เรื่องเล่าของหนูนิ แม่ศรีไพร 2514
.
หนังไทยอีกเรื่องที่ชอบมาก
.
กว่าข้าพเจ้าจะได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ปาเข้าไปพ.ศ. 2516 ซึ่งตอนนั้นเป็นนิสิตปี 1 ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์บางเขน มหาลัยฯนำมาฉายให้ชมที่หอประชุมตอนเย็นวันศุกร์สำหรับนิสิตที่อยู่หอพักและคิด
ค่าดูในราคาถูกกว่าโรงหนังอมรพันธ์ที่อยู่3แยกเกษตร
.
ตอนที่ 29/3 ชีวิตนิสิตปี 1 ข้าพเจ้าเคยเล่าถึงบรรยากาศการรับชมหนังในหอประชุมแล้ว แต่ก็ขอเล่าซ้ำอีกว่าเวลามีหนังสยองขวัญมาฉายนั้น นิสิตหญิงจะนั่งเงียบๆ ในขณะที่นิสิตชายจะร้องวี้ดว้ายและกรี๊ดกันสะใจ ฮามากๆ ค่ะ
.
แม่ศรีไพรเป็นบทประพันธ์ของครูมาลัย ชูพินิจ(ผู้แต่ง ล่องไพร ท่านใช้นามปากกาว่า น้อย อินทนนท์) แต่เรื่องนี้ท่านใช้นามปากกาว่า เรียมเอง และผู้สร้างหนังเปลี่ยนชื่อมาจากชื่อเดิมคือ ธาตุดิน
.
เป็นหนังยิ่งใหญ่มากในยุคนั้น 35 มม. กำกับโดยเศรษฐีตุ๊กตาทอง คือ คุณวิจิตร คุณาวุฒิ หนังไปฉายต่างประเทศด้วย มีเพลงไพเราะ และ สนุกสนานถึง 12 เพลง ยังหาดูได้ทางยูทูบ ภาพมีฝนตกหนักไม่แพ้ มนต์รักลูกทุ่ง แต่ยังคงความสนุกเช่นเดิม
.
เริ่มเรื่อง.......ในค่ำคืนที่บรรยากาศของการฉลองมงคลสมรสระหว่างประจันกับก้อนทองผ่านไป ประจันดื่มเหล้าอำลาความเป็นโสดจนเมามาย เมื่อถึงเวลาส่งตัวเข้าหอ
เขาจึงหลับไม่ได้สติ
.
ทันใดนั้นก็มีชายลึกลับหนวดและผมยาวรุงรัง ลอบเข้าไปในห้องหอ บังคับก้อนทองออกมาจากเรือนหอแล้วขึ้นหลังช้างที่เตรียมไว้ พาก้อนทองหนีเข้าป่าลึก โดยมีชายกะเหรี่ยงชื่อ ส่างพลอ เป็นควาญช้างและเรียกชายคนนั้นว่า พ่อ
.
การเดินทางหนีด้วยช้างตั้งแต่ดึกจนสว่าง เป็นฉากที่ประทับใจข้าพเจ้ามาจนทุกวันนี้ เมื่อส่างพลอย่างเนื้อ
ที่เค็มปี๋ให้ชายผู้นั้นกินกับข้าวเหนียว นายหนวดก็แสดงความเอื้ออารีย์กับก้อนทองอย่างโหดๆว่าให้รีบกิน วันนี้
จะกินเพียงมื้อเดียวแล้วรีบเดินทางแต่ก้อนทองปฏิเสธ
.
ก้อนทองไม่เข้าใจว่าเขาจับตัวเธอมาทำไมในเมื่อไม่เคยรู้จักและโกรธเคืองกันมาก่อน แต่เขากลับพูดถากถางแถมเยาะที่ยังเป็นเจ้าสาวไม่สมบูนณ์ ไม่ว่าก้อนทองจะถามอะไร นายหนวดก็พูดเพียงว่า "แล้วจะรู้เอง"
.
"แล้วจะรู้เอง" ประจันโกรธแค้นสุดขีดเมื่อตื่นขึ้นในตอนเช้าแล้วเจ้าสาวหายไป เขาจะต้องล่าตัวคนร้ายรายนี้ให้ได้ มันเป็นคนถิ่นนี้หรือมาจากที่อื่นกันแน่ เพราะก้อนทองไม่เคยมีคนรักจึงเป็นไปไม่ได้ที่หนีตามชายอื่น
.
พรานหมึกเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ที่พบหลักฐานสำคัญคือขี้ช้างในบริเวณป่าห่างจากบ้านพัก แสดงว่า
คนร้ายต้องมาซุ่มอยู่เป็นเวลานานและไม่ว่าพรานหมึก
จะพูดหรือสันนิษฐานอะไร ประจันก็จะบอกว่า"ฉันรู้แล้ว"
.
หนักๆเข้าพรานหมึกจึงถามว่า "มีอะไรที่นายไม่รู้บ้างครับ"
.
ประจัน "มี...1. อย่าเสื-กพูดเวลาที่ฉันไม่ได้ถาม และ 2. เอาหน้าที่เหมือน อีเห็น ของแกไปให้พัน"
.
เมื่อพรานหมึกไปแล้ว ประจันก็พึมพัมกับตัวเอง "ต้องเป็นไอ้อินทรแน่"
.
เหตุการณ์นั้นผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว แล้วอินทรที่ประจันไม่เคยได้ข่าวมานานมากจะยังมีชีวิตอยู่อีกหรือ มันน่าจะตายไปแล้ว แต่ช่างเถอะไม่ว่าเทวดาหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหน ลงได้หยามน้ำหน้ากันขนาดนี้ สร้างความแค้นให้ถึงเพียงนี้ ประจันจะตามล้างตามล่าเพื่อเช็คบิลจนถึงที่สุด
.
"กั๋วๆๆๆๆๆ" เสียงชะนีร้องก้องป่าและห้อยโหนกันไปมา ส่างพลอจึงเป่าแคนและร้องเพลง ชะนีโหย ในขณะที่ยังคงไสช้างต่อไปเรื่อยๆ เนื้อเพลงเสียดสีก้อนทองไม่น้อย ความที่ไม่ได้กินอาหารและน้ำมาเป็นวันๆ หล่อนจึงเป็นลมหมดสติ
.
เมื่อได้สติก็มาอยู่ในกระท่อมโดยมีนายหนวดนั่งเฝ้า เขาบอกว่าเธอเป็นไข้ ตัวร้อนจัด และ เพ้อ ทำให้วุ่นวายกันไปหมด เมื่อก้อนทองถามว่าเธออยู่ที่ไหน นายหนวดก็ตอบว่า "แล้วจะรู้เอง"
.
ก้อนทอง "แล้วจะรู้เอง ๆ จนป่านนี้ฉันยังไม่รู้อะไรเลย"
.
แล้วหล่อนก็ตกใจที่เสื้อผ้าชุดเดิมหาย กลายเป็นเสื้อผ้าผู้ชายตัวใหญ่รุ่มร่าม ซึ่งน่าจะเป็นชุดของนายหนวด แล้วนายหนวดยังพูดหน้าตาเฉย
.
"ฉันเปลี่ยนให้เอง ตัวเธอเปียกยังกับอาบน้ำ ขืนปล่อยไว้มีหวังเป็นปอดบวมตายพอดี วางใจเถอะฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น ไอ้เห็นน่ะมันก็ต้องเห็นบ้าง ดูแต่ตา มือไม่ได้ต้อง ของมันจะเสียได้ยังไง"
.
พูดแล้วนายหนวดก็เดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก้อนทองตะโกนด่าทั้งในใจและนอกใจ "บ้าๆๆๆ"
.
อาละแต น้องสาวคนสวยของส่างพลอ ถูกนายหนวดใช้ให้มาคอยดูแลก้อนทอง หล่อนบอกก้อนทองว่าชายผู้ที่ก้อนทองเรียกว่า "นายหนวดเฟิ้ม" เป็นพ่อของทุกคนที่นี่ และหากก้อนทองไม่ยอมกินข้าว กินยา เขาสั่งให้หล่อนทุบหัวก้อนทองได้
.
ตามที่อาละแตบอก ที่นี่เป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงพัฒนาชื่อ "พะโส" อยู่กลางป่าลึกและยากที่ใครจะเดินทางถึง ตอน
นี้ที่นี่มีคนไทยเพียง 2 คนคือ นายหนวดเฟิ้มและก้อนทอง
.
ระหว่างนั้นก็มีเสียงอึกทึก อาละแตบอกว่า หนุ่มๆเที่ยวย่องสาว เพราะคนที่นี่ไม่ห้ามเรื่อง รัก ชายหนุ่มคนไหนชอบสาวคนไหนก็ย่องเข้าหา ถูกใจพ่อแม่ก็จับเสียผี(เกิดจากผิดผี คือการผิดประเพณีของหนุ่มสาว ที่มีการล่วงเกินกันในที่ลับตา)แล้วอยู่กินกัน
.
เสียงเพลง ย่องสาว ดังระงม จิ๊งหน่องซึ่งเล็งอีมูไว้จึงย่องเข้าหา แต่สาวเจ้าไม่เล่นด้วยเพราะความหน้าผีของเขาหล่อนจึงไล่ตะเพิด แถมพี่ชายของหล่อนยังทำท่าจะตื๊บอีกด้วย ดีที่จิ๊งหน่องชักบันไดบ้านออกทัน พี่ชายสาวเจ้าจึงลงมาไม่ได้
.
และก็ตามที่อาละแตเล่าอีกนั่นแหละ นายหนวดคนนี้ชื่อ อินทร เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วมีคนไปพบเขานอนสลบที่เชิงเขา ใครๆที่นี่รักเขายกให้เป็น พ่อ เพราะเขาช่วยปราบโจรที่มาปล้น โจรร้ายถูกฆ่าตายไป 20-30 คน
.
วันๆอินทรไปไหนไม่มีใครรู้ นึกอยากกลับเมื่อใดก็กลับ บางทีครึ่งวัน บางทีครึ่งเดือน และ บางทีครึ่งปี แต่ตอนนี้เขาได้สั่งทุกบ้านเย็บเสื้อให้ก้อนทองบ้านละตัว
.
อาละแตไม่รู้ว่าอินทรจับตัวก้อนทองมาทำไม แต่ถึงหล่อนรู้ก็จะไม่บอก แล้วอินทรยังสั่งว่าหากก้อนทองหนีก็ให้ปล่อยไป เขาจะรับตัวเธอกลับมา แม้จะตายไปแล้วก็ตาม เพราะหนทางหนีจากที่นี่ทั้งไกล ไข้ป่าชุม โอกาสรอดยาก
.
ด้วยเหตุนี้ก้อนทองจึงไม่คิดที่จะหนี จะว่าไปเรื่องหนีไม่ได้อยู่ในสมองของหล่อนอยู่แล้ว ที่นี่เป็นที่ไหน อยู่ส่วนไหนของแผนที่ประเทศไทยหล่อนยังไม่รู้ รู้แต่เป็นป่า อยู่นิ่ง ๆแล้วคอยแก้ปัญหาที่จะเข้ามาทีละเรื่องน่าจะดีกว่า
.
ประจันเป็นอดีตนายอำเภอจึงเป็นที่รู้จักของชาวบ้าน เขาไปหาพรานเมฆถึงบ้านในป่าเพื่อสอบถามบางเรื่องและอาจต้องขอความช่วยเหลือด้วย
ในเวลาเดียวกันนั้นก้อนทองในชุดสาวกะเหรี่ยงก็เดินชมหมู่บ้านโดยมีอาละแตนำทาง
.
ทุกๆคนทั้งชาย-หญิงต่างให้ความสนใจก้อนทอง ที่สวยอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็น ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของพ่ออินทร พ่อไปจับตัวมา
ก้อนทองสนใจครกกระเดื่องที่ใช้ตำข้าวของชาวบ้าน ส่วนคนที่ตำข้าวอยู่ก็มัวแต่ตะลึงมองความสวยของเธอ จนไม่เป็นอันทำงาน ก้อนทองจึงเลี่ยงไปเสีย
.
(ดนตรี) โอละเน้อ เออเฮอะ เออเฮอะ เออเฮอะ เออเออ บาสะเนอ บาสะเนอ บาสะเนอ ฉันรักเธอสุดหัวใจ เธอรักฉันไหม เอาหัวใจมาเกี่ยวก้อยกัน
.
(ดนตรี) โอละเน้อ เออเฮอะ เออเฮอะ เออเฮอะ เออเออ บาสะเนอ บาสะเนอ ฉันรักเธอ เธอรักฉัน ความรักเหมือนฝัน คนรักกันฝันอยู่ในดวงใจ
.
(ดนตรี) กะตู้วู้....กู่ร้อง อยู่แห่งใด บาสะเนอเธอรู้ไหม เขาแปลว่าฉันรักเธอ(ดนตรี) โอละหนอ ละหนอ ละหนอ ละหนอ เนอสะบา
.
เนอสะบา เนอสะบา เสียงแว่วมาดั่งละเมอ พาให้หลงเพ้อ ว่าแขนเธอนั้นโอบกอดฉัน (จบเพลงบาสะเนอที่แปลว่า ฉันรักเธอ ด้วยภาพสวยงาม)
มะสะยองรักอยู่กับปาโจ เธอร้องเพลงบาสะเนอให้คนรักฟังอย่างมีความสุข โดยหารู้ไม่ว่าทุกสิ่งอยู่ในสายตาของ พะส่วย หนุ่มจอมเกเรที่หลงรักเธอแต่เธอไม่เคยสนใจ ในเวลาเดียวกันนั้นประจันก็ขนพรานฝีมือดีมาเป็นโขยง ตระเวณตามล่าอินทรไปทั่ว
.
จิ๊งหน่องซึ่งหลงรักอีมูสาวร่างอวบอ้วนจับใจ ในขณะที่จิ๊งโหน่งผู้เป็นลูกชายไม่ชอบ เพราะอีมูกินเก่งและกินได้คราวละมากๆ หนูน้อยจึงกลัวโดนแย่งอาหาร แม้จิ๊งหน่องจะขัดเคืองลูกชายคนเดียวเพียงใดก็ทำอะไรลูกไม่ได้ เพราะหนูน้อยดันcopyหน้าตาพ่อมาเด๊ะๆ
.
กระท่อมที่ก้อนทองอยู่มีชะนีชื่อเพชราไว้เป็นเพื่อน ด้วยความเบื่อหน่ายไม่มีอะไรทำ ก้อนทองจึงค้นหาของในห้องเผอิญได้พบหีบใบหนึ่งซุกไว้ใต้เตียง เธอจึงหยิบมาดู
.
อินทรกลับมาพอดี เขาเป็นเดือดเป็นแค้นจนใช้มือบีบคอเธอด้วยความลืมตัว เป็นครั้งแรกที่เขาได้พิศเธออย่างใกล้ชิด อ่อนหวาน แสนบริสุทธิ์ สวยซึ้งตรึงใจ อินทรไม่เคยพบใครงามเท่านี้มาก่อน เขาจึงเผลอตัวจูบหล่อน และหล่อนดันไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย
.
เขาจึงผลักก้อนทองออกห่างแถมพูดดูถูกความง่ายของเธอ ทำให้ก้อนทองร้องไห้เพราะไม่เข้าใจความบ้าบอของเขา เธอจึงตัดสินใจไม่กินอะไรทั้งนั้น ให้มันตายไปเสียจะได้หมดเรื่อง
.
อินทรแม้จะพูดถากถางก้อนทองให้เธอเจ็บอาย ลับหลังเขาก็แอบไปนั่งคนเดียว เขาคิดถึงเธอ คิดถึงความหอมหวานจากเธอ ผู้หญิงที่เขาอยากเกลียด อยากให้ชอกช้ำใจ เพราเป็นคนที่ประจันรักไม่งั้นจะแต่งงานด้วยหรือ แต่ทำไมหยิกเล็บถึงเจ็บเนื้อ
.
ขณะนั้นตะวันจวนลับขอบฟ้า ผู้คนต่างเสร็จงานในไร่จึงพากันกลับบ้าน โดยมี อุเหม่ กะเหรี่ยงสาวที่แอบรักจิ๊งหน่อง(ด้วยความช่วยเหลือของจิ๊งโหน่งผู้เป็นลูก ต่อมาเธอเป็นแฟนจิ๊งหน่อง)ร้องเพลง ตะวันตกดิน ดังก้องกังวานไปทั่วทุ่ง
.
อินทรนั้นเมื่อรู้จากอาละแตว่าก้อนทองไม่ยอมกินอาหารเอาแต่นอนทั้งวัน อินทรร้อนใจจนต้องมาดูอาการของเธอ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดถากถาง จนก้อนทองต้องขอให้ฆ่าเธอเสีย ชีวิตเธอไม่มีค่าสำหรับเขาอยู่แล้ว
.
อินทร "ใช่ ชีวิตเธอไม่มีค่าสำหรับฉัน แต่มีค่าสำหรับไอ้ตัวนั่น ไอ้ประจันผัวเธอ"
.
ก้อนทอง "แล้วทำไมไม่ไปแก้แค้นเขาเอง มาทำอย่างนี้กับฉันทำไม"
.
อินทร "ฉันฆ่าไอ้ประจันได้ ง่ายด้วย แต่ฉันต้องการใช้คนที่มันรักทุกคนไม่ใช่แต่หล่อน ทำให้มันเจ็บเหมือนที่ฉันเคยเจ็บ ให้มันคิดฆ่าตัวตายเหมือนที่ฉันเคยคิด และให้มันบ้าเหมือนหมาถูกน้ำร้อนเหมือนที่ฉันบ้า"
.
ก้อนทอง "แล้วนายคิดบ้างหรือเปล่า ชีวิตของใคร ใครก็รัก นายมาทำบาปทำกรรมกับชีวิตฉันทำไม ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย"
.
ดังนั้นอินทรจึงเล่าเรื่องราวเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วให้ฟัง คนทั้ง3คือ อินทร ประจัน และ ทับทิม เติบโตมาด้วยกันเล่น
มาด้วยกันตั้งแต่เล็กๆ อินทรรักทับทิมมากเท่าๆกับที่เธอ
รักเขา
.
อินทรเรียนจบจึงแต่งงานกับทับทิม ประจันได้มาอวยพรคู่บ่าวสาวให้มีความสุขเขายินดีด้วย ก็เหมือนกับวันเข้าหอของก้อนทองกับประจัน อินทรโดนเพื่อนๆจับมอมเหล้าอำลาความเป็นโสดจนเมาไม่ได้สติ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเข้ามานอนในห้องหอได้อย่างไร
.
ตกดึกคืนนั้นเมื่อเขาได้สติและสร่างเมาแม้จะยังปวดหัวอยู่บ้าง แต่ก็คิดขึ้นได้ว่าแต่งงานกับทับทิมแล้ว ถูกส่งตัวเข้าหอแล้ว แล้วทับทิมหายไปไหน ทำไมไม่อยู่ในห้องหอกับเขา
.
หรือออกไปเดินเล่นเพราะทนเจ้าบ่าวขี้เมาไม่ไหว เขาจึงเดินตามหาเธอจนออกไปถึงสวน แต่เพราะเขาสะดุดล้มทับทิมในสภาพกึ่งเปลือยจึงไม่เห็นเขา หล่อนรีบวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว
.
ภาพของประจันที่แต่งกายไม่เรียบร้อยรีบตามทับทิม ทำให้อินทรเข้าใจเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลย เขาจึงตรงเข้าเล่นงานประจันที่ทำร้ายทับทิม แต่เพราะอินทรเพิ่งสร่างเมาประจันจึงผลักเขาล้มก่อนที่จะวิ่งหนีไป และเอาแต่พูดว่า "แกเข้าใจผิด"
.
ทับทิมเพิ่งเข้าหอกับอินทรจะคิดชั่วช้าแบบนี้ได้อย่างไร เขาจึงกลับไปหาทับทิมที่ห้องหอ และพบว่าเธอร้องไห้สารภาพว่า เสียตัวให้ประจันแล้วทั้งที่ต่อสู้จนหมดแรง
แต่ก็ถูกข่มขืน แล้วประจันยังขู่จะฆ่าเธอหากเอาเรื่องนี้
ไปบอกอินทร
.
อินทรแค้นใจเป็นที่สุดที่ประจันฆ่าเขาทั้งเป็นจึงหยิบปืนเพื่อไปฆ่าประจันให้ตาย ทับทิมเห็นดังนั้นจึงเข้าห้ามเพราะไม่ต้องการให้มีเรื่องราวต่อกัน ในขณะที่กำลังยื้อแย่งกันอยู่นั้น ทับทิมก็ทำปืนลั่นใส่ตัวเองดับ
.
อินทรแทบบ้าคงไม่มีใตรเชื่อว่าทับทิมทำปืนลั่นใส่ตัวเอง ตอนนี้เขาได้กลายเป็นไอ้ฆาตกรแล้ว เขาจึงหนีเตลิดโดยไม่ได้ตามไปฆ่าประจัน เพราะมันง่ายเกินไป ประจันจะต้องได้รับโทษแบบเดียวกับที่ทำกับเขาจึงจะสาสม
.
ตอนแรกเขาคิดที่จะข่มขืนก้อนทองแบบที่ประจันทำกับทับทิมแต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว ไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนดีอะไร แต่เพราะก้อนทองไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่เขาคิด ในขณะที่ทับทิมสู้จนสุดชีวิต ก้อนทองกลับยอมให้เขาจูบ
กอดง่ายๆโดยไม่ขัดขืนเลย
.
ก้อนทอง "บ้า ก็ฉันไม่มีทางเลือกนี่ เรื่องอะไรจะไปหาเรื่องเจ็บตัวให้โง่"
.
อินทรตัดสินใจว่าจะส่งตัวก้อนทองคืนให้ประจัน เพื่อให้ทรมานใจไปตลอดชีวิตที่ต้องกินของเหลือเดนจากเขา
ทั้งๆที่ไม่มีอะไรกัน โดยไม่สนใจความรู้สึกของก้อนทอง
ที่จะอยู่สู้หน้าผู้คนอย่างไร จะมีใครเชื่อว่าเธอยังไม่มีอะไรกับอินทร อยู่ก็ตาย ไปก็ตาย งั้นก็ตายมันเสียที่นี่ เพราะไหนๆก็แต่งงานกับประจันโดยที่ไม่ได้รัก แต่แต่งเพราะความเห็นชอบของผู้ใหญ่
.
อินทร "งั้นก็ตามใจ" แล้วเขาก็เดินออกไป
.
ก้อนทอง "ไม่เอาไหนเสียเลย"
.
"ไม่เอาไหนเสียเลย" อินทรหยุดชะงัก อยากเขกหัวตัวเองที่บรมโง่ได้ขนาดนี้ เขาวิ่งย้อนกลับมาที่ห้อง
.
หลังจากที่มีความสัมพันธ์ฉันสามี-ภรรยากันแล้ว ก้อนทองก็เปลี่ยนลุคของอินทรเสียใหม่ เธอจับเขาโกนหนวดจนหน้าเหมือนอาตี๋ แล้วยังตัดผมยาวกระเซิงของเขาให้เป็นผู้เป็นคน ตอนนี้อินทรหล่อราวเจ้าเงาะถอดรูปเชียว
.
อินทรเองก็ไม่นึกว่าเขาจะรักก้อนทองได้ขนาดนี้ เขาพาเธอเที่ยวชมธรรมชาติที่งดงาม บริเวณโดยรอบหมู่บ้าน หนักกว่านั้นถึงขั้นยกให้เธอเป็น "แม่ศรีไพร" ทั้งยังร้องเพลงประกอบด้วย
.
สุดหล้าฟ้าเขียว ฉันรักเธอคนเดียว เหมือนเป็นแม่ศรีดวงใจ ฟ้ามีดาราเป็นศรีฟ้าวิไล ป่ามีแม่ศรีไพรงามสดใสเลิศ
ลาวัลย์
.
สุดหล้าฟ้าใส ฟากฟ้าไกลแสนไกล ก็ยังมาได้เคียงกัน เพราะรักจะพาเราให้มาสัมพันธ์ ฝากใจรักนิรันดร์ ซึ่งกันและกันหมดใจ
.
อาณาจักรรักในบ้านป่า ฉันเป็นราชามีเธอเป็นแม่ศรีไพร เราจะครองรักกันไป ตราบชีวิตเรามอดไหม้ ไม่แยกดวงใจจากกัน
.
โอ้แม่ศรีไพร เธอนั้นเป็นจอมใจของฉันจนชั่วชีวัน เหมือนบนนภา สุริยาคู่จันทร์ ต่อให้ดาวร้อยพัน ก็ยังแพ้จันทร์หนึ่งดวง
.
พะส่วยหนุ่มกะเหรี่ยงแกะดำของหมู่บ้านแอบมาฉุดเอาตัวมะสะยองไปข่มขืน พร้อมทั้งฆ่าปาโจคนรักของมะสะยองตาย อินทรโกรธมากแต่ไม่ต้องการให้เลือดชั่วของพะส่วยเปื้อนแผ่นดินจึงเนรเทศพะส่วยออกจากหมู่บ้านไป พะส่วยแค้นจึงประกาศจะกลับมาล้างแค้น
.
ส่วนปาโจก่อนที่จะตายได้ขอร้องส่างพลอที่เขารักเหมือนพ่อ ให้ช่วยดูแลมะสะยองคนรักที่รักยิ่งชีวิตแทนเขา ทั้งขอร้องมะสะยองขอให้รักส่างพลอแทนเขาด้วย
.
ประจันแม้จะได้พรานฝีมือดีนำทางมาถึงพะโส แต่กลับหาคนนำทางเข้าไปในหมู่บ้านไม่ได้ เพราะความรักและนับถืออินทรเสมือนพ่อของชาวบ้านนั่นเอง แล้วโชคก็เข้าข้างประจัน เมื่อเจอเข้ากับพะส่วย
.
พะส่วยเข้าเป็นพวกและอาสานำทางเข้าหมู่บ้านพะโสเพื่อเป็นการแก้แค้นอินทรด้วย เมื่ออินทรได้รับรู้ว่าประจันขนคนมาตามล่าเขา จึงสั่งไม่ให้ทุกคนต่อสู้ แม้ชาวบ้านต้องการต่อสู้เพื่อเขาก็ตาม
.
เพราะเขารู้ดีว่าประจันมาเพื่ออะไร ตัวเขาจะต้องติดคุกข้อหาลักพาตัวก้อนทองและฆ่าทับทิม ส่วนก้อนทองนั้นประจันก็พากลับไปเป็นคุณนายของนายอำเภอ หล่อนจึงยืนยันไม่กลับไป จะอยู่เคียงข้างอินทรไม่ว่าจะลำบากยากแค้นเพียงใด
.
อินทรเตือนชาวบ้านหากต่อสู้ก็เป็นการต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ เพราะฝ่ายโน้นถือกฎหมาย โอกาสชนะของชาวบ้านไม่มี เท่ากับเผาบ้านของตัวเอง ทางที่ดีเขาจึงตัดสินใจหนีไปกับก้อนทองพร้อมคนอีก 2 คน โดยหนีไปอยู่ที่หุบสาง รอให้เรื่องเงียบค่อยกลับ
.
หุบสางเป็นหุบเขาแห่งความตายที่ไม่มีใครกล้าก้าวเข้าไป ทุกคนที่เข้าไปไม่เคยมีใครได้กลับออกมา เป็นหุบเขาที่ผีชุม มาลาเรียอีกต่างหาก ยิ่งเข้าป่าลึกยิ่งขาดแคลนน้ำ
.
หลังจากอินทรแต่งตั้งให้ส่างพลอเป็นผู้ดูแลหมู่บ้านแทนแล้วเขาก็รีบออกเดินทางทันที ดังนั้นเมื่อประจันมาถึงหมู่บ้านพะโสจึงคว้าน้ำเหลว และไม่ได้รับความร่วมมือในการให้เบาะแสจากชาวบ้านว่าอินทรไปไหน
.
พะส่วยจึงแสดงธาตุแท้ของอันธพาลแต่ถูกคนของประจันขวาง เมื่อส่างพลอเล่าเรื่องที่พะส่วยข่มขืนมะสะยองและฆ่าปาโจ ประจันจึงขับไล่พะส่วยออกไปจากกลุ่ม เพื่อเอาใจชาวบ่านและมองว่าหากพะส่วยยังอยู่อาจนำเรื่องเดือดร้อนมาให้ พะส่วยหมดหนทางจึงไปผูกคอตายกับต้นไม้ ประจันประกาศอยู่ที่หมู่บ้านนี้สักระยะ เขารับปากว่าจะไม่มีใครเดือดร้อนเป็นอันขาด
.
เสียงเพลง สุริยาอาลัย ในตอนพลบยิ่งสร้างความเศร้าเสียใจให้อาละแต การจากไปของอินทรเหมือนดวงใจของหล่อนหลุดลอยไปด้วย
การพบอาละแตร้องไห้ในบ้านของอินทร ทำให้ประจันเกิดความคิดที่จะใช้กะเหรี่ยงสาวสวยคนนี้ตามหาอินทร เขามีข้อตกลงกับหล่อนหากยอมบอกว่าอินทรไปไหน
.
เมื่อได้ตัวอินทรเขาจะยกให้หล่อน ส่วนเขาเอาก้อนทองกลับ แต่เนื่องจากประจันยังไม่เคยได้ก้อนทองเป็น
เมีย อาละแตก็ยังไม่เคยได้อินทรเป็นผัว เพื่อความยุติ
ธรรม ทั้ง 2 จึงควรมีสัมพันธ์ฉันชู้สาวต่อกันก่อน
.
เมื่อประจันรู้ถึงที่ซ่อนของอินทร เขาจึงบอกให้พรานฝีมือดีของเขาวางแผนจับตัวอินทร ประจันต้องการจับเป็นอินทรและต้องการก้อนทองกลับส่วนกะเหรี่ยงอีก 2 คนที่ไปด้วยนั้นสุดแล้วแต่เหตุการณ์
.
แผนการของทางฝั่งประจันที่มีพรานที่เคยมีประสบการณ์ล่าช้างที่หุบสางมาก่อนคือพุ่งเข้าหาลำธาร เพราะอินทรและพวกไม่กล้าห่างน้ำ จากนั้นก็ตีป่าไล่เพื่อให้ทิ้งลำธารแล้วบีบให้ต้องออกมาทางช่องเขาขาด ซึ่งเป็นทางออกเดียวเท่านั้น
.
คนของอินทรทั้ง2ถูกเก็บก่อน ทำให้อินทรขาดคนดูลาดเลาและหาเสบียง ทั้งเขาและก้อนทองจึงถูกบีบให้
หนีเข้าป่าลึกและขาดน้ำ ซ้ำก้อนก็เป็นมาลาเรียจนเพ้อ อินทรจึงจำต้องมอบตัวเพื่อรักษาชีวิตหญิงที่เขารัก
.
แล้วความจริงก็ปรากฎว่าประจันเป็นพี่ชายของอินทร ทับทิมมีสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับประจันนานแล้ว ในคืน
แต่งงานที่อินทรเมาหลับนั้น ทับทิมมาหาประจันเพื่อมีสัมพันธ์ด้วยเป็นครั้งสุดท้าย
.
ตำรวจพบหลักฐานว่าทับทิมทำปืนลั่นใส่ตัวเอง อินทรจึง
ไม่มีคดีติดตัว ตอนนี้พวกชาวบ้านพะโสมารออินทร2วันแล้ว ประจันจึงจับมือกับน้องชายและขอให้เขากลับไป ทั้งอย่าพบกันอีกเลยในชาตินี้
.
ก้อนทองได้สติและเห็นอินทรอยู่บนหลังช้างแล้ว หล่อนจึงวิ่งมากอดขาประจันขอร้อง โปรดอย่าพรากพ่อ-แม่-ลูก ตอนนี้หล่อนท้องลูกของอินทรแล้ว ประจันไม่รู้ว่าก้อนทองโกหก เขาหมดหนทางที่จะยึดหล่อนไว้ จึงตะเพิดก้อนทองจะไปลงนรกขุมไหนก็ไปให้พ้น
.
ก้อนทองทั้งวิ่งทั้งส่งเสียงเรียกจนทันขบวนกลับพะโส อินทรยอมรับว่าเขาแทบขาดใจ เมื่อคิดว่าต้องพราก
จากเธอ ก้อนทองก็เช่นกัน ต่อไปนี้ทั้ง2จะร่วมเป็นพ่อ
ศรีไพรและแม่ศรีไพรด้วยกันตลอดไป
.
อาละแตเห็นผิดแผนจึงวิ่งมากอดขาประจัน ขออย่าทิ้งหล่อน "คนแพ้ก็ต้องอยู่กับตนแพ้" ประจันคิด ก้อนทองเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิตเขา และเขารักหล่อนอย่างไม่เคยรักใครมาก่อน นี่เขาต้องแพ้น้องชายอีกแล้วหรือ
.
หนูนิ
.
หมายเหตุ! แล้วพบกันใหม่หลังเลือกตั้ง ค่ะ หนังไทยอีกเรื่องที่แม้จะเก่า แต่ภาพยังคมชัด เพลงเพราะมาก มีคติสอนใจด้วย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
