ฤๅไข่จะหมดตะกร้า
เก็บไข่ใส่ตะกร้าทุกวัน และเราก็นำไข่ไปกินไปแจกเพื่อน มีคนมาขอซื้อก็ขาย เมื่อความต้องการไข่เพิ่ม ก็ต้องเลี้ยงแม่ไก่เพิ่มสินะ
หากเปรียบไข่เป็นรายได้ ไข่ย่อมมาจากแม่ไก่ ทำให้ฉันนึกเปรียบกับรายได้ของแม่ซึ่งมาจากการขายข้าวแกงในโรงเรียน ขณะพวกเราก็โตขึ้น ค่าใช้จ่ายก็ต้องมากตาม เพราะเป็นวัยกำลังกินกำลังนอน ทั้ง อาหาร เสื้อผ้า ค่าเล่าเรียน เป็นสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้า
เพื่อให้พวกเราได้มีหน้ามีตาทัดเทียมกับเพื่อนบ้าน แม่จะมีอาหารมาให้ลูกกินอิ่มทุกมื้อ เสื้อผ้าก็มีให้ใส่ครบชุด ชุดใส่อยู่บ้านก็เลือกซื้อตัวโตเผื่อเอาไว้จะได้ใส่นานๆได้ ยกเว้นหนังสือเรียนที่ส่งต่อกันได้
หากมีเสื้อผ้าขาดแม่ก็ซ่อมแซมเองและสอนลูกหัดเย็บผ้าด้วยมือ สอนการซักรีดเสื้อผ้ากันเอง เพื่อแบ่งเบาภาระงานของแม่ ฉันเองก็หุงข้าวทำกับข้าวเป็นตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียน
ฉันเองเคยออกจากโรงเรียนมา 1 ปีตอนก่อนชั้น ป.1 เพื่อเลี้ยงน้องคนเล็ก เพราะแม่ต้องไปทำงานหาเงินและหาพี่เลี้ยงน้องไม่ได้ เพื่อนบ้านมักเอาฉันไปเป็นกรณีศึกษา เพื่อสอนลูกๆของตัวเองว่า ให้เอาอย่างฉันสิ ทั้งหุงข้าว ซักผ้า เลี้ยงน้อง ทำได้ดีเหมือนเด็กโต รับผิดชอบงานดี
แท้จริงเพราะครอบครัวเราต้องพึ่งพาตัวเอง มีกันแค่ห้าชีวิต แม่เป็นหลักสำคัญของครอบครัว และจัดหน้าที่ให้ลูกๆได้รับผิดชอบตั้งแต่เล็กๆ
พี่คนโตอายุสิบขวบกลางๆ เรียนโรงเรียนการช่าง รับผิดชอบการเลี้ยงหมู ทั้งขนเศษอาหารที่เหลือจากร้านข้าวแกงของแม่ที่โรงเรียนมาบ้านในตอนเย็นหลังเลิกเรียน
หาผักมาต้มกับปลายข้าวเป็นอาหารหมูในวันหยุด ซึ่งพี่คนโตต้องใช้จักรยานอีกคันในการทำภารกิจ และดูแลน้องๆทุกคนแทนแม่ขณะแม่ยังไม่กลับบ้าน
พี่คนรอง อายุสิบขวบกว่า เรียนชั้นประถมรับผิดชอบหาฟืนมาเก็บไว้ให้พอใช้ กับการ ขนน้ำมาใส่ให้เต็มโอ่งในครัว
ซึ่งสมัยนั้นใช้น้ำบ่อ ต้องใช้ถังใบเล็กผูกเชือกสำหรับดึง เมื่อตักน้ำขึ้นมาแล้วใส่ถังหิ้วอีกสองใบ หาบหิ้วมาเติมน้ำในตุ่มน้ำหรือโอ่งน้ำที่บ้าน ทุกจุดให้เต็ม ซึ่งมีอยู่ 3 จุด คือตุ่มน้ำในครัวสำหรับหุงต้ม และล้างภาชนะ จุดที่ 2 เป็นตุ่มที่นอกชานไว้สำหรับสำรอง และจุดที่ 3 ตุ่มน้ำใกล้ๆบันไดเพื่อไว้ล้างเท้า หรือให้แม่อาบเมื่อกลับมาจากทำงาน
การให้ลูกรับผิดชอบงานตั้งแต่เด็ก เป็นสิ่งที่ดีมากๆ แต่หากเปรียบกับสมัยนี้
อาจมองว่า เด็กอย่างพวกเราทำงานหนักเกินไป เกินกำลัง แต่นั่นคือสภาพเวลานั้นที่แม่เลี้ยงเดี่ยวทำได้และได้ทำไปแล้ว
ครอบครัวของเราดูแล้วลำบาก แต่ไม่อดอยาก หมูที่เราเลี้ยงไว้จะถูกนำไปขายเมื่อถึงเวลา เพื่อนำเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายในการเปิดเรียนภาคเรียนใหม่ เป็นอย่างนี้จนกระทั่งน้องคนเล็กเข้าเรียนชั้นมัธยมจึงได้หยุดเลี้ยง
หมูจึงสัตว์ที่ได้ช่วยเหลือและแบ่งเบาภาระทางการเงินของแม่ได้เป็นอย่างดี
นอกจากเลี้ยงหมู เรายังเลี้ยงไก่อีกประมาณสิบกว่าตัว ไว้ดูเล่นและกินไข่บางครั้งก็บริโภคในครอบครัว
เป็นอันว่าไข่ในตะกร้าบ้านเราถูกนำไปใช้ประโยชน์ ทั้งไม่แตกหรือเน่าเสีย และไม่มีวันหมด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
