ขอโทษร่างกาย
เสียดายที่รู้จักและรักตัวเองช้าไป
ในวันที่เกือบจะสายไป 2 ปีกว่าๆ แล้วที่ยังทำการรักษาโรคเครียดและอาการวิตกกังวลของตัวเอง 2 ปีเต็มๆ ที่ยังคงต้องพึ่งคลายเครียด จวบจนเมื่อเดือนที่แล้วอาการแย่ลงเพราะระดับยาในสมองลดลง ในชีวิตหนึ่งที่ต้องมาทรมานกับอาการทางจิตใจที่ทนทุกข์มามากกว่า 3 ปี ที่กว่าเราจะรู้ตัวว่าเรารักคนอื่นมากกว่าแคร์งานที่ทำมากกว่า จนละเลยและมองข้ามสุขภาพของตัวเอง
จวบจนวันหนึ่งที่ร่างกายแบกรับเกินจนจะรับไหว กินก็ไม่ได้ นอนก็ไม่ได้ สมองมีแต่ความคิด ที่นึกถึงแต่วันพรุ่งนี้ว่าเราจะทำอะไร งานมันจะเป็นอย่างไง จนอารมณ์เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ชีวิตมีแต่งาน แคร์แต่คนนั้นนี้ว่าจะคิดกับเราอย่างไง เราดีพอหรือยัง
แต่ในวันนี้เราที่เราป่วยไข้ ก็ไม่คนที่เราแคร์เขามากกว่าตัวเองจะมาช่วยแบกรับความรู้สึกที่ทรมานกับจิตใจที่ถูกกดดันมากจนเกินไป
ไม่ได้คิดว่าจะมาโทษใคร แค่อยากจะมาขอโทษตัวเองนะ ที่เมื่อสามปีที่ฉันไม่เคยรักตัวเองเลย ไม่ดูแลหัวใจตัวเองเลย จนวันนี้ที่นึกย้อนกลับแล้วถ้าสามารถแก้ไขมันได้ จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ขอโทษในวันนี้ยังต้องรักษาตัวอยู่ ขอโทษในวันที่ยังนิสัยที่มันฝังรากลึกออกมาไม่ได้
ขอโทษนะ วันหนึ่งเราจะต้องดีขึ้นไปด้วยกันให้ได้นะ กลับมายิ้มอย่างสบายใจ จากใจจริงๆ อีกครั้งให้ได้นะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
