คุณแม่ไปส่งลูกชายที่โรงเรียน เธอเพิ่งสังเกตเห็นม้านั่งตัวหนึ่งในสนามเด็กเล่นทาสีสันสดใสสะดุดตา แตกต่างจากตัวอื่น เธอเดินตรงไปจะนั่งที่เก้าอี้ตัวนั้น แต่ลูกของเธอห้ามไว้ บอกว่า
.
“นั่นเป็น ‘ม้านั่งสำหรับเพื่อน’ ครับ”
.
คุณแม่งง สงสัย- - มีอะไรพิเศษหรือ?
เด็กชายตอบว่า “เมื่อใครรู้สึกเหงา หรือหาคู่เล่นเกมไม่ได้ เขาจะนั่งม้านั่งตรงนั้น คนอื่น ๆ ก็จะรู้ทันทีว่าเขากำลังเหงา ไม่มีเพื่อนเล่น เราก็จะไปชวนเขามาเล่นด้วย!"
“ว้าว! นั่นช่างเป็นความคิดที่วิเศษจริง ๆ!” คุณแม่ตื่นเต้น เด็กชายเล่าต่อไปว่า...
“เมื่อต้นปี ตอนที่ผมมาเรียนที่นี่ใหม่ๆ ไม่รู้จักใครเลย ผมก็เคยนั่งที่ม้านั่งตัวนั้นเหมือนกัน แล้วก็มีนักเรียนคนหนึ่งมาชวนผมเล่นกับเขา สิ่งนี้ทำให้ผมมีความสุขมาก และตอนนี้เมื่อผมเห็นใครนั่งอยู่ตรงนั้นผมก็จะชวนเขาเล่นด้วย”
.
ความคิดนี้เริ่มต้นครั้งแรกที่โรงเรียนประถมศึกษาราวด์ทรี ในเพนซิลเวเนีย เด็กชายคริสเตียน ได้เข้าพบผู้อำนวยการโรงเรียนด้วยไอเดียที่แสนสร้างสรรค์ เขาเสนอให้ใช้ประโยชน์จากม้านั่งในสนามเด็กเล่น ด้วยการช่วยให้เด็กนักเรียนได้รู้จักกัน ช่วยเหลือกัน และ
ลดความแปลกหน้าหรือความเหงาโดดเดี่ยว - - แนวคิดนี้ถูกทำให้เกิดขึ้นจริงจากเงินบริจาคโดยไม่เปิดเผยตัวตนของคนในชุมชน ม้านั่งสองตัวแรกถูกสร้างขึ้นด้วยฝีมือนักเรียนช่างของโรงเรียนมัธยมฮัดสัน และเรียกกันว่า Buddy Bench (ม้านั่งเพื่อนกัน) ซึ่งต่อมาได้แพร่กระจายไปอีกหลายโรงเรียน...
Cr:Sirisak Borisutsawat
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
