ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอาจไม่อยู่ที่นั่น
เคยบ้างไหมที่เราพยายามทุ่มเททำบางสิ่งบางอย่าง
แต่ไม่เคยได้รับผลสำเร็จกลับมา
แม้ว่าเราจะตั้งใจมุ่งมั่นพยายามเท่าไร
สู้แล้วสู้อีกยังไง เราก็ทำไม่ได้
จนเราอาจโทษตัวเองว่ายังทำได้ไม่ดีพอ
แต่ในความเป็นจริงหากสิ่งนั้นเราได้ทุ่มเทพยายามไปสุดกำลังแล้ว
มันยังไม่สำเร็จ เราอาจต้องมานั่งพิจารณาว่าเป้าหมายของเรา
มันมีปัจจัยอย่างอื่นที่เราคุมไม่ได้มาเป็นตัวแปรด้วยไหม
เราคงไม่สามารถอดนอนไปได้ทุกวันเพื่อทุ่มเทงานให้มากขึ้น
เราคงไม่สามารถอดข้าวทุกมื้อเพื่อทุ่มเวลาให้กับการทำมันให้ดียิ่งขึ้นไปอีก
เราคงไม่สามารถฝึกซ้อมตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันเพื่อให้เราพัฒนาความสามารถไปอีกขั้น
เราคงไม่กินข้าว ไม่นอน ได้ตลอดทุกวัน
เราจะทำมันให้ดีขึ้นกว่าที่เราทำเต็มที่ไปแล้วได้อย่างไร?
เราจะพยายามทุ่มเวลาให้มากขึ้นกว่าที่เราเคยให้แล้วได้ยังไง?
เราจะต้องสู้ไปมากกว่านี้ได้แบบไหนอีก?
เพราะเรายังเป็นมนุษย์ที่มีลิมิต มีขีดความสามารถ มีขีดจำกัดทางร่างกาย
มันย่อมมีเส้นกั้นที่ไม่ว่าเราจะพยายามไปเท่าไร เราก็ไม่สามารถก้าวข้ามไปได้
ดังนั้นหากเราได้มุ่งมั่นทุ่มเทพยายามไปเต็มที่แล้ว
แต่เรายังทำไม่ได้ตามที่หวัง เราคงเศร้า เสียใจ ได้เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ไม่ควรโทษตัวเอง ลงโทษตัวเอง และจมดิ่งอยู่กลับมันจนไม่มูฟออนไปไหน
มันเป็นความจริงที่มนุษย์เราทุกคนมีอิสระที่จะใช้เวลา 24 ชั่วโมงต่อวันเท่ากัน
แต่โอกาสและความเท่าเทียมกลับมีไม่เท่ากัน
บางคนมีคนช่วย มีเครื่องมือสนับสนุน มีแบ็คอัพดีช่วยต่อยอด
ทั้งเรื่องฐานะ การศึกษา คอนเนคชั่น
ในขณะที่บางคนกลับไม่มีอะไรเลยนอกจากตัวเอง
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อความสำเร็จได้
ซึ่งมันอยู่นอกเหนือจากความควบคุมของเรา
ดังนั้นเราอย่าโทษตัวเอง
เราได้ทำทุกอย่างไปเต็มที่แล้ว
แค่เราไม่มีโอกาสที่ดีมากกว่า
เราอาจต้องยอมรับแล้วลองเลือกเดินเส้นทางใหม่
ไม่แน่ว่าเราอาจจะได้เจอโอกาสที่ดีบ้างก็เป็นได้ครับ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
