บัณฑิตที่แท้จริง
เราทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ มีสิ่งที่จะต้องศึกษา ควบคู่กันไปอยู่ ๒ ประการ คือ การศึกษาวิชาความรู้ทางโลก และการศึกษาวิชชาในทางธรรม
การศึกษาวิชาทางโลก มีเป้าหมายเพื่อให้เรารู้จักวิธี แสวงหาปัจจัยสี่มาเลี้ยงตน ทำให้เราได้รับความสุข และความสำเร็จในชีวิต
ส่วนการศึกษาความรู้ในทางธรรม มีเป้าหมายเพื่อฝึกฝนอบรมจิตใจของเรา ให้สะอาด บริสุทธิ์ เพื่อจะได้เข้าถึงแหล่งแห่งสติ แหล่งแห่งปัญญาที่สมบูรณ์ ซึ่งจะส่งผลให้ชีวิตจิตใจของเรา สะอาดบริสุทธิ์สูงส่งยิ่งๆ ขึ้น จนกระทั่งหลุดพันจากความทุกข์ทั้งหลาย ได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ที่อยู่ภายในตัวของเรา
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า...
"แท้จริง บุคคลผู้มีปกติเที่ยวสมคบคนพาล ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน เพราะการอยู่ร่วมกันกับคนพาล เป็นเหตุนำทุกข์มาให้ เหมือนการอยู่ร่วมกับศัตรู
ส่วนบัณฑิตมีการอยู่ร่วมกันเป็นสุข เหมือนอยู่ในสมาคมแห่งหมู่ญาติ
นรชนพึงคบบัณฑิตผู้มีปัญญา เป็นพหูสูต เอาการงานมีศีลมีวัตรไกลจากกิเลส และเป็นสัตบุรุษ เปรียบดังพระจันทร์คบกับอากาศ อันเป็นทางโคจรแห่งดวงดาวฉะนั้น"
การคบกับคนพาลย่อมนำมาซึ่งความเสื่อม เพราะปกติคนพาล มักจะชักนำไปในทางที่ผิด เนื่องจากเป็นผู้มีใจขุ่นมัวเป็นปกติ จึงมีความเห็นผิด ก่อให้เกิดความทุกข์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น เหมือนใบไม้ที่ห่อหุ้มปลาเน่า ย่อมต้องพลอยเหม็นแปดเปื้อนไปด้วยฉันใด ผู้ที่คบคนพาลก็ต้องพลอยเสียชื่อเสียง และเดือดร้อนใจไปด้วยฉันนั้น
ส่วนการคบกับบัณฑิต ย่อมนำมาซึ่งความสุขความเจริญรุ่งเรือง เพราะบัณฑิตจะคอยชี้แนะสิ่งที่เป็นประโยชน์สิ่งที่ถูกต้องดีงาม เนื่องจากเป็นผู้มีใจใสเป็นปกติ มีความเห็นถูกต้อง ตรงไปตามความเป็นจริง รู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรดี อะไรชั่ว อะไรเป็นประโยชน์ และอะไรไม่เป็นประโยชน์
การอยู่ร่วมกับบัณฑิต จึงเป็นสุขเหมือนอยู่ท่ามกลางสมาคมของหมู่ญาติมิตร ที่มีความปรารถนาดีต่อกัน
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่
(วันพุธที่ ๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒)
รวมพระธรรมเทศนา (หน้า ๒๔-๒๕)
ภาพจากเพจการบ้าน
- 45
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
