กักตัวจ้า กักตัว
แฟนว่าตามที่สาธารณสุขบอกมา ผมกับแม่บ้านที่พบว่าเป็นโควิดเลยต้องขึ้นไปกักตัวบนบ้าน แยกกันคนละชั้นคนละห้อง
cr. google BMA
เก็บของเรียบร้อยก็นั่งอยู่ในห้องอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไรมาก
กินข้าว กินยา นั่งพัก ออกกำลัง(เดิน)บ้าง ตกเย็นก็นอน
อ้อ ห้องที่นอนก็ร้อนครับ แอร์ทำงานไม่เต็มที่ มันรั่ว เลยไม่ได้เปิด เปิดแต่พัดลมที่สลับเปิดปิดบ้างให้มันพัก
กลางวันนั่งเหงื่อตก เปียกไปทั้งตัว
กลางคืนก็นอนไม่ค่อยหลับ อากาศช่วงอาทิตย์ก่อนร้อนมาก ไม่มีฝน ลมสงบ
ได้แต่อาศัยนอนกลางวันมากหน่อยชดเชย
นอนมากเข้าก็เบื่อ เดินแล้วเดินอีกก็เบื่อ อ่านหนังสือ ดูมือถือมากก็ไม่ไหว มีปัญหากับสายตาผมด้วย
วาดรูปก็แล้ว ดีที่มือไวคว้าวิทยุเครื่องเล็กติดมือมาเลยมีอะไรฟังบ้าง
อาหารซ้ำๆ พวกหมูฝอยหมูหยอง กินง่าย ไม่ต้องทำอะไรมาก แฟนผมต้องทั้งทำความสะอาดกับดูลูกๆเลยขอแบบง่ายๆ
อาการที่มีไม่แรงนัก ยังได้กลิ่นดีอยู่ ลิ้นก็รับรสชาติได้ปกติ น่าจะเพราะการฉีดวัคซีนไป4เข็มเมื่อนานมาแล้วบวกกับเชื้อที่ได้รับมาไม่น่าจะมาก เน้นจริงๆคือมีน้ำมูก ปวดเมื่อยตามตัวบ้าง กินยาตามอาการมากกว่าถึงเจ๊จะหาโมลนูพิราเวียร์มาให้ได้เพราะหมออนามัยสั่งให้ด้วยเห็นว่าอายุไม่น้อย ส่วนแม่บ้านอายุยังน้อยหมอให้กินฟ้าทะลายโจรแทน
cr. google
แต่หมอประจำตระกูลว่า อาการน้อยก็ไม่ต้องกิน กินยาตามอาการก็พอ
นั่งๆนอนๆหลายวันเข้า ลูกๆมีอาการเหมือนกันแฟนเลยจับตรวจ สรุปคือหนึ่งขึ้น2ขีด อีกหนึ่งจับตรวจมาหลายรอบก็ไม่พบว่าเป็น ขึ้นแค่ขีดเดียว
แฟนตัดสินใจให้หยุด ถึงจะมีอาการที่น้อยถึงน้อยมาก ทางโรงเรียนขอให้รอ3-5วันตรวจผลนำส่ง
เจ๊หายามาให้เด็กๆแต่ติดสุดสัปดาห์พอดี เลยต้องรอวันจันทร์
พอถึงวันจันทร์ตรวจก็พบว่าเหลือขีดเดียวกันหมด เจ๊เลยหายามาแค่รักษาตามอาการ
แฟนว่าจริงๆเราก็มียานะ ครบด้วย แต่เจ๊ว่าเอาไปเหอะ เก็บไว้ก็ได้
ตอนนี้ไปเรียนแล้ว อาการปกติดี เหลือแค่ไอมีเสมหะ
ผมกับแม่บ้านกักตัวจนครบ5วันแล้วก็ลงมา แต่ยังใส่หน้ากากกันอยู่เกือบตลอดเว้นตอนกินอาหารหรือยา
ยาที่มีก็กินต่อไปเรื่อยๆ เจ๊บังคับให้ผมกินฟ้าทะลายโจรก็ลองดูเพราะเคยกินมาก่อนแล้ว แต่เที่ยวนี้ลองกินดูสรุปว่าอาการข้างเคียงเยอะจนต้องเลิกกินไป คิดว่าคงเพราะกินต่อมื้อเยอะเกิน
หันกลับมากินยาตามปกติดีกว่า
อาการผมที่หลงเหลือคือมีน้ำมูกกับเสมหะยังเยอะ แฟนว่ามันจะมีไปอีกสักพักจนถึงเป็นเดือนแล้วอาจตามมาด้วยลองโควิด กินยากันตามอาการมากกว่าหรือจะไม่กินก็ได้ ส่วนตัวตอนนี้ยังกินยาตามอาการอยู่
แม่บ้านปกติดีแม้จะมีเสมหะบ้างแต่ก็น้อย
ลงมาได้สักวันสองวันก็เริ่มเปิดร้าน แม่ค้าล็อตเตอรี่หน้าบ้านมาแอบถามแฟนผม เลยบอกไปว่าเป็นไข้หวัดใหญ่แต่อาการแรงเลยหยุดร้าน
ใครจะเชื่อ แค่จับไม่ได้ไบ่ไม่ทัน
รู้สึกค่อยโล่งอกโล่งใจบ้าง เห็นผู้คนเดินไปมา
จริงๆแล้วผมเป็นคนขี้เกียจ ให้นั่งเฉยๆก็ได้ไม่เป็นไร แต่บางทีก็ทำโน่นนี่ไปเรื่อยตามแต่นึกได้
ดังนั้นการขึ้นไปกักตัวถ้ามีอะไรให้ทำผมก็อยู่ได้ แต่ไม่มีนี่สิเลยเบื่อ
พอจะเข้าใจเลยว่าคนที่กักตัวยุคแรกๆรู้สึกยังไง เพราะตอนนั้นมาตรการมันเข้มข้นกว่านี้มาก กักตัวนานกว่านี้เยอะ อาการต่างๆก็รุนแรง ออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ ทำโน่นนี่จนเบื่อก็ยังไม่หมดวัน
คล้ายๆถูกกักขังในกรงเหมือนสัตว์ มีพื้นที่ แต่ถึงกระนั้นมันก็คือการอยู่แต่ในพื้นที่จำกัด ไร้อิสระจริงๆ
สมองแวบถึงตำราเรียนจริยธรรมเรื่องการจำกัดอิสรภาพของคนที่ว่า การที่คนติดคุกนั้นคือการทำให้คนหมดอิระและจำกัดพื้นที่ของคน มันเป็นสิ่งที่คนกลัว
เห็นจะจริงเหมือนกัน
อาการไม่หนักถือเป็นโชคดีของมึง เดี๋ยวกูจะให้เขาส่งตัวไปเอกซเรย์ปอดดูด้วยว่ามีฝ้าหรือเปล่า เจ๊บอกมา
นั่นดิ ถือเป็นโชคจริงๆ เพราะระหว่างที่กักตัวก็กังวลเรื่องอาการอยู่เหมือนกันว่าจะแย่ลงไปหรือเปล่า ดีที่ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
ตอนนี้ดีขึ้น กว่าเดิมเพียงแต่ยังหลงเหลืออาการอยู่บ้าง เดี๋ยวก็ต้องเอาเครื่องนอนที่ใช้มาทำความาะอาด ตอนนี้ทิ้งอยู่ข้างบนกะให้ครบ10กว่าวันค่อยเอาลงมา
อ้อ แล้วต้องคิดอ่านกันว่าของอะไรที่ไม่จำเป็น ถ้าไม่เก็บแล้วก็เอาออกมาทิ้งขยะบ้าง ขายทิ้งบ้าง เอาไปบริจาคคนอื่นดีกว่า จะได้ไม่รกรุงรัง
เครื่องใช้ไฟฟ้าที่เสียซ่อมได้ก็ซ่อม ซ่อมไม่ได้ก็กะว่าจะเอาไปบริจาคเหมือนกัน โทรถามมาแล้วตอนที่กักตัว
ห้องที่คาดว่าจะใช้กักตัวคงต้องทำความสะอาดอยู่บ่อยหน่อย ที่หลับที่นอนเตียงก็ควรมีเตรียมไว้ ฉุกเฉินก็เปืดใช้งานได้ทันที ไม่ต้องรอ
แหม เริ่มเป็นโปรเจ็คใหญ่เลยนะคุณ
ไม่ได้หรอก ยังไงก็ควรเตรียมไว้บ้าง ไม่ต้องเต็มร้อย แค่ใช้งานได้ก็ดี เผื่อเกิดเป็นขึ้นมาอีก
ก็ดีนะ ของหลายๆอย่างจะได้ลดๆไปบ้าง ไม่รุงรัง
ค่อยๆเริ่มทำไปก็แล้วกันเธอ
ดี เริ่มจากเอาขยะกองนี้ออกก่อนเพื่อน หยูกยาที่วางเกะกะก็รวบๆเลยดีกว่า....
(ว่าแล้วก็เริ่มลงมือจัดการเลยก็แล้วกัน)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
