ทำไมเราต้องเป็นผู้ให้ตลอด..ทั้งที่เราก็อยากเป็นผู้ถูกรับเหมือนกัน ?
คำถามนี้ถูกลบ
ในบางเคส
อาจะเกิดขึ้นได้
เพราะเรารักเขาค่ะ
รักมากๆ รักกว่าที่เขารักเรา
เราจึงอยาก "ให้" เขา
เพื่อให้เขามีความสุข
ได้เห็นเขายิ้ม ได้เห็นเขาสบายใจ
เราเองก็พลอยมีความสุขไปด้วย
แต่การให้ย่อมมีลิมิตค่ะ
แรกๆ เราอาจจะไม่รู้สึกอะไร
แต่ถ้าเราให้ไปอย่างเดียว
โดยไม่เคยได้รับอะไรกลับมา
แน่นอนค่ะว่ามันต้องรู้สึก "ไม่คุ้ม" กันบ้าง
ถ้ารู้สึกเป็นทุกข์จากการให้
งั้นลองมาทบทวนดูใหม่มั้ยคะ
ว่าทำไมเราถึงทุกข์
ทั้งที่ "การให้" เป็นเรื่องดี
ถ้าแปรเป็นสมการโง่ๆ
ให้เพราะรัก
แล้าถ้าไม่ให้ล่ะ?
มันก็อาจจะเป็นไปได้ว่า
"ไม่ได้รัก"
ผลลัพธ์อาจจะเจ็บหน่อยนะคะ
แต่มันเป็นความจริงที่เราต้องยอมรับให้ได้
เราไม่ใช่ใครคนหนึ่ง
ที่มโนคำตอบขึ้นมาเพื่อทำร้ายจิตใจใคร
แต่เราเอาประสบการณ์ของเรามาเตือนค่ะ
เราเคยให้คนคนหนึ่งไปแบบไม่มีเงื่อนไข
ให้ทั้งที่ตัวเองก็ลำบาก แต่เพื่อเขา เราให้ได้
สุดท้ายเขาไม่เคยพอ และไม่เคยตอบแทน
เราไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเลย
นอกจากความรู้สึกดีๆ ที่อยากจะสัมผัสได้
ไม่เคยเลยค่ะ...ไม่เคยเลย...
ไม่สิ...อาจจะมีบ้าง...
ก็ตอนที่เขาต้องการอะไรจากเรา...
...เขาจะอ้อน จะทำดีกับเรามากค่ะ
ทุกวันนี้เราพอแล้วค่ะ
เสียไปเยอะ ไม่คุ้ม
เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา
เสียทั้งความรู้สึก เสียทุกๆ อย่าง
คิดยังไงก็ไม่คุ้มเลยค่ะ
ไม่อยากให้มองความรักเป็นการกุศลนะคะ
ที่จะต้องให้ๆๆ เท่านั้น แล้วจะได้บุญกลับมา
แต่อยากให้ลองมองความรักเป็นธุรกิจดูค่ะ
ถ้าเงื่อนไขไม่คุ้มแก่กัน ก็ต้องมองหาเจ้าอื่น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
