กลิ่นดอกไม้
**" จดหมายถึงเจ้าดอกไม้ "**
" ถึง เจ้าดอกไม้ที่รักของฉัน"
.
"ฉัน ...ยังจดจำวันที่ได้เจอเธอ"
.
ฉันยังจดจำวันแรกที่ได้กับพบเธอ วันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิตของฉัน เธอได้ปลูกดอกไม้ลงในหัวใจของฉันเพียงแรกพบ เธอบำรุงมันด้วยรอยยิ้ม เธอรดน้ำมันด้วยแววประกายในดวงตา ทุกคำพูด ทุกการกระทำของเธอ มันทำให้ดอกไม้นั้นเติบโตและเบ่งบาน เธอทำให้ฉันเข้าสู่ภวังค์แห่งความรัก
.
" นี่สินะความรัก "
.
ดอกไม้นั้น...เติบโตอย่างเต็มที่ เบ่งบานส่งกลิ่นหอมอบอวล เย้ายวนใจ กลิ่นมันไม่ผิดเพี้ยนไปจากกลิ่นของตัวเธอ กลิ่นนั้นไม่เหมือนดอกไม้ใดๆ มันมีเอกลักษณ์เป็นของมันเอง มันเป็นกลิ่นที่มีเพียงหนึ่งเดียว กลิ่นของมันไม่มีดอกไม้ใดจะเทียบเทียมได้ เหมือนที่ไม่มีใครผู้ใดจะสามารถมาเเทนที่ของเธอได้
กลิ่นของมันยังคงตราตรึงอยู่ในทุกห้วงลมหายใจของฉัน มันสลักลงลึกถึงก้นบึ้งของหัวใจฉัน แม้จะหายใจเข้าหรือออก นอนหรือนั่ง หลับหรือตื่น กลิ่นดอกไม้ของเธอ ยังคงติดแนบตราตรึง
.
" กลิ่นจากกาย พาให้ใจพร่ำเพ้อ "
"ฉันตกหลุมรักเธอเข้าให้แล้ว"
.
ชีวิตของฉันเหมือนกับ 'ฝันไป ' ฝันที่ฉันไม่อยากจะลืมตาตื่นขึ้นมาเลย ฉันอยากจะสถิตย์อยู่ใน " ความฝัน " ความฝันที่มีเพียงฉันและเธอ ความฝันที่เรายิ้ม เราหัวเราะด้วยกัน ความฝันที่ไม่รู้เบื่อ ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆมาขวางกั้น ความฝันที่ดอกไม้นั้นไม่ผลิดอกเบ่งบานอย่างสวยงามที่สุด ความฝันที่กลิ่นดอกไม้ของเรา ฟุ้งกระจายไปในทุกอณูของอากาศ ให้หอมไปทั่วทุกทิศทาง
ฉันอยากให้มันเป็นอย่างนี้ตลอดไป ขอให้เวลาทุกเสี้ยววินาทีเดินไปอย่างช้าๆ ให้ดอกไม้ส่งกลิ่นนี้เรื่อยไป ไม่จืดจาง ไม่ร่วงโรย ฉันได้แต่เฝ้าอธิษฐานให้เป็นเช่นนี้ไปอย่างช้าๆ ... แต่มันคงเป็นได้แค่คำอธิษฐาน
.
" วันที่ดอกไม้นั้นเริ่มร่วงโรย "
.
" กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย "
แต่แล้วฉันก็ทำได้เพียง อธิษฐาน เมื่อในวันที่ฉันต้องห่างจากเธอ ก็มาถึง ดอกไม้ในใจของฉันเริ่มจะโรยรา มันเริ่มเหี่ยวเฉา ไม่สวยงามเหมือนก่อนมา กลิ่นดอกไม้ นั้นจางหายไป เหมือนกับเธอที่หายหน้า
" คนทางนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ แต่คนทางนี้หนะ คิดถึงมาก "
" สายลมจ๋า...ช่วยพัดเอากลิ่นดอกไม้ของฉันกลับคืนมาได้ไหม "
.
" วอนสายลมพัดหวนคืนกลับมา "
.
" ความห่างไกลมันทำให้คนๆนึงสั่นไหว กลัวว่าเขาจะไม่กลับมา "
.
ฉันได้แต่เฝ้ามอง มองดูดอกไม้ที่ฉันรักนั้นตายลงอย่างช้าๆ สัมผัสถึงกลิ่นของมันที่กำลังเลือนหายไปทุกขณะ ทุกสิ่งที่ฉันวาดฝันไว้ เหมือนมันจะค่อยๆจางลง เหลือเพียงภาพอันงดงามของความทรงจำ ตั้งแต่วันแรกที่เธอก้าวเข้ามา... จนถึงวันนี้... วันที่เธอต้องจากลาจากฉันไป...
.
" ฉันยังจดจำทุกเรื่องในวันวาน " "ความอบอวลพลันค่อยๆสลาย "
.
" กลิ่นดอกไม้นั้นยังคงหอมหวล อบอวล ในความทรงจำ ให้ฉันได้ถวิลหาอยู่เสมอ "
.
" ทุกเรื่องราว ทุกสัมผัส เหลือเพียงแค่ความหลัง "
.
" คงถึงเวลาที่ฉันต้องตื่นแล้วสินะ "
.
ยามราตรีคงต้องจบลง เมื่อดวงตะวันเริ่มฉายแสงแห่งอรุณรุ่ง ความฝันอันสวยงามของฉัน ก็คงต้องถึงคราวอวสาน ไม่มีแล้วซึ่งดอกไม้ที่ฉันรัก ไม่หลงเหลือแม้กลิ่นอายอันหอมหวลของมัน ฉันคงทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้ นอกจากปล่อยให้ทุกอย่างอยู่ข้างหลังและ ก้าวเดินหน้าต่อไป บนเส้นทางที่ปราศจากซึ่งเธอ แม้มันจะเหงาบ้าง แต่ฉันจะก้าวผ่านมันไปให้ได้
.
" เหมือนที่เธอพร่ำบอกฉันเสมอ "
.
"ขอเธอจงหลับให้สบายนะ เจ้าดอกไม้ของฉัน เธอไม่จำเป็นที่จะต้องห่วงกังวลใดๆ ฉันคนนี้จะเข้มแข็ง และอยู่คนเดียวให้ได้ ..."
" เธอจะยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอ แม้เวลาจะผ่านไปนานสักเท่าใดฉันจะไม่ลืม...ไม่ลืม แม้สักเศษเสี้ยวความทรงจำที่มีเธอ "
.
"ไม่มีวันไหนที่จะลืมเจ้าดอกไม้ของฉัน ไม่มีวันที่จะลืมเลือนกลิ่นหอมซึ่งตราตรึงใจของฉันไว้เมื่อแรกพบ "
.
" กลัวจากลาหายไป...ไม่กลับคืนมา "
~°~
"ไม่มีวันที่จะลืมแม้...กลิ่นดอกไม้ "
ด้วยรักจาก...คนทางนี้ที่ยังคงรอคอย
20.4.2023.
**" จดหมายถึงเจ้าดอกไม้ "**
" ถึง เจ้าดอกไม้ที่รักของฉัน"
.
"ฉัน ...ยังจดจำวันที่ได้เจอเธอ"
.
ฉันยังจดจำวันแรกที่ได้กับพบเธอ วันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิตของฉัน เธอได้ปลูกดอกไม้ลงในหัวใจของฉันเพียงแรกพบ เธอบำรุงมันด้วยรอยยิ้ม เธอรดน้ำมันด้วยแววประกายในดวงตา ทุกคำพูด ทุกการกระทำของเธอ มันทำให้ดอกไม้นั้นเติบโตและเบ่งบาน เธอทำให้ฉันเข้าสู่ภวังค์แห่งความรัก
.
" นี่สินะความรัก "
.
ดอกไม้นั้น...เติบโตอย่างเต็มที่ เบ่งบานส่งกลิ่นหอมอบอวล เย้ายวนใจ กลิ่นมันไม่ผิดเพี้ยนไปจากกลิ่นของตัวเธอ กลิ่นนั้นไม่เหมือนดอกไม้ใดๆ มันมีเอกลักษณ์เป็นของมันเอง มันเป็นกลิ่นที่มีเพียงหนึ่งเดียว กลิ่นของมันไม่มีดอกไม้ใดจะเทียบเทียมได้ เหมือนที่ไม่มีใครผู้ใดจะสามารถมาเเทนที่ของเธอได้
กลิ่นของมันยังคงตราตรึงอยู่ในทุกห้วงลมหายใจของฉัน มันสลักลงลึกถึงก้นบึ้งของหัวใจฉัน แม้จะหายใจเข้าหรือออก นอนหรือนั่ง หลับหรือตื่น กลิ่นดอกไม้ของเธอ ยังคงติดแนบตราตรึง
.
" กลิ่นจากกาย พาให้ใจพร่ำเพ้อ "
"ฉันตกหลุมรักเธอเข้าให้แล้ว"
.
ชีวิตของฉันเหมือนกับ 'ฝันไป ' ฝันที่ฉันไม่อยากจะลืมตาตื่นขึ้นมาเลย ฉันอยากจะสถิตย์อยู่ใน " ความฝัน " ความฝันที่มีเพียงฉันและเธอ ความฝันที่เรายิ้ม เราหัวเราะด้วยกัน ความฝันที่ไม่รู้เบื่อ ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆมาขวางกั้น ความฝันที่ดอกไม้นั้นไม่ผลิดอกเบ่งบานอย่างสวยงามที่สุด ความฝันที่กลิ่นดอกไม้ของเรา ฟุ้งกระจายไปในทุกอณูของอากาศ ให้หอมไปทั่วทุกทิศทาง
ฉันอยากให้มันเป็นอย่างนี้ตลอดไป ขอให้เวลาทุกเสี้ยววินาทีเดินไปอย่างช้าๆ ให้ดอกไม้ส่งกลิ่นนี้เรื่อยไป ไม่จืดจาง ไม่ร่วงโรย ฉันได้แต่เฝ้าอธิษฐานให้เป็นเช่นนี้ไปอย่างช้าๆ ... แต่มันคงเป็นได้แค่คำอธิษฐาน
.
" วันที่ดอกไม้นั้นเริ่มร่วงโรย "
.
" กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย "
แต่แล้วฉันก็ทำได้เพียง อธิษฐาน เมื่อในวันที่ฉันต้องห่างจากเธอ ก็มาถึง ดอกไม้ในใจของฉันเริ่มจะโรยรา มันเริ่มเหี่ยวเฉา ไม่สวยงามเหมือนก่อนมา กลิ่นดอกไม้ นั้นจางหายไป เหมือนกับเธอที่หายหน้า
" คนทางนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ แต่คนทางนี้หนะ คิดถึงมาก "
" สายลมจ๋า...ช่วยพัดเอากลิ่นดอกไม้ของฉันกลับคืนมาได้ไหม "
.
" วอนสายลมพัดหวนคืนกลับมา "
.
" ความห่างไกลมันทำให้คนๆนึงสั่นไหว กลัวว่าเขาจะไม่กลับมา "
.
ฉันได้แต่เฝ้ามอง มองดูดอกไม้ที่ฉันรักนั้นตายลงอย่างช้าๆ สัมผัสถึงกลิ่นของมันที่กำลังเลือนหายไปทุกขณะ ทุกสิ่งที่ฉันวาดฝันไว้ เหมือนมันจะค่อยๆจางลง เหลือเพียงภาพอันงดงามของความทรงจำ ตั้งแต่วันแรกที่เธอก้าวเข้ามา... จนถึงวันนี้... วันที่เธอต้องจากลาจากฉันไป...
.
" ฉันยังจดจำทุกเรื่องในวันวาน " "ความอบอวลพลันค่อยๆสลาย "
.
" กลิ่นดอกไม้นั้นยังคงหอมหวล อบอวล ในความทรงจำ ให้ฉันได้ถวิลหาอยู่เสมอ "
.
" ทุกเรื่องราว ทุกสัมผัส เหลือเพียงแค่ความหลัง "
.
" คงถึงเวลาที่ฉันต้องตื่นแล้วสินะ "
.
ยามราตรีคงต้องจบลง เมื่อดวงตะวันเริ่มฉายแสงแห่งอรุณรุ่ง ความฝันอันสวยงามของฉัน ก็คงต้องถึงคราวอวสาน ไม่มีแล้วซึ่งดอกไม้ที่ฉันรัก ไม่หลงเหลือแม้กลิ่นอายอันหอมหวลของมัน ฉันคงทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้ นอกจากปล่อยให้ทุกอย่างอยู่ข้างหลังและ ก้าวเดินหน้าต่อไป บนเส้นทางที่ปราศจากซึ่งเธอ แม้มันจะเหงาบ้าง แต่ฉันจะก้าวผ่านมันไปให้ได้
.
" เหมือนที่เธอพร่ำบอกฉันเสมอ "
.
"ขอเธอจงหลับให้สบายนะ เจ้าดอกไม้ของฉัน เธอไม่จำเป็นที่จะต้องห่วงกังวลใดๆ ฉันคนนี้จะเข้มแข็ง และอยู่คนเดียวให้ได้ ..."
" เธอจะยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอ แม้เวลาจะผ่านไปนานสักเท่าใดฉันจะไม่ลืม...ไม่ลืม แม้สักเศษเสี้ยวความทรงจำที่มีเธอ "
.
"ไม่มีวันไหนที่จะลืมเจ้าดอกไม้ของฉัน ไม่มีวันที่จะลืมเลือนกลิ่นหอมซึ่งตราตรึงใจของฉันไว้เมื่อแรกพบ "
.
" กลัวจากลาหายไป...ไม่กลับคืนมา "
~°~
"ไม่มีวันที่จะลืมแม้...กลิ่นดอกไม้ "
ด้วยรักจาก...คนทางนี้ที่ยังคงรอคอย
20.4.2023.
ประพันธ์โดย ณ.กาลครั้งหนึ่ง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
