หลายครั้งเวลาฟังเพลงเรามักได้ยินวลีที่แทนอารมณ์ความรู้สึกหม่นเศร้า ด้วยการพาเราดำดิ่งลงไปในสีน้ำเงิน เช่น “Feel blue" หรือ “We have the blues" ซึ่งเมื่อฟังแล้วหลายคนก็พอจะจินตนาการตามถึงความรู้สึกได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
🔵 ตัวแทนความเศร้าโศก และตรอมตรม
ถ้าลองย้อนกลับไปดูต้นตอเท่าที่พอจะหาได้ วลีสมัยนี้ปรากฎครั้งแรกเมื่อปี 1785 ในหนังสือ A Classical Dictionary of the Vulgar Tongue โดย Francis Grose โดยให้นิยามไว้ว่า [ to look blue ] หมายถึง ท่าทางสับสน ตื่นตระหนก หรือผิดหวัง
หลังจากนั้นสีน้ำเงิน ก็ถูกนำไปใช้เพื่อเป็นตัวแทนความเศร้าโศก และตรอมตรมอย่างแพร่หลายยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 อย่างเช่นปรากฏการอ้างอิงถึงคำ "feeling blue" และ "to have the blue devils" ขึ้นมากมายในหมู่นักเขียนอเมริกัน
หรืออีกมุมมองจากนักประวัติศาสตร์ Patrick J. Mahoney ที่ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า คำนี้อาจมาจากวาทกรรมของเหล่าผู้ต่อต้านศาสนาในศตวรรษที่ 18 ที่เปรียบเทียบคำว่า “to be blue” เข้ากับการเป็นลัทธิพิวริตันในนิวอิงแลนด์ ซึ่งมีความคร่งครัด หมองหม่น เข้มงวดกับความเชื่อของศาสนามากจนเกินไป