเถอะ เพราะมีหลายเรื่องมากที่โดนตัดจบก่อนเวลาอันควรทำให้งานออกมาแบบรวบรัด ลอยแพ หรือแม้แต่คนเขียนเขียนต่อไม่ได้เพราะอุบัติเหตุ หรือ เสียชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเสียดายและทำให้เศร้าใจสำหรับนักอ่านอย่างพวกผมมากๆ
Million Joe เอาประเด็นนี้มาเขียนครับ ประเด็นที่ว่าหากการ์ตูนที่กำลังฮิตมากๆ มีคนติดตามอ่านมากๆ เกิดวันนึงคนเขียนกลับไม่อยู่ในสภาพที่เขียนออกมาได้ เราจะทำอย่างไรกัน ถ้าวันนึงนักเขียนตายไปกะทันหัน ผู้เกี่ยวข้องจะตัดสินใจอย่างไร จบเลยอย่างนั้น เราจะโอเคไหมในแง่ของการตามอ่านมานาน
แล้วไม่ได้อ่านต่อจนถึงจบให้เนื้อเรื่องหรือปริศนาในเรื่องค้างอยู่อย่างนั้น หรือว่าจะหาใครมาเขียนต่อ แล้วมันจะสนุกและมั่นใจได้อย่างไรว่าเนื้อเรื่องจะตรงกับความต้องการของอ.ผู้เขียนที่เสียชีวิตไป แค่คิดก็ปวดหัวแล้วว่า หนทางไหนจะดีสำหรับคนส่วนใหญ่มากกว่ากัน
เนื้อเรื่องของเรื่องนี้ไม่มีอะไรมากครับ การ์ตูน Million Joe คือการ์ตูนดังอันดับหนึ่งที่ทำยอดขายมหาศาลมีผู้ติดตามมากมาย และเบื้องหลังนั้น กับเป็นปัญหาสำหรับกอง บก อยู่เหมือนกันเพราะอ.มากาตะผู้เป็นผู้เขียนนั้นเป็นคนที่ไม่ติดต่อทางสังคมใดๆเลย วันๆเอาแต่อยู่ในห้อง คนเดียว ผู้ช่วยต้องไปทำการในห้องอื่นคนละชั้น ห้ามเข้าห้อง
มีแค่เพียงเทราชิ หัวหน้าผู้ช่วยของ มากาตะที่มีกุญแจแล้วสามารถเข้าไปหา มากาตะ ได้ และบุคคลจากกอง บก อีกคนที่มีบทบาทสำคัญในเรื่อง นาม คุเรอิ ที่ได้รับการคัดเลือกจากมากาตะให้มารับต้นฉบับในแต่ละอาทิตย์ได้เท่านั้น แม้คุเรอิจะได้รับการคัดเลือกจาก มากาตะ
แต่ตัวเขาเองเคยเข้าห้องของมากะตะน้อยครั้งมาก ส่วนมากแค่ยืนรอหน้าประตูแล้วมากาตะยื่นต้นฉบับให้เท่านั้น อย่าว่าแต่ ตัวคุเรอิเองเลย แม้กระทั่งหัวหน้ากองบก ที่ยิ่งใหญ่ ยังไม่มีสิทธิ์เข้าไปในห้องของมากาตะเลย ทำได้แค่เพียงยืนคุยผ่านประตูห้องเท่านั้น ทำยังได้ครับ เพราะ Million joe แทบจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของบริษัทเลย พวกเขาจึงได้แต่ทำตามที่ อ.มากาตะ พอใจเท่านั้น เพราะผลงานอันยิ่งใหญ่ของเขานั่นเอง
จนวันหนึ่งเมื่อใกล้เดดไลน์ในการส่งต้นฉบับของ มากาตะ นั้นก็มีโทรศัพท์โทรมาหา คุเรอิ พร้อมกับบอกว่าเจ็บที่หัวใจเหลือเกิน ซึ่งสำหรับ คุเรอิ นั้นนี่คือคำพูดที่ได้ยินบ่อยครั้งเวลาใกล้ถึงเดดไลท์ในการส่งต้นฉบับ และบางครั้งเมื่อเขารีบไปหาเพราะคิดว่าจะเกิดปัญหาเรื่องสุขภาพขึ้น ก็พบ อ.มากาตะนั่งอยู่บนโซฟาแล้วบอกว่าไม่เป็นอะไรแถมต่อว่าเรื่องเวลาในการมาหาของคุเรอิอีก
ครั้งนี้ก็เลยไม่ได้ทำให้เขาตกใจเช่นกัน จนเขาได้ไปพบว่า อ.มากาตะ สิ้นใจในห้องของเขาเองแล้ว เขาจึงได้พบว่าเขานั้นได้ปล่อยปะละเลยการให้ความสำคัญกับนักเขียนของเขา และ เขาจะทำอย่างไงในเมื่อต่อไปนี้ Million joe จะไม่สามารถออกมาให้คนได้อ่านกันอีกต่อไปแล้ว ความคาดหวังจากนักอ่านและผลประโยชน์มหาศาลที่กำลังจะหายไปอาจเกิดจากความไม่ใส่ใจของเขาเอง
เมื่อเขาเรียก เทราชิ มาดูศพของอ.มากาตะ แล้ว ตัวคุเรอิ กับคิดแผนๆนึงขึ้นมา คือการสวมรอยเขียนการ์ตูนเรื่องนี้ต่อไป เพื่อสานต่อความฝันของผู้อ่าน และของตัวเองที่เคยเป็นนักเขียนแต่ไปไม่ได้ถึงดวงดาวจนต้องยอมแพ้มาเป็นคนของกอง บก แทน เพราะ คุเรอิ รู้ว่า ตัวอ.มากาตะนั้นได้เขียนเรื่องย่อเนื้อหา ไปจนถึงตอนจบไว้แล้ว
และ ในส่วน ตัวเทราชิเอง แทบจะวาดแทนอ.มากาตะตลอดเวลาเพราะฉะนั้นเรื่องรายเส้นนั้นไม่ใช่ปัญหาหนักเกินไปสำหรับแผนนี้ คุเรอิจะสามารถสวมรอยต่อไปได้ไหมโดยไม่ให้ใครรู้ และจุดสุดท้ายเรื่องจะออกมาแบบไหน ต้องอ่านเรื่องนี้เลยครับ
เรื่องนี้นั้นถ้าเราเคยได้อ่านการ์ตูนที่พูดถึงวงการนักเขียนแล้วนะก็จะเก็ทได้เร็วนะครับ ขั้นตอนความกดดันและสิ่งที่ต้องเจอออกมาเต็มมากๆครับ ผู้ที่เกี่ยวข้องไม่ว่าใครจะเจอปัญหากลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันบ้างไม่มากก็น้อยครับ ยิ่งในเรื่องเราเห็นสิ่งที่ตัว คุเรอิ ต้องเจอ ทั้งก่อนและหลังการตัดสินใจสวมรอย การแก้ปัญหาเรื่องคุณภาพผลงาน ให้ออกมาเสมือน อ.มากาตะยังคงอยู่
และเขียนด้วยตนเอง ปัญหาที่คนที่เกี่ยวข้องต้องมาข้องแวะหรือต้องมาหา อ.มากาตะ แม้จะมีไม่บ่อยครั้งแต่ทุกครั้งก็สร้างปัญหาให้กับตัว คุเรอิเป็นอย่างมาก จนคนอ่านอย่างผมหมดพลังงานในการอ่านไปกับการเล่าเรื่องในเรื่องนี้ไม่ใช่น้อยครับ ถือว่าทำออกมาได้เป็นอย่างดี รวมถึงบทสรุปของเรื่องนี้ ที่ทำออกมาได้หักมุมมากในตอนท้ายอย่างไม่คาดคิดว่าจะออกมาเป็นอย่างนี้ครับ เสมือนนั่งรถเร็วๆ อยู่ดีๆ รถก็ลอยขึ้นจากการเจอลูกระนาดบนถนนอย่างนั้นเลยครับ
สิ่งเดียวที่ผมว่าเป็นปัญหาอย่างมากในเรื่องนี้คือ ลายเส้นครับ สำหรับผมนี่ถือว่าเป็นลายเส้นที่แย่เอามากๆ ผมไม่เคยอ่านลายเส้นของอ.ผู้เขียนมาก่อน เลยทำใจไม่ได้ การดีไซน์ และตัวละคร โครงหน้า สัดส่วนต่างๆ ผมอ่านแล้วเครียดแม้เนื้อหามันจะพีคเพียงใดในตอนนั้นแต่เมื่อลายเส้นออกมาแบบนี้อารมณ์ผมก็ตกละครับ
Million Joe เรื่องโดย อ.ริวจิ โทคูชิ และ ภาพโดย อ.อิโรฮะ อิชิมารุ ในไทยเจ้าของลิขสิทธิ์โดย สนพ สยามอินเตอร์คอมมิค ครับ ออกมาทั้งหมด 3 เล่มจบ เล่มจบออกมาปี 2557 ครับ ปัจจุบันคงต้องหามือสองมาอ่านนะครับ เพราะเรื่องนี้ไม่ได้รับความนิยมในไทยครับ
โดยส่วนตัวเรื่องนี้เด่นในการนำเสนอเนื้อเรื่องมากครับ ความสมจริงของเหตุการณ์ทำให้เราสนุกไปกับเรื่องนี้ไม่ยากเลย แม้ปัญหาเรื่องลายเส้นจะมาปั่นทอนความอยากอ่านและความสนุกลงบ้าง แต่หากมองข้ามเรื่องนั้นไปแล้ว การ์ตูนเรื่องนี้มีอะไรดีๆที่พร้อมจะให้เราอ่านและลุ้นอย่างสนุกตั้งแต่ต้นเรื่องยันหน้าสุดท้ายเลยครับ และเมื่ออ่านจบก็อยากให้ทุกคนให้คำตอบกับตัวเองว่าในฐานะนักอ่านแล้ว เราจะเลือกทางไหน จะเลือกให้จบไปหรือจะเลือกหนทางแบบที่คุเรอิเป็นคนเลือกครับ
ลายเส้น 3.5/10
เนื้อเรื่อง 8.5/10
ความประทับใจ 8/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #3เล่มจบ #SiamInterComics #การ์ตูนแนวดราม่า #การ์ตูนแนวอาชีพนักวาดมังงะ #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวระทึกขวัญ #8คะแนน #MillionJoe #หนังสือการ์ตูน #Rate15 #สยามอินเตอร์คอมมิค #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
