หญิงสาวกับต่างหูมุก (โมนาลิซ่าแห่งยุโรปเหนือ): Girl with a Pearl Earring
ผลงาน Girl with a Pearl Earring(1665), Johannes Vermeer
“หญิงสาวกับต่างหูมุก” เป็นภาพวาดที่มีชื่อเสียงที่สุดของเวอร์เมียร์ หญิงสาวประกายในดวงตาสีฟ้าอมเทามองข้ามไหล่ของเธอมาสบตากับผู้ชม ริมฝีปากสีชมพูเต็มอิ่มของเธอแยกออกเล็กน้อยราวกับกำลังจะพูดสิ่งใด บนศีรษะของเธอมีผ้าโพกศีรษะชิ้นหนึ่งเป็นสีน้ำเงิน และอีกชิ้นเป็นสีเหลือง รายละเอียดที่โดดเด่นที่สุดคือต่างหูมุก อัญมณีขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลางของภาพอย่างพอดี การแสดงออกที่เป็นปริศนาประกอบกับความลึกลับของตัวตนของเธอทำให้ถูกนำไปเปรียบเทียบกับภาพโมนาลิซ่าของดาวินชี
ด้วยองค์ประกอบที่ดูไม่เข้ากันทั้งเครื่องแต่งกาย ผ้าโพกศรีษะ และไข่มุกเม็ดโตที่ไม่ควรเป็นเครื่องประดับของหญิงธรรมดา ทำให้ภาพนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่ภาพบุคคลทั่วไป ความจริงแล้วภาพแบบนี้เป็นภาพที่นิยม และเป็นที่รู้จักในศตวรรษที่ 17 ในยุคทองของเนเธอร์แลนด์ (Dutch Golden Age) และจิตรกรรมบาโรกแบบเฟลมิช (Flemish Baroque) ว่าเป็นภาพแบบ “ทรอนี” (Tronies)
ภาพ “ทรอนี” ภาพที่มีการเเสดงสีหน้าทาทางงดงามเกินความจริงตามแบบอุดมคติของชาวดัตช์ เป็นภาพที่เกิดจากจินตนาการโดยอาศัยการฝึกฝนการวาดกายวิภาคมาอย่างช่ำชองแล้ว ไม่ใช้แบบจริงอย่างเช่นการวาดภาพบุคคล (portrait) ทั่วไป จึงสรุปได้ว่าหญิงสาวกับต่างหูมุกนี้เป็นนางในจินตนาการของเวอร์เมียร์นั่นเอง
นอกจากนี้พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมาริซ (Mauritshuis art museum) ได้เปิดเผยหลังจากนำภาพไปวิเคราะห์ด้วยวิทยาศาสตร์ว่า พบขนตาเล็กๆ รอบดวงตาของเธอ และพื้นหลังนั้นเคยมีผ้าม่านสีเขียวอยู่ แต่ด้วยวันเวลาที่ผ่านมานานทำขนตาของเธอจางหายไป และพื้นหลังกลับกลายเป็นสีดำ อย่างไรก็ตามพื้นหลังภาพสีเข้มถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการวาดภาพบุคคลเพื่อทำให้ภาพมีมิติ และทำให้วัตถุนั้นโดดเด่นออกมาจากภาพ
ผ้าโพกหัวสีน้ำเงินได้มาจากแร่ลาพิสลาซูลี (Lapis lazuli) ซึ่งนำเข้ามาจากอัฟกานิสถานด้วยราคาที่สูงมาก และศิลปินรุ่นเดียวกับเขาก็แทบจะไม่ได้ใช้สีนี้เลย ด้วยเวอร์เมียร์ไม่ใช่ศิลปินที่ร่ำรวย ประกอบกับการเกิดสงครามในช่วงนั้นทำให้เราสันนิษฐานได้ว่าเวอร์เมียร์ได้รับเงินจาก Pieter van Ruijven ผู้อุปถัมภ์ศิลปินชาวเดลฟต์ มาใช้เป็นต้นทุนซื้ออุปกรณ์ในการวาดภาพ
แร่ลาพิสลาซูลี (Lapis lazuli)
เป็นที่แน่นอนว่าไข่มุกเม็ดใหญ่ในภาพนั้นไม่ใช่ของจริง ทั้งนี้สามารถอนุมานได้ว่าเป็นไข่มุกที่ทำจากแก้วซึ่งผ่านการเคลือบเงา หรือวัสดุอื่น ๆ ที่ทำขึ้นเพื่อเลียนแบบไข่มุกซึ่งในเวลานั้นมีการผลิตไข่มุกเทียมมากมายเพื่อให้สตรีทั่วไปสามารถซื้อสิ่งที่แต่เดิมมีเพียงกษัตริย์ และราชินีเท่านั้นที่สวมใส่ได้
อีกทั้งในยุคนี้วัฒนธรรมราชสำนักมีประเพณีของการเปรียบเทียบผู้หญิงสวยกับอัญมณี ในภาพวาดสตรีสูงศักดิ์จึงมักจะพบว่าพวกเธอสวมใส่เครื่องประดับ เพชร นิล จินดา มากมายอยู่เสมอ ต่างจากเวอร์เมียร์ที่ภาพวาดของเขาพยายามก้าวข้ามความงามทางวัตถุ เขาจึงเลือกใช้ไข่มุกที่งามแบบเรียบง่ายเป็นตัวแทนของความงามภายในที่เหนือกว่าความวิจิตรงดงามทางวัตถุ
-ซับศิลป์-
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
