ให้เวลาเพื่อค้นหาตัวเอง
หลังจากที่ฉันรู้สึกเหนื่อยกับการทำงาน ทุกอย่างมันดิ่งลง ฉันถามตัวเองทุกวัน ตอนนี้ฉันเป็นอย่างไร มีความสุขไหม ต้องการใช้ชีวิตที่เหลือยังไง ฉันกลับตอบไม่ได้ กลับกัน มีคำถามซ้อนคำถามขึ้นมาในความคิด ความสุขคืออะไร ชีวิตคืออะไร ฉันเหมือนไม่รู้จักตัวเองเลย ฉันคิดว่าฉันเป็นซึมเศร้าแล้ว สังเกตจาก ฉันคนเดิมเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย ชอบการเข้าสังคม ตอนนี้เหมือนฉัน ตื่นเช้าไปทำงาน ตกเย็นกลับห้อง หาของกินให้อิ่มท้อง แล้วเตรียมตัวนอน เพื่อตื่นไปทำงานต่อในเช้าวันถัดไป ชีวิตวนลูปอย่างนี้มาเป็นเวลาหลายปี
ฉันตัดสินใจลาออกจากงาน และตั้งใจพาตัวเองไปพักผ่อน ฉันเดินทางไปในหลายที่ สุดท้ายฉันกลับมาหยุดที่ภูเก็ตอีกครั้ง ฉันชอบผู้คนที่นี่ อาหาร และทะเล
ฉันเช่าห้องพักใกล้ทะเล ในทุกวันตื่นเช้าเพื่อไปทะเล
และกำแพงความเศร้าในใจฉันเริ่มพังลง ฉันยิ้มให้กับตัวเองเพียงเพราะ วันนี้ฉันตื่นเช้า เพื่อไปทะเล ไม่ใช่เร่งรีบเพื่อไปทำงาน ความรู้สึกมันต่างกันเหลือเกิน
05:40น. ฉันไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่หาดราไวย์ ฉันเดินออกกำลังกายที่สะพานหาด พบเจอผู้คนมากมายในยามเช้า ยิ้มทักทายกันหลากหลาย สวัสดีค่ะ/ครับ Hello Hi GoodMorning Salam
และเสียงทักทายประจำ หนูวันนี้มาช้าน่ะ ลุงเดินได้รอบนึงแล้ว เป็นเสียงของคุณลุง 4ท่าน ที่ทุกวันฉันมาเดิน จะมี4ท่านนี้ และเขาคือความปลอดภัยของฉัน หลังเดินได้รอบสองรอบ พระอาทิตย์เริ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ฉันจะหยุดถ่ายวิดีโอทุกครั้ง และฉันมักเผลอยิ้มให้โดยง่ายดาย ทะเลสวยงามมาก ที่เดิมทุกวัน แต่ในแต่ละวันนั้นให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน
ภายในใจมันสงบมาก เดียวมาเล่าต่อนะคะ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
